Leven van Sara

Pijn

'Hallo zuster gaat het?', het was een jonge man met een klein baardje, opscheertje en Nour (licht) die hij uitstraald. Ik antwoord met schaamte: 'ja broeder, maar het is dat ik haar pijn heb gedaan', hij kijkt met schaamte naar beneden. ' maar wel bedankt', zeg ik nog even snel met de hoop dat hij iets minder schaamt. Hij kijkt weer omhoog en ik zie nu pas wat voor mooie ogen hij heeft Mashaallah. ' Zuster als er iets is kan je altijd bij mij komen'. ' heel erg bedankt en andersom ook.' ' maar wat is jouw naam?', vroeg hij. ' ik.....ik heet Sara', stotter ik. 'En jij?', vroeg ik. ' ik heet Safouane', 'mooie naam mashaallah', de bel ging en ik liep snel weg naar mijn lokaal.

Ik zag het meisje waar ik ruzie mee had.  eerste keer ruzie. Eerste keer echt met een jongen gesproken. Waar gaat dit allemaal naar toe? Eerste school dag en gelijk al zondes begaan. Ik moet mij verontschuldigen. Het is wel erg wat ze heeft gezegd het heeft me wel echt geraakt, maar ik hoor dat vaker. Ik heb ook wat gezegd wat niet mocht. Ik mag mensen niet oordelen, maar ik heb dat toch gedaan. Ik loop naar de klas, daar aangekomen zie ik dat er niemand is. Ik kijk nog 1 keer naar mijn rooster en zie dat het op de 2e etage is.

Ik loop snel naar de goede lokaal. Maar de bel was al gegaan. Ik kijk om mij heen, en zie nu pas dat mijn lokaal achter mij is. Voor de deur  klop ik rustig met schaamte. ' kom maar binnen', ik open de deur en sluit hem rustig achter mij dicht.  'Sorry, maar wie ben jij?', hoor ik een mannen stem vragen. ' meneer, u kunt natuurlijk niet zien wie dat is!', hoor ik de stem van het meisje zeggen. Ik kan maar beter me mond dicht houden, Allah straft iedereen en alles. Ik draai me om en antwoord beleefd:'sorry meneer, maar ik ben nieuw en ik wist niet  in welke lokaal we zaten.' De docent kijkt geschrokken naar mij. 'Ehm... Ja ehm ga maar  ergens zitten.'  Zei de docent geschrokken. Ik loop naar een lege plek achterin. De docent gaf mij de geschiedenis boek en de les begon.
Tijdens de les kwam er een jongen naar binnen. Het was duidelijk een Marokkaan. Hij verontschuldigde zich bij de docent voor het laat komen. En de docent wees naar mijn plek. De jongen liep mijn kant op. Ik schoof een beetje op. 'Salam', hoor ik iemand zeggen. Ik kijk naast mij en zie Safouane. 'Salamoealaikoem', antwoord ik snel. Ik zag dat de meeste mensen ons kant op keken, wat ik dus totaal niet snapte. Ik kijk naast mij en zie Safouane slapen. ' hahahah', hoor ik iedereen lachen. Ik moest er stiekem wel van lachen.

Maar ik moet hem wakker maken, voordat de docent het ziet. 'RRRRRRRINGGG', de alarm van mijn telefoon ging. Die had ik gezet voor de middag gebed. Ik schaamde mij wel een beetje, maar door de alarm is hij wel wakker. De docent kijkt mij kant op en loopt naar me toe. 'Telefoon inleveren aub', hoor ik hem zeggen ik pak mijn telefoon. Ik wou het in zijn hand leggen, maar mijn telefoon gleed uit, door mijn handschoen. Nou daar ligt mijn telefoon dan op de grond. Iedereen draait zich om, en kijken geschrokken naar de docent. Ze denken zeker dat hij dat heeft gedaan. 'Sorry', hoor ik de docent zeggen. 'Maakt niks uit hoor, gebeurt vaker door mijn handschoenen gleed hij weg', zei ik. Waarop de docent reageerde: 'Doe dan je handschoenen uit ', ik kijk naar beneden en besloot om niet te reageren. Safouane komt mij helpen met het opruimen van mij telefoon. 'Ehm Sara, mijn pa heeft telefoon winkel, ik kan hem daar laten maken. 'Graag', ik pak mijn portemonnee en vraag hoeveel het kost. Hij schudt zijn hoofd en zegt:' nee, nee, nee en nog eens nee dat gaan we niet doen, het is gratis', 'hahah tuurlijk is het niet gratis', reageer ik. Ik duw het geld in zijn handen en zeg: ' Dankje wel, ' geen dank het is een kleine moeite.' ' EN NU OPHOUDEN JULLIE TWEE', ik draai mij om en zie de docent naar de deur wijzen. Of nog makkelijker gezegd we zijn er uit gestuurd. Ik pak mijn spullen en loop rustig naar de deur. 'JIJ BLIJFT HIER ZITTEN EN KOMT NA DE LES TERUG', wat heb ik gedaan? 'SAFOUANE NU ER UIT', 'nee', hoor ik hem brutaal zeggen. Oow hij krijgt zo alleen maar problemen. 'Subhannalah', zucht ik in mezelf.  Safouane pakt zijn spullen en sluit de deur hard achter zich en loopt weg. Ik pak mijn boek, schrift en mijn etui. Ik bedacht me om mijn huiswerk van morgen te maken. Ik bedoel ik zit hier toch.

Ik open mijn etui om een pen te pakken, maar ik zie.....ik zie het geld dat ik Safouane had gegeven. Ahaha, nou dat is toch aardig. Maar het maken van een iPhone 6s is best duur. Nou tenminste ik koop zelf best dure spullen. Maar ik ben gek op Micheal Kors. In ieder geval, ik maak mijn huiswerk. Het was best makkelijk dus ik had de huiswerk van heel het week gemaakt. Net toen ik klaar was met mijn laatste vak ging de bel. Ik loop naar het lokaal, want ik moest terug komen. Ik zie de docent chagrijnig op mij wachten.

Ik zoek een plek en zit. Het is muis stil in het lokaal. 'Nou nou nou, vertel is meis', 'sorry meneer, maar hij vroeg wat', antwoord ik. 'Oké, dus het is zijn schuld?', ' nee meneer, het is mijn schuld ik heb daarop geantwoord', ik wil niet dat hij denkt dat het de schuld van Safouane is. 'Oké dan ander keer moet je niet praten, nou tot de volgende les', 'doei meneer', ik pak mijn spullen en loop snel weg. Het is best een groot school, dus de weg naar de aula is moeilijk te vinden. Ik loop, maar dan bots ik tegen iemand aan,'sorry'. 'Ehm wat sorry?', en ze duwt me op de grond. Ik voel iets bloeden het is mijn neus. Mensen staan om mij heen. Ik voel mij duizelig. Ik knipper een paar keer, maar toen sloten mijn ogen langzaam dicht. De shahada spreek ik nog een keer uit, voor het geval dat ik het niet red. Naar enkele seconden open ik mijn ogen. Ik kijk om mij heen en herken school niet, ik was ergens, maar waar? , wie heeft mij gebracht?, wie heeft mij geduwd? Wat is er precies gebeurt? Al deze vragen draaien rond in mijn hoofd, maar worden ze beantwoord?

Dit was deel 2, een leuk of geen leuk deel? :D , er komen nog super leuke hoofdstukken aan.
Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Tot de volgende deel Inshallah.❤️