21.Bölüm

24.5K 793 61
                                    

Bir süre sonra sakinleştmiştim hâlâ iç çekişmlerim devam etsede az önce ki halimden daha iyiydim. Hâlâ aynı pozisyon da duruyorduk. Artık kollarından kurtulmak istiyordum ve uyumak.

Kollarının arsından sığrıldığım da bana anlamaz bakışlar atıyordu.

-Çok yoruldum uyumak istiyorum lütfen.

Kafasını olumlu anlamda sallarken ayağa kalktım ve odama çıkmaya başladım. Ona neden açıklama yaptığımı bilmiyordum. Belki de zorunlu hissettim. Bilmiyorum..

Odaya girdiğim de direk dolaba yönelip bir pijama takımı çıkardım. Hemencecik üstümü değiştirdim. Ardından ise banyoya geçtim.

Banyoya girdiğim de ayna da kendime baktım şişmiş ve kızarık göz altları biraz şişik dudak. Acizliğin dibini yaşıyordum resmen.
Hemen yüzüme şu çarptım. Biraz daha iyi gözüküyordum. Ardından ise dişlermi fırçalamaya başladım. Bu işide hallettikten sonra artık uyumaya hazırdım.

Yorganımı kaldırıp içine girdiğim de tek istediğim uykuydu. Oda kendini göstermişti zaten göz kapaklarım kazanırken tek kaçış yolum uykuya teslim oldum.

********************
İlk defa kendi isteyim ile kalkmıştım galiba. Uykumu almış ve dinç hissediyordum kendimi. Saat kaçtı kim bilir.

Biraz gerinerek yataktan doğruldum. Komidinin üstünde duran saate gözüm iliştiğin de gözlerim kocaman olmuştu saat nerede ise bir buçuk olmuştu. Neden beni kimse uyandırmamıştı ki?

Karnımın guruldaması ile derhal yemek yemem gerektiğini anladım. Hemen yataktan kalkıp bonyaya gittim. Elimi ve yüzmü yıkayıp hemen banyodan çıktım. Üstümü değiştirmeyecektim nasıl olsa dışarı çıkamıyordum.

Hemen aşağıya inip mutfağın yolunu tuttum. Çok fazla acıkmıştım. Mutfağa girdiğim de ilk gözüme çarpan kişi yeni hizmetli bayandı. Başka da kimse yoktu ki zaten.

Bir şeyler ile uğraşıyordu. Onu pek fazla takmadan dolaba doğru yöneldim. Aslında önyargılı mı davranıyordum biraz? Belki de iyi biriydi. Zaman ile ortaya çıkacaktı bu.

Kendime bir şeyler hazırlarken kadının sesini duydum.

-Efendim siz bırakın ben size bir şeyler hazırlarım.

-Gerek yok zahmet etme ben kendime hazırlarım. İtiraz kabul etmiyorum.

Kafasını olumlu anlamda sallarken ben de işime devam ettim. İyi bir kızmış aslında...

-Neden beni uyandırmadınız? Ve Savaş ne zaman gitti.

-Efendim Savaş Bey sizi rahatsız etmememizi istediğiniz zaman uyanacağınızı söyledi. Ve sabah erken çıktılar efendim.

Aslında Savaş iyi yapmış. Kızın böyle konuşmasından rahatsız olmuştum sizli bizli konuşmalara alışkın değildim ben.

-Lütfen sadece Yağmur ve şu sizi bizi kaldıralım senin adın ne?

-Şey efendim adım Burcu. Savaş Bey bundan pek hoşlanmaya bilir. Yani bu yakınlıktan.

-Sen buna yakınlık mı diyorsun? Neyse merak etme Savaş'ın yanında böyle konuşmazsın olur biter işte.

-Peki.

Yemeği hazırlamıştım, hemen mutfakta ki masaya oturup yemeğe başladım. Bir yandan yemek yerken diğer yandan düşünüyordum. Ne olacaktı şimdi hayatım bu duvarlar arasında mı olacaktı?

Her şeye bir çözüm bulacaktım ama önce Savaş ile aramı düzeltmem gerek bir de kızlar vardı onları çok özlemiştim.

Kafam çok bulanmıştı yine. Düşünceleri kenara itip Burcuyu izlemeye başladım. Bir şeyler hazırlıyordu. Onu incelemeye başladım. Güle kızdı aslında Savaş'ın da ilgisini çekerdi belki. Belki değil çekerdi kesin!

Mafyanın Güzel AşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin