Bad Boy, Good Lips

Chapter 29

Nang makasakay na kami sa kotse ay tahimik lang ako at nag iisip kung anong posibleng mangyari mamaya.

"Don't think too much, Love." Basag ni Luke sa katahimikan

"I can't help it." I told him. "What if they won't like me?" Dagdag ko pa. nakita ko ang pagsilay ng ngiti kay Luke

"Oh Love I'm sure they will like you. Don't worry about that." He said

"How sure are you? You see, we're too different Luke. Mataas na ang narrating mo samantalang ako ngayon pa lang halos nag uumpisa and who I am compared to Mira." Malungkot kong pahayag

"Don't think lowly of yourself love. Maybe you're just starting but we all know that there will be a point in life that you'll achieve all your goals, no doubt in that. They'll love you because I love you." Tila nawalan ako ng hangin nang marinig ko ang mga sinasabi niya

"Malapit na ba tayo?" Tila hirap kong sabi dahil ramdam na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko

"Changing the topic eh?" Tanong niya. Sinamaan ko lang siya ng tingin. "Just joking okay1 Malapit na tayo."

Kahit naman siguro itanggi ko alam ko sa sarili kong lalo akong nahuhulog kay Luke. Bakit ko pa lolokohin ang sarili ko diba? Maloloko ko ang lahat ng tao tungkol sa nararamdaman ko pero hindi ang sarili ko. Hindi pa lang talaga ito ang tamang oras para sabihin at aminin sa kanya ang nararamdaman ko, mayroon pa akong mga issue na kailangang ayusin.

Insecurity, iyan na siguro ang pinakamahirap na issue kailangan kong I solve. I feel that I don't deserve someone like Luke na mayroon nang napatunayan sa buhay. Feeling ko ay magiging pabigat lamang ako sa kanya. He's matured enough and at the right age to do everything he wanted to. Samantalang ako, madami akong kailangang iprioritize madami pa akong gustong ma achieve.

Then there's this trust issue. I know that I already told Ina na handa akong masaktan ulit pero hanggang gaano kasakit ang kaya kong tiisin kung sakali? Luke already promised me everything... as in if he could give me the world he'll give it to me, but what if he gets tired of my dramas? What if he gets tired of my issues? Sa susunod na pagkakataon kakayanin ko pa bang masaktan ulit lalo na ngayon na alam ko sa sarili kong lunod na lunod nanaman ako sa pagmamahal sa kanya at sa pagkakataong ito hindi ko alam kung makaka ahon pa ako kung sakali.

"Hey were here" nabalik ako sa realidad ng marinig kong magsalita si Luke. "You've been quiet the whole ride. If you can't do this just tell me I can drive you back to your condo. Ayokong makita kang nag aalala ng ganyan." He looked really worried about me

"Nandito na tayo at isa pa I don't want to make your parents feel that I ditched them. I'm not coward Luke." I assured him

"Well then, welcome to our home!" Masayang pahayag niya bago bumaba ng sasakyan at umikot para mapagbuksan ako ng pinto ng kotse niya

Namangha ako sa laki ng bahay nila Luke. Hindi mo maipagkakailang mayaman ang nakatira sa bahay na to. Their hous is located at an executive village na alam kong mga bilyonaro lang ang can afford na tumira.

"Let's go inside?" anyaya sa akin ni Luke.

Nakakapit lamang ako sa braso niya habang naglalakad papasok sa mansion nila. Bawat makasalubong naming katulong ay nakatingin sa akin habang bumabati kay Luke.

Mabuti na lamang at naisipan kong mag dress kanina nang maayos, dahil kung nagkataon lalo akong mahihiya dahil mukhang di manlang ako nag ayos.

"You look fine don't worry" Luke assured me with a smile.

"Sophie?" A familiar voice asked

"Ethan." Malamig na sabi ni Luke. "What are you doing here?" Kunot noong tanong ni Luke

"Tita invited us. Oh by the way Mira is also here, she's with your mom they're at the kitchen." Nakangising sabi ni Ethan

Tila nanlamig ako sa sinabi ni Ethan at biglang nagsikip ang dibdib ko. Napabitaw naman ako sa braso ni Luke. Napansin ito siguro ni Luke dahil nilingon niya ako kaagad.

"Don't worry about her." Maamong sabi niya sa akin bago bumaling kay Ethan "Can you leave us alone. Please?" Malamig na sabi niya

Nang makaalis si Ethan sa harap naming ay hindi pa rin naaalis ang nararamdaman ko. Halo halong emosyon ito na hindi ko na matukoy kung ano ano ba iyon.

"I bet your mom like Mira very much." Mapaklang sabi k okay Luke

"She's a family friend that's why." Pang babalewala niya. "Let's go to the kitchen." Hinawakan na niya ang kamay kong kanina ay nakakapit sa braso niya

Nang makalapit na kami sa kitchen ay inabutan naming nag kukwentuhan si Mira at ang kanyang Ina.

"Mom, we're here." Pag anunsyo ni Luke

"Oh Hi Sophie! I'm glad you came." Nakangiting saad ng mommy ni Luke

"Hi Sophie." Bati ni Mira. I just nod at her

"I invited Ethan and Mira. Hope you don't mind Iha they are friends." Luke's mom sounded sincere kaya ngumiti lang ako at tumango

"Mom sa sala lang kami." Paalam ni Luke ngumiti lang muli ako sa kanila bago kami lumayo ni Luke

Sa sala lamang ako dinala ni Luke. Naupo lang kami doon, I'm not at ease feeling ko ay mangyayari na hindi ko magugustuhan.

|V