Si Crush, Ex, at si Present (BOOK 1 Completed)

Chapter 41: Im Gonna Lose Her

Chappie 41: Im Gonna Lose Her

---

>Angelo's POV

---

"Angeloooooo!" sigaw ng isang napakagandang babae sa harapan ko :) ang pinakamamahal ko. Si Angel

"Angeeeel!" sigaw ko nung nakita ko siyang....... Umiiyak habang nakaupo sa sahig.....

"a-angeloo b-bakit ganito.. Iniwan moko.."

"angel. Di kita Iniwan. Iniwan lang kita dahil masasaktan ka."

"nasaktan mo na ako diba?" tumayo siya at tumalikod

Pilit kong abutin ang kamay niya. Kaso.. Di ko siya mahawakan.. Tumatagos ang kamay ko sa kamay niya

"angel.bakit ganito? Di kita mahawakan??" sigaw ko habang pinipilit.ko siyang mahawakan

"aalis na ako. Sana malaman mo kung gano kasakit na iniwan moko...."

Lumakad siya patungo sa puting ilaw. Hinahabol ko siya. Maliit nlang makukuha ko na ang kamay niya. Ang silaw. Nakakasilaw... Pilit ko parin siyang hinahabol. Bakit ganito?? Nag lalakad lang siya pero hindi ko siya mahabol habol kahit tumatakbo na ako~ bigla nawala ang ilaw. Tumigil ako sa pagtakbo.. Wala.. Wala na si angel. I just found myself crying.

Ngayon alam ko na pala gano kasakit yung pagiwan ko sakanya. Im sorry... Come back to me please?

---

"hah hah hah hah" nagising nlang ako sa panaginip ko >~< b-bakit ganun? T-teka nasan ako? San ba ako?

Isang puting kwarto? Huh? Nasa langit ako?

Teka? Bakit naman ako namatay? o_O

"ahh gising ka na pala iho!" sabi ng isang matanda.

"ah eh lolo, bakit nandito ako?"

"di mo pala natatandaan? Nasagasaan ka."

---

*flashback*

Angelo's POV

Heto ako naglalasing. Pinakawalan ko kasi. Napaka tanga kong tao. Siguro kung ikokompara ako sa iba. AKO ANG PINAKATANGA na pinakawalan ang isang PINAKAMAMAHAL kong babae. Si Angel..

Uuwi na ako.

Habang naglalakad ako. Di ko na makita ng kalsada. Ano ba naman to. =______=

*peeep peeep*

Lumingon ako sa ilaw. Bakit ilaw? -.^

*boooooogsh*

Huh? Ang sakit nun ah?