Τυχαίες Στιγμές Έμπνευσης...

{30.03.2016}

 Η Τελευταία Μπάμια

Με λένε Τοντ. Είμαι τριάντα χρονών και διδάσκω ανθρωπολογία στο τοπικό πανεπηστήμιο. Είναι καλή δουλειά, αν λάβετε υπόψη σας ότι στον Άρχοντα (PSO J318.5-22) υπάρχουν περίπου δέκα πανεπηστήμια - τουλάχιστον τόσα είναι τα νόμιμα. Μου αρέσει η δουλειά μου· οι άνθρωποι είναι περίεργα πλάσματα που τα συναντάς μόνο στην Γη και από τότε που επικοινωνήσαμε μαζί τους ανακαλύψαμε πως ο πολιτισμός τους είναι αρκετά ενδιαφέρων αν και πολύ διαφορετικός από τον δικό μας. Μέχρι που μας έμαθαν και συνταγές μαγειρικής! Η πρώτη φορά που δοκίμασα ένα από τα φαγητά τους ήταν πριν δύο χρόνια, στα γενέθλια του κατοικίδιου κουνελιού μου. Περίεργο σωστά; Τότε πώς σας ακούγεται αυτό: φάγαμε μπάμιες.

°°°

Όπως πάντα ο Μαρκ δεν ξυπνούσε το πρωΐ οπότε ανέλαβα να φτιάξω πρωινό. Ομελέτα με τυρί είναι η συνηθισμένη μου επιλογή όμως ανοίγοντας το ψυγείο θυμήθηκα ότι μας είχαν τελειώσει τα αυγά. Η τούρτα του Βούδα, του κουνελιού μας, προφανώς δεν χρειαζόταν δέκα αυγά όμως ο Μάρκ είναι λίγο άχαρος όσον αφορά... Εεε... Βασικά τα πάντα!

Δεν ήθελα να τον αφήσω να κάνει την τούρτα όμως έιχαμε επίσημη συνέλευση στο πανεπηστήμιο και δεν μπορούσα να μην πάω και ιδού τα αποτελέσματα. Υποθέτω πως πρέπει να αρκεστώ σε δημητριακά με γάλα, αυτό που συνήθως τρώει ο Μαρκ για πρωινό. Τέσσερα χρόνια γάμου και ακόμη να καταλάβω γιατί του αρέσει αυτό το μείγμα επεξεργασμένου γάλακτος και μουλιαμένων νιφάδων βρώμης.

Κάθομαι στο τραπέζι και ανασκοπώ τις δουλειές της ημέρας. Το σημαντικό είναι να πάρω το δώρο του Βούδα από το μαγαζί με τα είδη για κατοικίδια· το είχα παραγγείλει την προηγούμενη εβδομάδα, μία χρωματιστή σκάλα για το κλουβί του, αφού η παλιά κοντεύει να σπάσει.

Το πρόβλημα είναι πως δεν θέλω να αφήσω τον Μαρκ μόνο με την τούρτα. Είναι ικανός να την καταστρέψει, παρά τον κόπο που έκανε για να την ετοιμάσει. Παρ' όλ' αυτά, πρέπει να πάω. Θέλω να πω, πόση καταστροφή μπορεί να προκαλέσει σε μισή ωρίτσα που θα λείψω; Στο κάτω κάτω δεν είναι ανεύθυνος ούτε αφελής και είναι ενήλικας. Αποφασίζω να τον εμπιστευτώ και ετοιμάζομαι να πάω στο κατάστημα γρήγορα, ώστε να γυρίσω όσο το δυνατόν πιο σύντομα.

°°°

Το τηλέφωνό μου χτυπάει μόλις αφήνω το ταμείο. Η αναγνώριση κλήσης μου ανακοινώνει πως είναι ο Μαρκ και πατάω το πράσινο πλήκτρο.