Chapter 22 Flashbacks

6.7K 221 1
                                    


Axel's P.O.V


Pinilit ko alalahanin ang lahat mula nung nakikilala ko sya kala ko hindi ko na sya makikita pero ito kasama asawa at higit pa nakakamiss ang mga araw na yun.

Kung hindi ko pinili ang lahat nang yun di sana ngayon hindi ko pa tinatago ang lahat ng ito.


*flashbacks*


"Gusto ko ding maging isang bampira" katana.


"Pero bakit pa?hindi masaya ang pagiging isa sa amin" nagaalala ako dahil kapag naging isa sya sa amin hindi nya na magagawa ang mga nagagawa nya ngayon.

Ngayong 18 na kami...

"Pero,diba sabi ko kaya kong gawin lahat kasi ganun kita kamahal" masaya ako dahil nandyan sya.

"Pero hindi ko pwedeng gawin yan dahil hindi nararapat sayo " hindi ko hahayaang maging isa sya sa amin lalot pang may nalaman ako.


"Bakit?kung magiging isa ako sa inyo hindi mo na ako kailangang protektahan kasi kaya ko na sila harapin"

"Katana,hindi ko hahayaang magbago lahat ng dahil lang sa pagiging bampira mo"

"Pero-----*"

"Sorry,pero hindi ko hahayaan" niyakap ko sya ng mahigpit hindi pwedeng mapahamak ka mahal kita higit pa sa buhay ko.


*end of flashbacks*


Natatandaan ko yung araw na yun kala ko hindi na nila kami papakaelaman at dahil dun naging kampante kami na walang sagabal at walang mangyayari.

Yung araw na yun ramdam ko ang lungkot sa kanya.

Ang pagdurusa nya

*flashbacks*

"Axel!!!!" Sigaw nya.


"Katana" hinang hina na sya sa kinauupuan nya hindi .

"Walang hiya kayo!hindi nyo sya pwedeng saktan!" Sigaw ko


"Bakit?mahal mo na ba axel?" Nakayukom ang mga kamao ko traydor kayo Damon!

"Hindi nyo sya pedeng pakialaman!"


"Hahahaha,bakit?mamili ka gagalawin o aalisin?"


"T*NGNAMO!" hindi ko na napigilan sinuntok ko sya na sanhi ng pagtilapon nya sa pader.

"Hahaha!!!"


May ibang dumating na kalahi namin ang headmaster at ang kanang kamay nya hindi!

"At dahil sinuway mo ang utos matindi ang kapalit!"


"Katana!!!!!WAG!!" nilagay nito ang Kamay nya sa uluhan ni katana at aambang kagatin ang leeg nito.


"HINDI NYO SYA PWEDENG GALAWIN!" Hindi ko hahayaan na maulit ang ginawa nila kagaya sa papa ko

"Hahajaha!kung gayon. Dalawang option"


"Tatanggalin namin ang kung ani ang nalalaman nya at makakalimutan nya lahat kasama Ka na doon."


"O, mamatay sya ngayon na!" Hindi..........


"ISA!"


hindi ko kakayanin kung mawawala sya.


"DALAWA!" kahit na mawala ang lahat wag lang sya.


"TATLO!"


"OO!YUNG UNA NA YUNG PINIPILI KO PERO!KAPALIT NITO HAHAYAAN NYO SYANG MAMUHAY NG MALAYA"



"Magaling gusto ko yan Boy!"


*end of flashbacks*


Ayun ang pinakamalungkot na nangyari dahil nawalay sya sa akin ng matagal na panahon na sa araw araw hindi na ako kasali sa buhay nya na hanggang tingin na lang ako hindi ko Kayang may mangyari pa sa kanya ngayon.


Dahil humanda sila.


Hindi ko na hahayaang mawala pa sya ulit.



My Husband is a Vampire (Completed) #Wattys2016Where stories live. Discover now