My Husband is a Vampire (Completed) #Wattys2016

Chapter 19.I know who you are.

Hindi ko maisip kung ano ba talaga itong mga lumalabas sa internet.

Kala ko biro pero hindi.
Lahat ito nakita ko na.
Lahat ng research ko
Naranasan ko na pati
Yung malamig nilang,
Balat at mapuputla na ang
Balat.

Tapos i saw his eyes turned to red .
That was exactly when i met Max.

Am i going to crazy? What is happening?

I dont understand.

I don't believe what i read last minute.

They don't really exist in earth.

"Katana,where are you going?" Bigla akong napahinto when i feel his presence.

"Hey?are you hear me katana?" I can't move.

I'm afraid of what his can do,his to so strange and i was so stupid to let him in to my life.

"L-labas l-lang" sh*t bakit ako nauutal.

"Oh,edi sasamahan kita" hindi na ako nagaksayang lingunin sya,tinakbo ko ang pinto at mabilis na binuksan iyon.

"KATANA!WHERE ARE YOU GOING?!" Tumakbo ako ng mabilis as if wala naman akong patutunguhan.

Nawawala na ako siguro dahil nasa gubat nanaman ako kung saan ko sya unang nakita.at pinagsisisihan ko ba iyon ?

Na Sana hindi na lang ako tumakas sa magulang ko?

"Katana..." napatigil ako sa paglalakad.

"Anong nangyari?bakit ka tumakbo?"

Axel?

"Bakit?may gumugulo ba sa iyo?" Naramdaman ko ang pagyakap nya mula sa likodan ko.

I close my eye's para hindi ko masyadong kabahan.

"A-axel."

Pano kapag sinabi ko na alam ko na kung sino sya?

Paano kung patayin nya ako?

Paano kun------*

"Say it..." bulong nya sa likuran ko.

"I-I K-Know W-Who Y-You A-Are" i tried pero bakit takot ako kung ano ang posible nyang gawin.

I do love him..

I do have care for him.

I concerne for him everytime.

But why i am afraid now?

"Say it..." parang nagsisisi ako sa mga salitang binitawan ko.

"Your strength..."

Gusto ko lang naman na malaman ang totoo na yung walang lihim sa pagitan namin.

"Your eye's changing color,your skin is cold,you are faster than norm----*"

"Are you afraid?" Napatigil ako sa sinabi nyang yun.hindi ko alam pero kusang lumabas ang sariling salita na sa akin na mismo galing.

"N-No" napapikit ako habang dama pa ang mainit nyang hininga.

"I am monster, i can do what i ever want....." huminga sya ng malalim saka nagsalita

"Kahit buhay mo kaya kong kitilan,masarap ang dugo mo kakaiba sa lahat kaya hindi ka ba natatakot?"

Humarap ako sa kanya "Hindi!alam mi kung bakit ako tumakbo palayo sayo?!kasi ang unfair mo!bakit hindi mo sinabi?!diba asawa mo na ako?!alam mo ba ang dami dami kong tanong sa sarili ko bakit ako pa?ang dami namang iba dyan,bakit hindi kita kilala yung ikaw talaga!Oo!bampira ka. Aaminin ko natakot ako sa kung ano pwede mong gawin,dahil tao lang ako!kaso hindi eh. Duwag ka pala kala ko malakas kayo!pero parang hindi" umiyak na ako sa sobrang dami ko ng gustong ilabas...

"Kahit bampira ka,ni minsan hindi ko inisip na hiwalayan ka na umalis sa tabi mo,kasi alam kong may kahinaan ka din ang isang tulad nyo at gusto ko nandyan ako sa lagi sa tabi mo" niyakap ko sya habang umiiyak parin.

Kahit na bampira sya hindi ko na gugustuhing mawalay sa kanya,ngayon alam ko na na mahal ko sya.

"I love you Katana always and forever" naramdaman kong yumakap din sya sa akin...