"Samantha, sorry kung ang kulit ko kanina ha." sabe nya. Ohh myyyy. Ngayon lang nya kong tinawag na Samantha, at ang cold ng nya :((( Huhuhu. WHAT TO DO?!!! WHAT TO DO?!!!
"Ian, ako dapat magsorry sa inasal ko kanina. Ikaw naman kasi e!! Joke. Pero sorry talaga. Bati na tayo ha?" Sabe ko ng medyo palambing. MEDYO LANG HA!!!
"Ayoko nga." sabe nya in tampo voice. AY?! TAMPO VOICE? hahaha. Pauso. Hay nako. Tampu-tampuhan nanaman syaaa. Ako nalang bahala dito.
"Uyyy!!! To kamooo :("
"Oo na, bati na tayo sige na! :) Pasalamat kaa...."
"Pasalamat ano?" sabe ko ng takang taka.
"Wala! wala! Matulog ka na ka ko, may pasok pa tayo bukas."
"Ah sgesge, bye Ian!"
"Ge, goodnight Sam!"
**toot toot**
Sabe ko naman sainyo e. Ganyan lang talaga kami. SUPER CLOSE FRIEND ko kasi talaga yan. Pano kamo kami nagkakilala?
**FLASHBACK**
Kasi kababata ko yan e. Nung mga bata kami di kami close nyan, palagi lang kasi ako sa bahay. Tas hanggang sa naging schoolmates kami. Bakit schoolmates? Kasi Section 1 ako sya Section 2. Wala kasi sa trip nung kumag na yun ang mag-aral e. Hahaha. (WOW. EDI SANA DI NA SYA NAGENROLL.) Yun, hanggang sa nakipagclose sya sakin through chat sa Facebook. Tas yun! Almost 3 weeks kami magkachat, ng bigla nyang sinabe na.
Ian Bartolome: Sam, gusto ko sana hingin number mo e, kung okay lang sayo? Pero kung hindi ayos lang.
Samantha Alcantara: Ano ka ba. Okay lang. Close naman na tayo e. :) Eto oh 092965*****
Ian Bartolome: Salamat! Sge, text kita mamaya. Out na ko ha? ingat ka. :))
Samantha Alcantara: Ge, ikaw din. Bye! :)
Hanggang sa nagkatext na nga kami, halos araw-araw. Hehehe. Kaya kami naging SUPER CLOSE. Hanggang sa wala na kaming ilangan sa isa't isa. At to the point na naggagala kaming dalawa. Minsan nga napapagkamalan kami na magSYOTA daw e. WTH?!!! Kami? Hahahaha. Natatawa nalang kami pag may nalalaman kaming ganyan e. Lalo na ko tawa ko ng tawa, kasi napakaIMPOSIBLE ng sinasabe nila e. Hahaha. Tas yun na nga, nag-aaway kami nyan ni Ian. Sa SOBRANG BABAW NA DAHILAN LANG. Parang AWAY BATA. XD Parehas kasi kaming medyo may pagka ISIP BATA kaya nagkakasundo kami. Away-bati kami nyan e. XD
**END OF FLASHBACK**
Oh yan na. Kaya wag na kayong magtaka kung pano kami nagkakilala nyang kumag na yan. Hahaha. Back to REALITY!!!!! Ano ba yan!! Monday nanaman bukas. Tinatamad pa ko pumasok e. Haay. BUHAY ESTUDYANTE nga naman.
"SAAAAAAAM! Aba. Matulog na. May pasok ka pa bukas." sigaw ng aking mama.
"Opo ma! Eto na po."
THE NEXT DAY......
(SCHOOL)
Hay nako. Ang iingay ng mga to!!! Hahaha. Halatang miss nila ang isa't isa e. E inaantok ako kaya, iidlip muna ko hanggang wala si Ma'am Pamintuan.
"HOYYY!!!! SAMANTHAAA!!!!!!" Shet. Sino ba yun?!!! Leche. Pagtingin ko si Stef lang pala.
Si Stef? She's my bestfriend. :) Sya nakakaalam lahat ng SECRETS ko. :)
"Oh ano ba? Problema mo?" medyo badtrip kong sabe.
"Eto naman ang aga aga ang sunget sunget!!!!!!"
"Ikaw ba naman kasi sigawan. Dka magagalit?! Psh"
"Calm down! Calm down! Masyado kang high bes e. Hahahaha" Aba naman talaga tinawanan pa ko netong epal na babaeng to!
VOCÊ ESTÁ LENDO
The Denial Queen. ♕ (TDQ)
Ficção AdolescenteMAHAL KO PALA TALAGA SYA! SHET ANG TANGA KO NAMAN :(
The Denial Queen. ♕ (Part 1)
Começar do início
