Hoofdstuk 9

79 6 0
                                    

Pov Sofie
We liggen in ons bed. Het is stil. Niemand wil iets zeggen. Opeens hoor ik een schot. Ik veer overeind. De rest ook. Mensen schreeuwen. M'n celgenoten gaan onder hun bed liggen, maar ik ben te nieuwsgierig. Ik ga bij de deur kijken en probeer door de tralies heen te kijken. Dan komen er mannen met pistolen aanrennen. Ik ren naar achter. De mannen doen de cel openen. We proberen ons allemaal te verstoppen. 'We komen jullie bevrijden!' schreeuwt één van de mannen naar ons. We kijken elkaar even aan, en rennen daarna de cel uit. Er wordt nog een heleboel geschoten, maar we zijn vrij. Bij die gedachte dringt het echt in me door. Een enorme glimlach staat op m'n gezicht. Eindelijk vrij!

KapotWhere stories live. Discover now