The Boyfriend Project

Project #7 - The Amateur

Pagkatapos ma-introduce ang mga contestants at ma-discuss ang nature ng show. May interview portion kay Helena and then sa aming mga coaches. Most of the times na-caught off guard ako sa mga questions ng taga-media. Puro na lang kasi nabubrought up yung about sa past ko. Every time na may binabatong tanong sa 'kin, hindi maiwasan ni Dylan na tumingin sa 'kin. Minsan may halong pag-aalala. Minsan naman parang hindi siya makapaniwala sa mga pinagsasabi ko. I always say na okay na ako. Pero para kay Dylan, those were all lies. He knows nagkakandarapa ako maging okay.

Pagnapapalingon naman ako kay Helena. Lagi lang emotionless ang expressions niya. Kung may times man na she looks happy marahil ayaw niyang makita ng ibang tao na halos stranger and sobrang cold ng trato niya sa 'kin. For sure gusto lang niya ipakita sa mga tao na ayos lang kami at as if nothing has change though it's the opposite.

After ng presscon, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Naghalo ang gulat, disappointment, embarrassment, lungkot, at kung anu-ano pang negatibong pakiramdam na pwedeng maramdaman ng isang tao.

Habang naglalakad ako sa hallway, may nakasalubong ako na lalaking nakayuko. Sinubukan kong gumawi sa kaliwa para di kami magkabunggo pero out of instinct gumawi din siya sa harap ko. Nag-step din ako pa-kanan para umiwas pero naharang pa rin niya ang daanan ko at para kaming nagpapatintero.

Agad kong nakilala ang dark blue track suit na suot niya.

Nang mapatingin ako sa kanya, hindi ko mapigilang lalong ma-disappoint. Mukhang marami pang trabaho ang dapat kong gawin sa kanya para lang magka interes si Helena sa kanya.

"You're Charlie, right?"

Tumingin din siya sa 'kin pero mabilis niyang iniwas ang mga mata niya marahil masyado ko siyang naintimidate kanina pa.

"Let's talk." I tell him. At sumunod naman siya nung tumuloy ako sa paglalakad.

"Why did you join the contest?" I ask at hindi ko mapigilan itaas ang kilay ko. Nakarating kami sa tahimik na corridor at wala masyadong taong dumadaan.

He looks reluctant to answer until he clears his throat. "Yung premyo talaga sadya ko."

"Good. Are you interested to Helena?"

He shakes his head. "Ah hindi yun ang ibig kong sabihin."

"What? Don't tell me." I throw a sharp look at him.

"Oo," he scratches the back of his head. "Yung cash prize."

I roll my eyes.

"Hello? Helena's the catch of the show. Lahat nung nag audition interested sa kanya. Baka hindi mo alam si Helena ang ultimate dream girl sa panahon ngayon. At heto sasabihin mo sa 'kin na kailangan mo pera? I think you're in the wrong contest."

"Sorry po, " he sheepishly says.

I just exhale deeply. Mukhang 'di talaga mawawala ang bad impression ko sa lalaking ito.

"Kung ganun for sure you're willing to give up everything just win this contest?"

"Ang totoo niyan bigla na lang akong nakapasok dito," pagtatapat niya.

"What?!" I'm in shock beacuse I don't expect his answer. I thought motivated na sagot ang maririnig ko galing sa kanya. "Are you saying you didn't initially pursue this competition?"

Umiling lang siya.

"So sinasabi mo na tadhana na ang pagkakapili sayo dito sa contest?" Napa-smirk na lang ako "Huwag ka mag-alala kahit ako 'di makapaniwalang nakasali ka dito."