Ik hou van jou (Compleet)

Hoofdstuk 14

'Alex wordt wakker' hoor ik iemand zachtjes zeggen maar het lijkt zo ver weg.

'Alex?'

'Alex!' wordt er nu geroepen.

Ik schrik op, kijk wazig uit mijn ogen, kijk even rond waar ik ben. 'Oh Sandra!' zeg ik.

'Slaapkop', zegt ze lachend. Ik duw haar in haar zij en begin mee te lachen. 

'Hoe laat is het?' vraag ik terwijl ik geeuw.

'Kwart na tien', zegt ze.

'Gaat nog wel, zullen we ons klaarmaken en gaan eten?' vraag ik nog half slapend.

'Ja, ik heb echt honger... we hebben nog ongeveer een uurtje en dan is het ontbijt gedaan', zegt ze.

Ik knik en stap uit mijn bed, ik zoek losse kleren die ik snel aankan. Een grijze jogingsbroek en een zwart topje met een vestje erover, goed genoeg.

Met ingehaakte armen lopen we naar beneden en nemen ieders een bord waar we eten opleggen. Als snel zien we de jongens aan een tafel achteraan, Kyle doet teken dat we bij hen mogen gaan zitten. Ik wacht even op Sandra die nog sinaasappelsap aan het inschenken is en lopen dan naar hun toe.

'Hey meiden goed geslapen?' vraagt Luke.

'Jup, jullie?' zeg ik en Sandra knikt en neemt een hap van haar broodje.

'Ik ook', zegt Luke.

'Wat gaan jullie vandaag doen?' vraag ik.

'Ik weet het nog niet, jullie?'

'We dachten dat ik met Sandra wel een paar uurjes konden gaan winkelen.'

'Is goed, kunnen we anders weer om een bepaald uur afspreken?' stelt Kyle voor, 'zoals gisteren en dan kunnen we weer ergens gaan eten vanavond. Alleen als jullie dat willen eh.'

'Klinkt goed', zeg ik, 'wanneer moesten we naar hier komen?

'Tegen zeven uur wil onze leerkracht dat we hier zijn', zegt Kyle. Ik knik.

'Zullen we hier dan afspreken om half vijf om ergens te gaan eten?' stel ik voor.

Ze knikken. We eten ons eten nog snel om. We geven de jongens nog een knuffel en dan ga ik samen met Sandra terug naar boven wat kleren aandoen om te gaan winkelen. 

Na een goed halfuurtje lopen we naast elkaar in de winkelstraat. 'Zullen we daarheen gaan?' Sandra wijst naar een schoenenwinkel aan de overkant van de straat.

Ik knik. 'Kom!' zeg ik en trek haar aan haar arm de straat over. Ik krijg een por in mijn zij van Sandra en ik kijk haar vragend aan. 'Wat is er?' vraag ik lachend.

Ze wijst met haar hoofd in de richting van een bruinharige jongen. 'Hij is cute', zegt ze. Ik rol met mijn ogen en lach. 'Je hebt een vriendje, weet je nog. Luke...'

'Tuurlijk weet ik dat! Ik ben niet gek, jongens kijken doen we toch altijd, ik heb misschien iemand maar kijken mag aankomen niet!' ze knipoogt naar me op een overdreven manier waarop ik heel hard begin te lachen, net zoals mijn vriendin. Druk pratend lopen we de schoenenwinkel in.

*

We zien eindelijk ons hotel terug verschijnen. Mijn armen en benen doen ongeloofelijk veel pijn.  De zakken met kleren zijn erg zwaar en door al het stappen doen met benen pijn. Ik zucht, ik kijk echt uit naar een warme douche. Het is bijna drie uur en over anderhalfuur hebben we afgesproken met de jongens. We lopen ons hotel nogaltijd druk pratend in en lopen met de trap naar boven. Ik neem de sleutel open de deur en we gooien onze tassen op ons bed.