Nikki's POV
Months passed, ganun na ang routine. Sundo niya ako. Hatid pauwi. Sama pag may gala kami nila Kriz. Mukhang nasanay na naman ako na nandyan siya palagi. Ang bilis ng panahon. Malapit na Birthday niya. kung patawarin ko na kaya siya sa araw nayun? Hmm, he’s making an effort naman ehh. Pero still I didn’t get the explanation I need. Kelan kaya. Then nag ring bigla yung phone ko.
“Are you free today?”
Galing kay Marko. Bakit ganun nag bago na talaga. Siguro kung dati to, kinikilig dapat ako ehh.
“yes, why?”
Tanong ko.
“Pwede ba tayong mag kita? I’ll return the book I’ve borrowed.”
Oo nga pala. Ngayon na? nakakatamad naman. Tsaka may lakad kami mamaya ni Gian.
“Saan ba? may lakad kasi ako. I’ll be at the mall later.”
Reply ko sa kanya.
“Then later na lang saglit lang naman yun. Kita na lang tayo sa food court.”
Reply niya.
“Okay. later na lang.”
Reply ko ulit. Then nilapag ko na yung phone ko. Hay, ngayon lang ulit kami lalabas ni Gian na mag kasama ahh. Then nag ring ulit yung phone ko pag tingin ko si Gian tumatawag napangiti ako.
“Gin.”
“Don’t forget mamaya okay I’ll wait for you.”
“Sure, sabi ko. Sige.”
“Wait, ahm, Niks.”
“Anu yun?”
“Sana after this day, you’ll totally forgive me. I hope you’ll bring it also.”
“Bring? Bring what?”
BINABASA MO ANG
I Said It and That's Final (One Shot Story)
Teen FictionHe used to be my friend, my best friend, maybe more than that. But that incident changes it all. That scene, that conversation and that bet. And now that he's back, will it matter anymore? or not?
