The Ice Princess and The Fire Princess

Chapter 1 ----> She's the Ice Princess

Chapter 1 ----> She's the Ice Princess

Jessica's Voice

"Miss Jessica. Pinapatawah po kayo ng lolo niyo."

I just give a cold stare to my lolo's assistant then go back to my business in my laptop. Alam niya na siguro ang ibig sabihin ng tinging yun. Na ayaw ko ng may nang-iistorbo saken lalo na't kaharap ko ang laptop ko.

"Importante daw po ito kaya kailangan niyo siyang kausapin. Pumunta na lang po kayo sa study room ng lolo niyo." then he left in my room.

I sigh then shut down my laptop.

"Fvcking old hag. Ano naman kailangan nun."

D*mn introductions? Psh. Jessica Park. 17. Have no family. My lolo? He's not. He's not my lolo I used to konow when my parents and my twin died in an accident.

I was there.

I was there when the car accident happened. Actually, magkakaksama kaming apat dun sa accident. Pero kita niyo naman. Ako lang ang nabuhay. I'm here narrating my fucking life. Sana naman pati ako namatay na para hindi ako miserable kasama ng lolo ko. I'm a bitch and evil. Tsk. Totoo nga sinasabi nila. Mahirap patayin ang masamang damo. Tsk.

But the truth is..

Sweet, kind and cheerful. That's me when I'm only with trustworthy people like my family, limited friends, inlcluding my lolo. He love and support us. But he changed the day when my parents and twin died. And that day I also started to hate him ang change. Why?

He killed my sister. That time. my sister's in coma. Machine nalang ang bumubuhay sa kanya.

Flashback:

Lagi kong binabantayan ang kambal ko. Merong time na gumalaw yung mga daliri niya. Kaya nabuhayan ako ng loob. Sinabi ko yun kay lolo. Sobrang tuwa ki nun dahil may chance pa ang kambal ko na mabuhay. Pero nagbago ang lahat ng dahil lang sa pagpirma ng lolo ko. Lumabas lang ako ng hospital para bumil ng pagkain pero pagbalik ko nakita kong pinipirmahan na ni lolo yung document kung tatanggalin na yung machine.

Naninigas ako. I need to do something pero nauunahan ako ng pag-iisip ko na mamatay ang kambal ko.

"Lo! Bakit mo pinirmahan yun?!" I stayed calm as much as I can pero di ko na napigilang mapasigaw. 

"Calm down i--" 

"NO!! How can I be calm?! Buhay ng kambal ko yung pinag-uusapan!" I felt tears started to roll down on my cheeks. Kinakabahan ako. 

"Nahihirapan na ang kapatid mo." 

"Nahihirapan?! Bakit?! Sinabi niya sa iyo?! Sinabi ba niyana "Lo, nahihirapan na ako. Tanggalin mo na yung mchine sa akin?!" alam niyo yun? Nagawa ko pang magjoke. 

"Where's your respect?! I'm still your grandafather!" 

"Lo! Why did you do that? Diba sinabi kong gumagalaw pa yung daliru ni Elle?! Lo.." and I started sobbing. Shit! Then I run sa room ng kambal ko. But I saw nothing. Maayos na bed ng kambal ko at ang kambal ko... Wala. 

"Nasa morgue na---" 

"B-bat m-mo to g-ginawa? I hate you.I HATE YOU, LOLO!" 

Then, tumakbo na ako palabas ng ospital, crying. Di ko na pinansi ang mga nabubunggo ko.

I feel like my other half is dead.

And my miserable life started.

------

Ayjooookes! ^__________^

Vote.Comment.Be a fan of EXo. XD