Mapapansin Kaya (Alegria Boys #2) (Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 41

Tumatawa sila habang pinagmamasdan kami dito.

"Swerte natin! My gosh! Swerte natin!" Sabay palabas ng mga camera nila.

Ako lang yata ang hindi gumagalaw dito. Nakanga-nga lang ako habang pinagmamasdang nag aayos ang mga kabanda ni Wade.

"Iyan si Zac, yung may hawak ng gitara, tapos yung isang inaayos ang gitara ay si Austin, Tapos yung drummer nila, bago rin yan, si Adam, tapos siyempre yung vocalist si Wade."

Narealize ko nga kung paano sila makakapag cause ng hysteria sa mga babae. Lahat sila gwapo. Si Zac na mukhang half-foreigner, si Austin na chinito at mukhang suplado, Adam na mukhang anak naman ni Adonis, at si Wade na mala-diyos ang kagwapuhan. Gusto ko na lang matawa. He's changed a lot. Sa aura at sa mukha. Kung noon ay magulo ang buhok niya, effortlessly, ngayon mukhang sinadya ng mejo magulo dahil alam ng kung sinong stylist niya na sobrang gwapo niya pag ganun. Para siyang laging bagong gising. At tuwing ngumingiti siya at bumabalandra yung dimple niya naririnig ko ang pagbubuntong hininga ng mga babae sa paligid ko. Maging ako napapabuntong hininga.

Wala ng kahit anong mensahe si Wade nang kinuha niya ang microphone kay Zac. Nagtatawanan sila na para bang matagal ng magkakilala. Sa bagay, apat na taon din akong nawala at tatlong taon na siya sa banda.

Nagsimula ang kanta sa pagsasabay ng dalawang guitar at ng drum... Ibang iba talaga ang genre.

Napalingon ako sa likod at nakita kong naka video din ang iba.

"Bagong kanta 'to." Ani Coreen sabay kuha na rin sa cellphone niya.

Bumaling ako kay Wade na ngayon ay nakangisi sa mga babaeng kasama kong tumatalon at naghahyperventilate na. Hindi na maganda ang kuha ng mga camera nila dahil sa sobrang pagtatalon.

Naitutulak ako ni Coreen at ng isang babae sa gilid ko dahil sa pagtatalon. Nakapirmi lang ako habang laglag ang panga at nakatingala sa kanya sa stage.

"Since the moment I spotted you

Like walking 'round with little wings on my shoes

My stomach's filled with the butterflies 

And it's alright

Bouncing round from cloud to cloud

I got the feelin' like I'm never gonna come down

If I said I didn't like it then you know I'd lied."

He can pull it off! Kahit na ibang genre sa kinakanta niya dati, kayang kaya niya. Sa bawat bigkas niya ng salita, mas lalong nagpapakita ang dimple niya. God! I miss that dimple so much! At ang boses niyang nakakakilabot. Para bang galing sa langit. Malamig at nakakapawi ng pangamba.

"Every time I try to talk to you

I get tongue-tied