Magic Heart

Hoofdstuk 1

Kayleigh

'Kayleigh, kom je?' vraagt Matt aan me. 'Ja, ik kom zo. Haal de anderen maar vast.' zeg ik hem. Hij knikt en loopt weg. Ik ben trouwens Kayleigh, leuk dat je me lezend ontmoet! Matt, Demi, Andi, Luke, Samantha (Sam) Ryan. Dat zijn alle personen uit mijn vrienden groep. En voor de gene die geïnteresseerd zijn in de relaties: Ik en Luke hebben een relatie en Ryan en Demi. De rest is single. Maar weer terug naar mijn verhaal, we gaan vanmiddag naar het strand. Ik wil graag nog even terug naar ''mijn plekje'' dat bestaat uit een helder blauw meertje, een bijzondere kleur gras met enkel een paar bloemetjes. Ook staan er een paar rotsen waar je vanaf kan springen en zo in het meertje beland. Er lopen veel dieren rond zoals konijntjes, wolven, vlinders, eekhoorns etc. Ze schrikken niet van je als je lang loopt maar ze zijn juist nieuwsgierig en komen naar je toe. Ik zit nu langs het meer, ik kwam hier altijd met mijn tweeling-zusje. Maar jammer genoeg zal ik haar nooit meer zien, ze was opeens verdwenen. Niemand vond ook maar een spoor van haar, en iedereen denkt dat ze is vermoord. Heel veel mensen zeggen dat deze plaats bij het meer vervloekt is, maar die mensen kletsen maar uit hun nek. Het is namelijk niet zo. Ik mis mijn zusje, Katelynn. Mijn ogen vullen zich met tranen, elke keer als ik aan haar denk voelt ze zo dicht bij me. Ik verberg mijn hoofd in mijn handen en begin te snikken. Waarom moest zij verdwijnen? Waarom niet ik? Ik wil haar zo graag nog 1 keer zien, ik wil weten wat er met haar is gebeurd. Ik voel een arm op mijn schouder en een warme lieve meisjes stem die zegt 'Hey daar, gaat het wel?'  Ik knik, eigenlijk gaat het niet maar dat hoeft degene achter me niet te weten.  Ik draai mijn betraande gezicht om en sta op om te kijken wie er achter me staat. Ik zie niemand, raar ik dacht toch echt dat er zo net iemand was. 

~

'Hey, daar ben je? Waar was je?' vraagt Ryan die naar me toe komt lopen. Als hij mijn betraande gezicht ziet schrikt hij en hij loopt wat sneller naar me toe. 'Gaat het?' vraagt hij. Ik knik. Hij lijkt te twijfelen maar duwt me langzaam naar de rest. Als mijn vrienden me op merken glimlachen ze, maar als ze mijn rode en betraande ogen zien verdwijnt hun glimlach meteen. 'Wat is er gebeurd schat?' vraagt Demi die naar me toe komt en me een knuffel geeft. 'Ik was bij ''mijn plekje'' en opeens kwamen alle herinneren weer terug van Katelynn. Ik wilde niet huilen maar het gebeurde. Alsof ik werd gedwongen,     toen voelde ik een hand op mijn schouder en een vrouwelijke stem die vroeg of het met me ging. Toen ik ja knikte en me omdraaide was ze verdwenen. Het leek wel als of ze alleen wou weten of het goed ging en dat die informatie genoeg was.' zeg ik nog een beetje na snikkend. Luke (my boyfriend) komt naar me toe lopen en geeft me een knuffel. 'Lieverd toch, kom we gaan je op vrolijken.' fluistert hij net hoorbaar voor mijn vrienden. Iedereen knikt hevig en Luke wurmt zich los uit de knuffel. We stappen in de privé-bus en ik zie dat er achterin 2 banken van 4 tegen over elkaar staan. Iedereen neemt plaats. Jupp, inderdaad een prive-bus dat komt doordat de ouders van Sam zo een bus bedrijf hebben. Ik ga zitten tegenover Andi die naast het stelletje Ryan en Demi zit. En ik zit bij het raam met links van me Luke en daarnaast Sam. Ik pak mijn oortjes en doe er 1 bij Luke in en de andere bij mij. Ik zet het liedje 'Little Do You Know (nightcore)' op. Het is een zielig liedje maar ik vind het zo mooi. (Liedje is trouwens te vinden bovenin dit hoofdstuk, en aan het einde plaats ik een link X) Luke pakt mijn hand vast en legt onze handen op mijn schoot. Ik staar naar buiten, waarom denk ik de laatste tijd zo vaak terug aan Kate? Als ik aan haar denk of ik haar naam hoor voel ik me zo buitengesloten en alleen. Als of iedereen altijd gelukkig is en ik alleen verdriet in mijn leven heb. Als of ik die rare ongelukkige ben, als of ik het zee water ben en de rest van de wereld de zon. Ik voel me niet uniek of speciaal, eerder misvormd en niet-gewild. Luke ziet dat ik tranen in mijn ogen heb en legt zijn arm om me nek. Hij trekt me naar zich toe, en pakt mijn mobiel voor een ander nummer. Het volgende liedje gaat over uniek zijn, echt geweldig moment voor zo een liedje. *kuch* voel het sarcasme!  Ik sluit mijn ogen en concentreer me op de muziek, ik leg mijn hoofd tegen Luke zijn schouder. 

~

'Lieverd, we zijn er.' fluistert Luke in mijn oor. 'Huh, wie? Wat, Kate?' vraag ik als ik vragen om mij heen kijk. 'Nee, lieverd Kate is hier niet. Kom maar mee.' Ik concentreer me weer en zie inderdaad dat Kate er niet is. Mijn ogen vullen zich met tranen maar ik vecht er tegen. Ik doe mijn oortjes uit en doe ze in een klein tasje dat ik mee heb. Ik pak de hand van Luke vast en knijp er zachtjes in. Ik weet niet waar voor maar in ben bang. 'Luke, ik voel iets naars. Er gaat iets gebeuren wat niet leuk is. Ik ben bang.' fluister ik bijna onhoorbaar. Hij drukt me tegen hem aan en gaat met zijn vinger langs mijn wang. 'Het komt allemaal goed, trust me.' fluistert hij terug. 

Luke

Ik pak haar hand stevig vast. Ik wil haar zo graag beschermen tegen al heet kwaad van deze wereld. Ik hou zo erg van haar, ik kan er niet tegen als mijn lieve vriendin Kayleigh zo bang en verdrietig is. Ze is de laatste dagen zo van slag over haar tweeling-zusje Kate. Maar ik moet haar opvrolijken als haar vriendje is dat mijn taak. Ik knijp zachtjes in Kayleigh haar hand en trek haar aan haar arm mee naar het strand waar de rest alles aan het klaar zetten is. We komen aan en Kayleigh zegt dat ze gaat voelen of het water koud is. Ze naar het water toe. 'Oke, we moeten haar opvrolijken dus we mogen haar niet te veel alleen laten. En ook niet over Kate beginnen of tweelingen. We moeten haar echt aan het lachen maken. En haar vooral steunen.' zeg ik. Iedereen knikt.  Kayleigh komt ongerust aanrennen.

Kayleigh

Ik loop langzaam naar het water, het water is erg onrustig ik voel het. Ik raak in paniek, vanmiddag gebeurd er iets en ik wil niet weten wat dat is.  Ik zet voorzichtig een stap in het water, het water wikkelt zich om mijn benen heen. Ik zie een paar visjes zwemmen en doe mijn hand onderwater, er komen er een paar op af en ze zwemmen nu rondjes om mijn hand die onder water is. Ik grinnik. Opeens worden de golven heel heftig en komen er donkere wolken aan in de verte. En met donker bedoel ik pik-zwart. Ik ren ongerust terug naar de vriendengroep. 'Er, het, water, de lucht, iets, vreselijks!' zeg ik niet uit mijn woorden komend. 'Iets rustiger.' zegt Demi. 'Het water wordt steeds onrustiger en er komt een hele donkere lucht aan. Met andere woorden er gaat zo meteen iets vreselijks gebeuren en ik heb al zo een vermoeden. 

Heeyy, 1e hoofdstuk.. Spannenddd :D   Ik hoop dat jullie het leuk vonden en dat er veel reacties en sterretjes komen. XX Love youu

Link liedje: https://youtu.be/atnq7OPVnXU