'Ik weet niet of ze het gaat redden, ik hoor haar hart niet kloppen maar ze ademt wel.' zegt de dokter. 'Wanneer weten jullie het wel, en wat heeft ze?' vraagt mijn vader. De dokter zijn gezicht wordt bleek. 'Dat weten we niet meneer, we gaan kijken...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hier is ie dan! De nieuwe cover! Nu beginnen we met de proloog:
~Toen ik werd geboren~
'Ik weet niet of ze het gaat redden, ik hoor haar hart niet kloppen maar ze ademt wel.' zegt de dokter. 'Wanneer weten jullie het wel, en wat heeft ze?' vraagt mijn vader. De dokter zijn gezicht wordt bleek. 'Dat weten we niet meneer, we gaan kijken of ze gezond is en of er wel bloed in haar aderen zit.' zegt de dokter. Mijn ouders kijken hem verbaasd aan, met hun ogen zo groot als schoteltjes. 'G, gezond? B,b,bloed in haar aderen?' stottert mijn moeder. De dokter kijkt haar spijtig aan 'Mevrouw, we doen ons best. U kunt hier overnachten als u wilt. Willen u en u man dat?' vraagt de dokter. Mijn ouders knikken dankbaar. 'Ik zal het voor jullie regelen, loopt u maar mee.' zegt de dokter. ~Die zelfde avond~Er komt een zuster de kamer binnen stormen. 'Meneer, mevrouw! Uw dochter! Kom snel mee!' zegt ze uitgeput, waarschijnlijk van het rennen. Mijn ouders rennen mee en ze komen aan bij een kamer met kamernummer 13. 'Mevrouw en meneer, uw dochter is zojuist gestorven. Alleen leeft ze nog.' zegt de dokter.
