Mapapansin Kaya (Alegria Boys #2) (Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 36

Tumayo ako sa harapan niya.

Nung una, hindi ako makapaniwalang napansin ako ng lalaking hinahangaan ko. Ang gwapo, matalino, at talented na si Wade Rivas... napansin ako. Si Reina Elizalde na wala naman talagang ginawa kundi ang ipinanganak na mayaman at magkaroon ng apelyidong tanyag. There's really nothing about me. I'm not special. Hindi ako matalino o maganda. I'm just average and typical. Ang tanging kina kaangat ko lang ay ang apelyidong hindi naman ako ang naghirap.

Mejo lumalakas na ang pag ambon. May bagyo kaya? Ganunpaman, tinignan ko lang siya sa harap ko. Hindi ko siya nilapitan. Hindi ko siya pinayungan. Hinayaan ko siyang mabasa sa papalakas na pag ambon.

"Wade..." Hindi ko sinasadya ang panlalamig ng boses ko.

I want to hear it, Wade. You are too mysterious. Ilang beses ko na ba ito nasabi sa sarili ko? Na mahirap kang espellingin! Hindi ko maintindihan ang pagkatao mo. Normal kasi hindi tayo sabay lumaki, hindi ka pamilyar sakin dahil taga Alegria ka at taga Manila ako. So I needed to hear it straight. Yung walang pa liguy-ligoy. Yung walang bahid ng pagka misteryoso.

"R-Reina." Nabasag ang boses niya.

Naalala ko yung pagbitiw niya sa kamay ko nang nag sorry na si Zoey sa kanya. It broke my heart. Kung hindi totoo ang mga sinasabi ni Rozen, bakit ganun na lang ang ginawa ni Wade?

"Pwedeng magtanong?"

Pinilit ko ang sarili kong magsalita ng kalmado. Dahil hindi ko na talaga mapigilan ang pagsakit ng puso ko.

Nakita kong lumunok siya. Humakbang siya papunta sakin pero mabilis akong umatras. I want pure conversation. I can't melt just because he touched me. I want to hear it, straight. I want to prove my judgemental brothers wrong.

Ngayon ko malalaman kung napansin niya ba talaga ako o nagkunwari lang siyang mahal niya ako. Hindi ko pa nga naitatanong ay barado na ang lalamunan ko dahil sa mga luhang gustong lumabas.

Mas lalo pang lumakas ang ulan. Basa na siya at bakat na ang katawan niya sa damit na sinusoot.

"Alam kong naitanong ko na sa iyo ito... pero..."

Pumikit ako. Here's another realization: Naitanong ko na sa kanya ito pero tinanggi niya. Kung totoo man ang sinasabi ni Rozen, ibig sabihin nag sinungaling si Wade sakin. Na hanggang ngayon, mula simula hanggang ngayon, nagsinungaling lang siya.

"Ginamit mo lang ba ako?" Mas malamig ko pang naibulalas ito.

Naramdaman ko ang panginginig ng labi ko pagkatapos kong itanong iyon. Tahimik siya at seryoso ang mukha niya.

Galit ba siya? Galit dahil tinanong ko ulit siya nito kahit nasagot niya na?

"Hindi." Simple niyang sinabi.