❅ Kırılmış Kum Saati | 5

Start from the beginning
                                    

Babacan bir tavırla gülerek "Korkma, burayı bırakıp gitmeye hiç niyetim yok. Kazık çaktım buraya, kazık!" dedi. Az önce aldığı sözden sonra oldukça keyifliydi.

Adamı uğurladıktan sonra koltuğuna bıraktı kendini. "Hey gidi Asmin, sen bu hallere düşecek insan mıydın? Şimdi o kibirli budalaya ağız burun bükmek zorunda kalacaksın. Hey Allah'ım ya Rabbim..." diye mırıldandı.

●●●

Hastaneden içeri girerken dikkatle saatine baktı. Bugün her zamanki haline göre daha sportif giyinmişti. Genelde takım elbiseliyken bugün siyah bir kot, üstüne beyaz bir tişört ve deri bir ceket giymişti. Ayağındaki siyah postallar onu olduğundan da sert gösteriyordu. Onu buraya getiren tek şey amacıydı. O aptal, şımarık kızın yüzünü görmek ona zevk vermiyordu fakat buna mecburdu. Sakin adımlarla resepsiyona yaklaştı. "Merhaba, Dr. Asmin Aldinç'in odası nerede acaba?" Kendisini beğeniyle süzen kadının "3. Katta, koridorun sonunda solda." cevabıyla başını salladı. "Teşekkürler." Hızlı adımlarla asansöre yetişti ve 3. Kata geldiğinde merakla koridorda gezindi. Bu kızda itici bir şeyler vardı. Kendini beğenmiş, şımarık ve aksiydi. Kimse böyle biriyle muhatap olmak istemezdi ama o buna mecburdu. Resepsiyonistin tarif ettiği odanın önüne geldiğinde kendisini "Asmin Hanım odasında değil beyefendi." diyerek durduran hemşireye döndü. "Nerede peki?"

"İlaç deposundaydı en son. Zemin katta, sağdan 6. Kapı".

"Teşekkürler..." diye mırıldandıktan sonra bezgince asansörle zemin kata indi. Elleri ceplerinde kendi kendine söylenmeye başladı. "Yerinde durmuyor ki gezenti." Zaten şımarık, ukalanın tekiydi. İnsanda öldürme hissi uyandıran, aptal bir şımarıklıktı bu. Tamam, kızın zekâsına hakaret etmek istemiyordu ama dışarıdan tam da tarif ettiği gibi görünüyordu. İlaç deposuna doğru yürürken aralık kapıda duyduğu seslerle duraksadı. Genç kadının orada yalnız olmadığını sesine karışan yabancı bir sesin varlığıyla anlamıştı.

"Allah sizden razı olsun Doktor Hanım, hakkınızı nasıl öderim bilmem."

"Saçmalama." diyerek genç oğlanın omzuna dokundu Asmin. "Sen kızcağıza iyi bak, o bana yeter. Ben her ay size gerekli ilaç yardımını yapmaya çalışacağım."

"Yönetimle başınız belaya girmesin?"

Gülümseyerek "Yok, girmez merak etme." dedi. "Hadi şimdi git, görünme buralarda." Tekrar teşekkürlerini sıralayarak elini öpmeye çalışan çocuğu engelledi. "Ayıp oluyor ama. Hadi bakalım, kaybol."

Genç oğlanın çıkmak üzere olduğunu anlayınca birkaç adım gerileyip saklandı Galip. Az önce duyduklarından sonra bu kız hakkında aynı şeyleri düşündüğünü söyleyemeyecekti. Onun aptal, şımarık, ukala bir kız olduğunu düşünüyordu. Kendinden başkasını düşünmeyen bencilin teki gibi görünüyordu. Bu sefer yanılmıştı anlaşılan. İnsan her zaman doğru tahminler yürütecek diye bir şey yoktu tabi. Biraz bekledikten sonra depodan içeri girdi. Raflardaki ilaçları düzelttikten sonra kapıya dönen kız kendisini görünce irkilmişti. Kendinden emin bir gülümsemeyle "Korkuttum mu Doktor Hanım?" diye sordu. Sesi imalı ve zafer kazanmış gibi çıkıyordu.

Başını iki yana sallayarak "Yo..." cevabını verdi. Ses tonu titremişti istemeden. "Buyurun, ne istemiştiniz?"

"Geçen gün biraz sert çıkıştım size. Konuşmak için gelmiştim."

"En son beni evinizden kovuyordunuz ama... Neyse..." Elleri beyaz önlüğünün ceplerinde kapıdan dışarı çıktı. "Lütfen buyurun, odamda konuşalım. Bir kahvemi için. Sizden daha misafirperver davranacağıma emin olabilirsiniz."

Koridorda kendinden emin adımlar atan kızın arkasından yürümeye başladı gülerek. "Hep yüzüme vuracaksınız anlaşılan. Unutana kadar..."

"Bende unutmak diye bir şey yok, hafızamı kaybetsem bile bana yapılan kötülükleri unutmam. Fakat unutmuş gibi yapmayı öğrendim." Tam kapısından içeri girecekken dect telefonu çaldı. Ciddileşen yüz ifadesini adama dikerek "Üzgünüm, gitmeliyim. Başka zamana görüşmek üzere..." dedi ve hızla merdivenlerden aşağı inerek gözden kayboldu. Arkasından bakakaldığı kadını çözmek çok zordu. Burnu düşse yerden almayan bu kız nasıl kanatsız bir yardım meleğine dönüşebiliyordu? Anlayamıyordu...

...

*

YAZAR NOTU: Hi guys! ✨ Bu bölümü matruska_ , Ceren_eksin , papatyakokuusuu , Surgundeki88 , ElifPoyraz9 , reinaweb okurlarıma armağan ediyorum. 🎁 Yeni bölümümüzü nasıl buldunuz? Buraya yazabilirsiniz. Bölümleri daha sık almak ister misiniz? Onunla ilgili düşüncelerinizi de buraya yazabilirsiniz. Yorumlarınızı eksik etmezseniz gerçekten çok sevinirim. ❤️ Sevgiler, bol kokulu öpçükler! 😘

•••

SOSYAL MEDYA
Wattpad: -BuzlarKralicesi
Instagram: buzlarkralicesioffical
YouTube: Gülay Sena Dündar

Kırılmış Kum SaatiWhere stories live. Discover now