Pustka.
To jedyne co czuję.
Nicość.
Ogarnia mnie bezduszność, zamknięta jak pasikonik w małym słoiku, któremu został zabrany dostęp do tlenu.
Nie ma czym oddychać.
Podobnie jak ja.
Uwięziona w błędnym kole.
Z którego nie ma już wyjścia.
Natłok uczuć i myśli przysłania codzienną ''ja''.
To już nie jestem ja.
Teraz jestem inna.
Nasze myśli świadczą o nas.
Zmieniają się.
Ale czy także wraz z nimi zmieniamy się my?
Uczucia są jak góra lodowa wędrująca poprzez głębię oceanu.
Nie ma z niego wyjścia.
Podobnie jest z naszymi uczuciami.
Zamknięte rany w sercu nie pozwolą, aby ktokolwiek odkrył je na nowo.
Boją się nowych rzeczy.
O wiele łatwiej jest pozostać sobie samemu uczuciami i sercem.
W obawie, aby nikt nie powiększył tych szram na sercu.
godsend_world
YOU ARE READING
Wiersze
PoetryHeejka ;D Tutaj znajdziecie wiersze mojego autorstwa. Serdecznie zapraszam ;3