เมดจำเป็นกับชายเย็นชา

Ep.1 ความบังเอิญ

⏰กริ้ง~~~กริ้ง~~~⏰
มิโฮะ : "ลินโกะ!!! ตื่นยังเร็วเข้าสายเเล้วน้า~"
มิโฮะตะโกนเรียกฉัน
ลินโกะ : "เสร็จเเล้ว~กำลังลงไป"
ฉันตะโกนตอบกลับไป
คุณเเม่ : "ไปดีมาดีน่ะลูก"
ลินโกะ : "ค้า~"
ฉันรีบหยิบขนมปังที่เเม่ของฉันเตรียมไว้ให้เเล้วรีบออกมาจากบ้าน
ลินโกะ : "หนูไปก่อนนะคะเเม่"
ฉันบอกเเม่ เเละรีบวิ่งออกจากบ้านไป พร้อมกับคาบขนมปัง
มิโฮะ : "เปิดเทอมวันเเรกก็จะสายเลยเหรอ ห๊า!!"
มิโฮะต่อว่าพร้อมกับเดินทางไปโรงเรียน
ลินโกะ : "เอาเถอะๆ รีบไปก่อนที่รั่วโรงเรียนจะปิดเถอะ"
ฉันตอบกลับพร้อมกับรีบวิ่งไปอย่างโดยเร็ว
ลินโกะ : "โธ่เอ่ย!! ลินโกะน้า~ ลินโกะทำไมไม่ตั้งนาฬิกาปลุกตอน 6 โมง ห๊า!!"
ขณะที่ฉันกำลังเดินเเละโทษตัวเองอยู่ ทันใดนั้นฉันก็สะดุดก้อนหินเเละชนใครบางคนที่อยู่ด้านห้า
ลินโกะ : "โอ้ย!!! จะ..เจ็บจังเลย"
มิโฮะ : "นี้! ลินโกะ เป็นอะไรรึปล่าว"
มิโฮะพยุงตัวฉันขึ้นไป เเล้วถามด้วยความเป็นห่วง
ลินโกะ : "ไม่เป็นไรหรอก เเล้วเธอหล่ะ"
ฉันถามมิโฮะเเต่ดูเหมือนมิโฮะกำลังอึ่งกับคำถามของฉันเเล้วเธอก็พูดขึ้นว่า
มิโฮะ : "ฉันไม่ได้โดนชนสักหน่อย คนที่โดนชนน่ะไม่ใช่ฉันเเต่เป็น.."
??? : "ฉันเอง!"
มันใดนั้นก็มีเสียงของใครบางคนมาตัดบทของมิโฮะ
เมื่อฉันหันไปดูก็พบผู้ชายคนหนึ่ง ยืนอยู่ด้านหลังฉัน
ลินโกะ : "ใส่เครื่องเเบบเดียวกับโรงเรียนของพวกเราเลย หรือว่า....เฮ้ย!!ไม่ใช่เวลามาอั่มอึ่งน่ะเนี่ยต้องรีบขอโทษสิ"
ฉันรีบลุกขึ้นพร้อมกับก้มหัวลงเเละขอโทษตามมารยาท
ลินโกะ : "ขอโทษน่ะคะ! ฉันไม่ดูตาม้าตาเรือเองคะ ต้องขอโทษจริงๆน่ะคะ"
ทันใดนั้นผู้ชายคนนั้นก็ตอบกลับมาว่า
??? : "ไม่เป็นไรหรอกครับ ยายเตี้ย!"
ฉันรีบเงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ เเต่ผู้ชายคนนั้นได้เดินหนีไปซะเเล้ว
ลินโกะ : "เอ๊ะ! เมื่อตะกี้เขาว่าฉันเหรอ"
ฉันยืนพร้อมครุ่นคิดสักครู่
มิโฮะ : "นี้ลินโกะ!! อย่ามัวเหม่อสิ โรงเรียนหล่ะ โรงเรียน"
มิโฮะเขย่าตัวฉัน ฉันจึงได้สติกลับมา
ลินโกะ : "จริงด้วย!!!! รีบไปเร็ว"
ฉันจึงรีบวิ่งไปโรงเรียนจนทันเวลา