Aşk ve Gurur (Amzeni) Tamamlanmış Hikaye

12.bölüm

Kollarını masaya dayayıp Gizem'in gözlerinin içine bakarak Gizem, ile konuşmaya başladı.

"Bak Gizem, ben Sevgiyi seviyorum.Bunu sana defalarca söyledim. Peşimi bırak, aptal olmadığını, bunu anladığını görecek kadar zeki olduğunu biliyorum.Neden anlamak istemiyorsun?. "

Cüzdanını alıp içinden para çıkartıp masaya bıraktı. ardından sinirle ayağa kalktı.

Gizem,ona sarılarak;

"Lütfen bana bir şans ver.Seni çok seviyorum!Bak Sevgi, yok yanında. Sana değer vermediğini ikimizde biliyoruz. Seni kullanıyor peşinde koşmanı istiyor.Bunu nasıl göremiyorsun.?
Seni takmayan bir kız için değer mi ?Ben seni seviyorum "

Mikael'in, tepkisiz kalışı cevap vermemesi Gizem'i,daha çok sinir edince içinde tutamadığı zehirini kusarak;

"Şimdi o kül kedisinin yanına gidiyorsun yine değil mi?
Seni ona bırakmayacağım.
Sana değer vermiyor niye görmüyorsun. "

Mikael, sinirle Gizem'in, vücuduna dolanan ellerini iterek;

"Hastaymış anlıyormusun bunu sana kaç oldu söylüyorum! Ben inanıyorum ona.Senin inanmaman umrumda değil. Beynindeki tümör  onu tamamiyle unutkanlığa itti. Beni seviyor buna eminim. "

"Beni kullanıp bir tarafa atmana izin vermiyeceğim. "

Mikael,sinirle Gizem'e, dönüp;

"Evet Sevgi'nin yanına gidiyorum
Ben onu kaybetmiş, kazanmaya çalışırken. Sen kim oluyorsunda buna engel oluyorsun? Hangi sıfatla?Ben seni kullanmadım,sen Sevgiye, olan kininden dolayı benimle oldun. Bu benim yaptığım en büyük hatalarımdan biriydi.Seninle Sevgi, seni sevmediği hâlde birlikte oldum.
O yüzden bundan sonra benden uzak dur.Benim seni bırakmam seni rahatsız etmez Gizem hanım!
O hiç sevmediğin kadın için
ölürüm ben."

Gizemin arkasından;

"Aptal herif aptal "

diye bağırmalarından biran önce kurtulmak için hızlı adımlarla uzaklaşmıştı ordan.
Arabasına binerek hastahaneye doğru yol aldı.Kimsenin orda olmamasını diliyordu. Ne olursa olsun Sevgi'nin, odasına girip onu görmek istiyordu.

****

Cem,sinirle elinde tuttuğu telefonu koltuğa fırlatarak ayağa kalktı.
giyinip hazırlandı.Hastaneye gelince herzamanki yerine bankta oturup Mikael'in, gelmesini bekledi.

İlerden onun kendisine bakarak geldiğini görünce sinirlendi.
kendi kendine ;

"Ne hallere düştüm şuna bak yaa"

Karşındaki adam kendisine kuşkuyla bakıyordu yine.

"Bir dahaki sefere beni kesin sıkıştırır "

Ardından kendisine kötü kötü bakınca Cem, korkmuştu.
Bu sefer ondan önce davranıp ayağa kalktı. Arabasına doğru giderek uzaklaşmıştı ordan.

Mikael, bir süre adamın arkasından ona baktı artık sinirlendiğini hissediyordu.Adamın hasta bir yakını olmadığı şüphesine vardı. Öyle olsaydı üzgün olurdu karşısındaki adamın gözleri o hissiyati vermemişti kendisine. Farklı baktığını hissetmişti.

"Bir daha onu görürsem bu sefer sohbet bahanesiyle, derdi neymiş öğreneceğim"
diyerek hastahaneden içeri girdi...

Radar gibi gözleri etrafı taradı.
Ne olursa olsun Sevgi'nin, odasına  yanına gitmek istiyordu.

Ona dokunup yanında olduğunu söylemek istiyordu.

Usulca Sevgi'nin, kaldığı yoğun bakım kapısını açıp içeriye girmek isterken arkasından biri ona engel olunca, dönüp arkasına baktı.
Hemşire, her gün gördüğü Mikael'e, biraz üzgün şekilde bakarak;