Iced

fifteen - golden boy

          Halos humiga na ako sa permafrost nung pagpahingain ako ni Troy. Hinahabol ko ang paghinga ko na parang ngayon lang ulit ako nakatikim ng sariwang hangin. Agad kong nilagok ang isang boteng tubig pagkaabot pa lang sa'kin 'nun ni Halvar. Dama ko rin na unti-unting nagiging yelo ang pawis na tumatagaktak mula sa buong katawan ko. Hindi ito ang una kong lesson sa Defense. Bago pa ako tumakas noon papuntang Ashwood nagkaroon na si Troy ng pagkakataong pahiyain ako't pagurin.

          Masamang-masama ang tingin ko sa Defense instructor ko habang naglalakad siya papalayo sa open ground na pinagpra-practice-an namin. Kitang-kita ko ang yabang sa bawat hakbang niya. Kung nakakapatay lang ang titig siguro kanina pa hinahangin ang mga abo niya.

          "Cari, you weakling. Cari, you stupid. Cari, you lameass, Cari, you—fucking bastard!" Pagmumura ko pagkatapos kong i-imitate ang ilan sa mga komento sa'kin ng knight kanina. Hindi ko ugaling magmura pero kung si Troy lang din naman, handa akong ubusin ang lahat ng profanities para sa kanya.

          Natawa na lang si Halvar sa pinaggagagawa ko. Hindi ko alam kung anong klaseng hangin ang dumapo sa kanya at naisipan niyang lumabas ng lungga niya at nataon pang sa training ko sa Defense. Nagtanong siya kay Troy kung pwede siyang manood at syempre gusto niyang may makakita kung gaano siya kagaling kaya agad siyang pumayag. Hindi pa sapat sa masiba niyang ego 'yung ilang knights at trainee knights na nanunood sa'min. Nasa open ground kasi kami ng Knights' Base.

          Speaking of knights, hindi pa rin nagpapakita sa'kin si Ark. Dahil nga siya ang naka-assign na magbantay sa'kin, kapag hindi niya feel o kapag ayaw niya akong makita, nakikipagpalit siya ng shift sa iba. Hindi ko rin siya maaninag sa kung saan mang sulok nitong base nila. Masakit at mahirap lalo na't mas tumindi 'yung pagka-miss ko sa kanya magmula nung pag-uusap namin pero nagpapasalamat na rin akong wala siya rito ngayon para hindi niya makita kung paano ako i-trapo ni Troy sa snow.

          "You're thinking of something else," wika ni Halvar. Napatingin ako sa kanya. Nakatingin siya sa'kin habang nakangisi. Nakaupo siya sa isang upuang gawa sa iron. Malamang siya rin ang gumawa 'nun.

          "Paano mo nasabi?" Pagkukunwari ko sabay alis ng atensyon ko sa kanya. Nagpunas ako ng pawis habang sinusubukan pa ring silaban gamit ng mga titig ko si Troy na ngayon ay nakikipagusap sa isang trainee knight.

          "Hindi ka tumitingin sa nagtuturo sa'yo. Hindi mo hinahawakang mabuti ang espada mo. Hindi ka nagfo-focus. Napanood na kita noong mag-practice. Hindi ka ganon kahina sa pinapakita mo ngayon."

          Bahagya akong napahiya sa mga sinabi ng matandang blacksmith. Alam ko kasing totoo lahat ng iyon. Alam ko ring hindi lang ang teacher ko ang may kasalanan kung bakit palagi na lang akong nadi-disarmahan. 'Yun ang mas nakakainis dun.

          "Anong iniisip mo?" Tanong niya.

          More like sinu-sino.

          Iniisip ko si Ark. Iniisip ko kung may pag-asa pa ba kaming bumalik sa dati. I mean, 'yung knightguard and queen-to-be relationship. 'Yung kahit alam namin sa sarili naming mahal pa namin ang isa't isa maayos pa rin naming naitatago 'yun. 'Yung kumbaga sa isang chemical element, stable lang 'yung feelings namin. Hindi gaya ngayon na hindi na namin kayang magsama kasi baka bigla na lang kaming sumabog at baliwalain 'yung mga bawal sa'min.

          Iniisip ko rin si Clyde, actually. Nag-aalala ako para sa kanya. Para run sa gagawin niya. Alam kong magkaiba kami ni Clyde. Pwedeng matiis niya 'yung pamilya niya pero sa huli siya rin naman 'yung lugi eh. Siya rin 'yung masasaktan at manghihinayang. Ayokong sapitin niya 'yung sinapit ko. Wala kahit sino man ang deserve maramdaman 'yung naramdaman ko.