Για την Καρδια του Βαρωνου

Κεφάλαιο 22

Harry's Pov

Νομιζα πως ηταν καποια απο αυτες που ερχοταν να κανουν δοκιμαστικο στην θεση της Perrie οταν ομως σηκωσα το βλεμμα μου παραξενευτηκα! Koιτουσα τον αντρα που στεκοταν μπροστα μου...

Ηταν ενας αντρας καπως μεσηλικας, φορουσε κουστουμι και ακριβα γυαλια... Πλησιασε το γραφειο μου και με κοιταζε εξεταστηκα...ανοιξα αθορυβα το πρωτο συρτάρι του γραφειου μου και κρατησα το οπλο μου..

Κοιταζα και γω τον αντρα που θρασυτατα καθησε στην καρεκλα μπροστα μου.. Για λιγο καθομασταν αμιλητοι.. προσπαθουσα να θυμηθω αν τον ηξερα αλλα δεν νομιζω... Τελικα αποφασησα να σπασω εγω την σιωπη αναμεσα μας

"Ποιος ειστε κυριε? τι θελετε εδω? Γνωριζομαστε?" ρωτησα καπως αυστηρα ενω εβγαλα και κρατησα το περιστροφο στα ποδια μου κατω απο το γραφειο μου

"Εσυ δεν με γνωρίζεις εγω ομως σε γνωριζω και εσενα και το τσουλι που εχεις γκομενα" αποκριθηκε και εσφιξα τα χερια μου σε γροθιες...

"Υπονοεις κατι ρε φιλε για την Rose?" αποκριθηκα νευριασμενος... δεν ηθελα πολυ για να εκραγω και να τον πιασω απο το λαιμο

"Ναι ναι γι αυτο το τσουλακι λεω¨" αποκριθηκε με ενα σαρκαστικο χαμογελακι απο εκεινα που σου ερχεται να ριξεις στον αλλο μια δυνατη μπουνια και να του φυγουν τα δοντια

"Και συ που ξερεις οτι ειναι τσουλακι ρε φιλε? την ξερεις κι απο χθες?" ρωτησα νευρικα καθως ημουν ετοιμος να σηκωθω και να τον πλακωσω

"Δεν σου εχει πει ποιιος ειμαι?" ρωτησε ξανα και εκεινο το εκνευριστικο χαμογελο...

"Θα επρεπε ρε παπαρα να σε ξερω? σε ξερω κι απο χθες?" ρωτησα νευριασμενος ακομα περισσοτερο αν το συνεχιζε δεν θα το γλιτωνε το βρωμοξυλο..

"Ο Πατριος της ειμαι ρε καθικη... ο πρωτος της.. αυτος που της κουνιοταν πριν απο σενα" αποκριθηκε και δεν αντεξα με τιποτα σηκωθηκα και τον πλησιασα με το οπλο πισω μου

"Τι ειπες ρε μαλακοκαυλη? την βιαζες απο τα 9 της χρονια ως τα 18 και θες να πιστεψω οτι αυτη σου κουνιοταν?¨" φωναξα και τον επιασα απο το γιακα... τον σηκωσα ορθιο..

"Αααα μπα? αυτο λέει το πορνήδιο?" ρωτησε και δεν κρατηθηκα του εριξα μια δυνατη μπουνια στα μουτρα...

"Καθικι αν σε ξαναδω μπροστα μου και την πλησιασεις θα σε σκοτώσω.. *τραβηξα το οπλο και τον σημαδεψα* αν την ξαναπλησιασεις στα 5 μετρα θα σε κανω να μετανιωσεις την ωρα και την στιγμη που την αγγιξες... Αν ξαναπλησιασεις την Rose θα σε κανω κομματια και δεν θα νοιαστει κανεις για το τι απεγινε το πτωμα σου μαλακα.. καταλαβες?" φωναξα σημαδευοντας τον αλλα δεν μπορουσα να κρατησω την οργη μου και του εχωσα μια δυνατη κλοτσια στα πλευρα και μια δυνατη μπουνια στα μουτρα...