Moymoy Lulumboy Book 2 Ang Nawawalang Birtud (COMPLETED)

KABANATA 20: SA LIBRARY NAGANAP

"Itigil mo 'yan!" nainis na sigaw ni Maura kay Montar nang mapagod sa kasusunod sa paikot-ikot na birtud.

Natigilan ang lahat nang sa malaking bintana, mula sa basag na salamin nito ay dumapo ang malaking ibon. Si Moymoy, bilang isang dambuhalang ibon ay sakay sina Wayan, Hasmin, Luigi, at Carla. Dagling bumaba ang tatlo at dagli ring nagbalik sa tunay na anyo si Moymoy.

"Ang birtud!" sigaw ni Wayan nang makita niyang umiikot-ikot ito sa gitna sa loob nglibrary.

Nananatiling nakaturo ang hintuturo ni Montar sa birtud; naroon pa rin ang ilaw na nagtutungo roon. Hininto ni Montar ang pag-ikot nito. Lahat ay nakatingin sa birtud ni Buhawan. Dagling lumapit si Moymoy para kunin iyon pero biglang tumilapon ang kanyang katawan.

Natawa si Buhawan. "Hindi mo mahahawakan 'yan, Moymoy dahil hindi ka kaano-ano ni Buhawan! Hindi ka niya kadugo!

Biglang lumapit si Robert at sinunggaban ang birtud.

"Huwag!" sigaw ni Wayan.

Nanlalaki ang mga mata ni Robert na nakatingin sa birtud na sapo-sapo ng kanyang dalawang palad. "Ang Papa..."

Patuloy na tumitibok-tibok ang birtud.

Natigilan ang lahat nang makaramdam sila ng pagdagundong. Bumukas ang shelf at mula roon ay narinig nila ang isang atungal. Ang atungal ng damugong! Muli, biglang dumagundong. Kasabay noo'y gumalaw ang kabahayan na para bang lumilindol.

"Ang damugong! Sa yungib!" sigaw ni Pontotho.

Nanatiling nakahawak si Robert sa birtud, pinagmamasdan iyon. Magkahalong takot at kasiyahan ang kanyang naramdaman.

Akmang susugod si Wayan kay Robert para agawin ang birtud nang biglang gumalaw ang mga patay na hayop sa dingding. Ang mga taxidermy ay nagkakaroon ng buhay!

Ang mga ulo ng patay na hayop na nakadikit sa dingding ng library ay tuluyan nang nagkaroon ng buhay—nagkaroon ng mga katawan na mistulang mga ahas na gumapang sa buoong silid—binantayan, pinaikutan ang kinarotoonan ni Robert!

"Nagising ang damugong!" sigaw ni Pontotho.

Nagpatuloy ang pag-uga ng buong bahay. Ang mga dingding ay unti-unting nawawasak.

Ang mga hayop na nabuhay ay nagsimulang umatake kay Moymoy at sa kanyang mga kasamahan. Bigla, ang isang hayop na buwaya ay sinagpang si Carla.

"Carla!" sigaw ni Luigi.

Pagkasigaw ni Luigi ay bigla rin siyang sinaklot ng isang hayop na may ulo ng isang malaking agila na nanlilisik ang mga mata. Ibinuka nito ang malaking tuka.

Nagsisigaw sina Carla at Luigi sa takot.

Dagli ay itinaas ni Moymoy ang kanang kamay at mula roon ay lumabas ang mahabang espada. Iwinasiwas iyon at nang akmang silain ng buwaya si Carla ay bigla niyang pinutol ang leeg nito. Nakawala si Carla. Pagkatapos ay mabilis na bumaling si Moymoy sa dumagit na agila kay Luigi at bigla rin nitong ginapas ang ulo. Nahulog ang ulo ng agila sa sahig. Nawalan nang buhay ang hayop at nakawala si Luigi.

Ang mga natirang hayop na nabuhay ay nagpaikot-ikot sa loob ng library hanggang sa ang dingding ng bahay ay nagkawasak-wasak na. Pero kahit na umiikot-ikot ang mga ito, nanatiling pinapagitnaan ng ito si Robert—pinoprotektahan nila si Robert na para bang kung sino man ang may tangkang lalapit dito ay papatayin nila.

Nanatiling nasa mga palad si Robert ang birtud ni Buhawan.

"Robert! Ano pa'ng hinihintay mo, lunukin mo ang birtud!" sigaw na muli ni Pontoho. Ngayon ay hindi na kasabikan ang kanyang tinig kundi nagagalit na siya kay Robert.