"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğu...
Onu yanağından öpmek üzere parmak ucuna kalktığımda hızlıca başını çevirdi ve dudaklarımı yakaladı.
Birkaç saniye sonra belimdeki kolunu gevşetti ve ''Günaydınlarından asla sıkılmayacağım, biliyorsun değil mi?'' diye sordu. Burnumu öptü.
Artık benim sıramdı. Bu sefer onun kazanmasına izin vermeden parmak ucuna kalkıp dudaklarımı sağ yanağına bastırdım. Dudaklarımın çevresinde gıdıklanma hissi yaratan hafif ve alışkın olduğum kirli sakalı, onu asla yaşlandırmayacaktı.
''Seni seviyorum Demir.''
Sanki ilk defa bu cümle ona söylenmiş gibi gülümseyerek sanki bir manzara resmi hediye etti bana.
''Evlendiğimiz, hatta birlikte yaşamaya başladığımız ilk günden beri her gece uyanıp ben üşüyor muyum diye kontrol eden, yıllar geçtikçe artık iş bölümü gerektirecek olsa da bunu yapmaktan asla vazgeçmeyen, bu güzel kadının sevgisini hak edecek ne yaptım?''
''Müziğim oldunuz bayım. Hadi, iş bölümü zamanı.''
''Yalnız o lakabın sahibi yan odada. Ona göre Güneş Hanım.''
Yanağından hızlı bir öpücük daha çaldıktan sonra odadan çıktım. Evin diğer odalarına doğru yönelen, halamın birkaç yıl önceki mükemmel zevkinin katkıları olan krem renkli parkelerin beyaz duvarlarla uyumu içindeki asla çocuklar için o kadar da karanlık olmayan koridoru yürüdüm. İlk kapıyı geçtikten sonra Arya'nın kapısına ilerledim. Beyaz kapıyı sessizce iterek odaya girdim. Her sabah yaptığım gibi odasındaki büyük, beyaz bir kalp şeklindeki başucu lambasını söndürdüm ve ona yaklaştım.
''Bugün, her günkü gibi çok güzel olacak çikolatam,'' diye fısıldadım ve onu alnından öptüm. Üstü örtülüydü. Arya hiç açmazdı üstünü zaten. O da benim gibi ağustos ayında sıcak çikolata içenlerdendi. Sütü çok severdi. Çikolatayı da ayrı tabii... İkisinin aynı anda olduğu her şey baleydi onun için.
Evet, balerin olmak istiyordu küçük hanım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Acaba büyüyünce nelerden hoşlanacaktı, nelerden hoşlanmayacaktı? Tarzı nasıl olacaktı? Benimle dertleşir miydi? Beni arkadaş olarak görmesini çok istiyordum. Umarım bunu gerçekleştirebilirdim.
Arya'nın kapısının hemen yanındaki odanın aydınlık olduğu dışarıdan belliydi. Arda, yine gece uyumayıp oyun oynamış olmalıydı.
Evet, tam da tahmin ettiğim gibi.
Kapıyı açmamla birlikte yerde dağınık halde duran ve kapıya çarpan oyuncakların sesiyle irkildim ve hemen durdum. Kapıyı kimse uyanmasın diye daha fazla hareket ettirmeden aradan geçtim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
