The Sweet Badboy Wants The Stubborn Girl. (Deel 3 en 4) #Wattys2018

3

Ik werd wakker en keek om me heen. In eerste instantie wist ik niet waar ik was, maar als snel drong het tot me door. We zijn gewoon op Ibiza!

Ik stond zachtjes op. Zack, Jason en Clara lagen nog te slapen. "Ik heb honger." Fluisterde ik. Ik trok snel wat zomerse kleren aan en rende naar beneden.

"Miss, what are you doing?" Vroeg iemand.

Hoe druft iemand dat aan mij te vragen! Ik draaide me om, om iets koppigs terug te zeggen. "Hoe druf je zoie- uh haaaii."

"What?"

Oh shit ik ben niet goed in talen. Wel in wiskunde en hacken, maar in talen neee...

"Handsome?"

"Thnx, but i asked you something."

"Uhh i'm not good in English."

"Oh, oké ik spreek ook Nederlands"

"Dus je nam me gewoon in de maling!"

"Haha, ik hou daar van zeg."

"Oh no dankje."

"Geen probleem, wil je wat eten?"

Ik dacht aan Zack en de rest wat hun daar van zouden vinden.

In plaats van iets te zeggen rende ik weg. Ik weet zeker dat hij mij nu naar mij staat te staren hoe ik wegren als een grote lozer die geen andere talen kan dan slecht Nederlands.

Ik rende de eerste en beste winkel in. En later bleek er ook een cafeetje in te zitten.

Ik liep naar de kassa en bestelde een broodje gezond met een kop koffie voor de cafeïne. Ik draaide me om.

"Jeez laat me niet zo schrikken ik liet bijna mijn broodje vallen." Zei ik tegen een jongen.

"Sorry dat ik je liet schrikken." Ik keek hem verbaasd aan. "Jij.. jij kan Nederlands!" Riep ik blij uit.

"Nou je het zegt! Jij ook." Riep hij. "Samen eten?" Vroeg hij.

"Ehm oké.." Ik pakte mijn koffie en liep met hem mee terwijl ik aan de rest dacht.

"Éindelijk iemand die Nederlands praat." Zei hij opgelucht. "En nog leuk ook." Hij knipoogde. "Jaah. Hou dat maar bij je." Ik nam een hap van mijn broodje gezond.

"Hmm dit broodje is like heaven!" Riep ik. "Ik weet het. Hier hebben ze de beste broodjes van de wereld." Zei hij vol vreugde. "Ik ben Mike." Hij stak zijn hand uit.

"Ik ben Roxi." Zei ik en schudde zijn hand. "Mooie naam."

"Ja stop maar casanova." Ik dronk mijn koffie op. "Mag ik even je telefoon lenen?" Vroeg hij. "Ik ken dat trukje al, maar omdat ik jou op één of andere reden mag. Geef ik hem." Ik pakte mijn mobiel uit mijn broekzak en gaf hem langzaam aan hem.

"Dank je." Hij zette mijn mobiel aan. "Wat is je code?" Vroeg hij. "Jaa. Ga die maar eens ontdekken." Zei ik lachend. "Ahh kom op nou." Hij keek mij zielig aan. "Oke!" Ik pakte mijn mobiel van hem af en typte mijn code in. Zonder dat hij hem kon zien natuurlijk, daarna gaf ik hem weer terug.

Hij klikte op mijn contactenlijst en zette zijn nummer erin met een hartje erachter en stuurde daarna zijn nummer een appje zodat hij de mijne ook gelijk had.
"Oké. Waarom een hartje?" Vroeg ik.

Het zou kunnen helpen om het geheim achter Zack te ontrafelen, maar stel je voor dat Randell alles loog. Waarom geloof ik hem eigenlijk? Misschien omdat ik toch iets voel.

"Je mag best weten wat ik voor je voel." Hij stond op en gaf me een knipoog. "Aha."

"Ey ik ga. Ik zie je nog wel." Hij gaf me een kus op mijn hand en liep weg.

Dat is de tweede jongen die ik heb ontmoet vandaag. En hij is ook Nederlands! Mike.. mike...

Ik kwam weer bij het hotel aan en hoorde Zack schreeuwen tegen Jason.

"Wtf! Is hier aan de hand schreeuwlelijk!" Riep ik. "WAAR WAS JIJ!" Vroeg hij boos. "In een café wat eten." Zei ik rustig.

"Ik was super bezorgd! Je mag nooit meer zomaar weg gaan als ik er niks van weet!" Riep hij.

"Ja ehh dat bepaal ik zelf nog wel hè!" Riep ik kwaad naar hem. "Pardon?" Zei hij. "Ook al ben ik met je getrouwd wat een grote fout is van mij! Ben ik nog niet je slaafje die elke dag bij je is en naar je luisterd Zak!!!" Riep ik.

"Aaah. Oké. Grote fout." Zei hij boos. "Ja grootste fout van mijn leven aangezien je met Randell werkt!" Oké dat floepte er gewoon uit.

-

Herschreven op: 03-06-16.