Mapapansin Kaya (Alegria Boys #2) (Published under Pop Fiction, and MPress)

Kabanata 20

Napalunok ako.

Kahit galit siya, nakikita parin yung dimple. It's disturbing.

"Ha? Akala ko kasi hindi mo maaalala. Tsaka-"

"Huh? Bakit di ko maaalala, wala naman akong amnesia. Tss. Reina, ikaw pa yung nag open up ng deal, ikaw rin pala ang unang sisira."

"Hindi naman, Wade. I mean... hindi na mauulit, promise."

Umirap siya at tinalikuran ako, "Ang unfair mo, Reina."

Agad ko siyang linapitan at hinila para humarap ulit siya sakin.

"Wade... sorry. Promise, hindi na mauulit."

Kinalas niya ang kamay kong nakahawak sa braso niya. Hindi siya nagsalita at umalis na. Patay! Talagang galit siya sa nagawa ko. Wala akong choice kundi sabihin sa kanya yung totoo.

"Wade Rivas!" Sigaw ko. "Wa'g ka ngang magselos diyan! Si Coreen naman yung ka I love you ko! For God's sake! Ang arte nito."

Hinarap niya ako.

"Paano ako nakakasigurong siya nga?" Tinignan niya ang cellphone na hinahawakan ko.

Nilahad ko ang kamay ko at ipinakita sa kanya ito.

"Tss." Ginulo niya ang buhok niya. "Kalimutan mo na lang. Hindi naman ako boyfriend para tignan pa yung cellphone mo."

"Kung nag dududa ka naman... Edi i-check mo na." Winagayway ko sa harapan niya ang cellphone ko.

Hinawakan niya ang braso ko. Talagang natigilan ang buong sistema ko nang naramdaman ko ang kamay niyang hinahawakan ang braso ko. Parang kiniliti at kinuryente ang buong katawan ko sa simpleng pagkakahawak niya.

"Hindi na." Aniya.

"E-Eh..." Tinanggal niya yung kamay niya sa braso ko. "Ikaw? Totoo naman kayang iiwasan mo na ang mga babae?"

Nag iwas siya ng tingin at nakita kong namula ang pisngi niya, "Oo." Ngumuso siya.

Nanliit ang mga mata ko, "Nandun ba sina Mimi at Karla sa loob ng music room?"

Suminghap siya, "Oo."

Mas lalong naningkit ang mga mata ko, "Iniwasan mo ba sila?"

"Oo nga, sabi!" Inis niyang sinabi pero halata parin ang pamumula niya.

"Show me, Wade Rivas!" Sabi ko. "Dahil hindi ako naniniwalang kaya mong umiwas sa mga babae."

Bigla siyang naglahad ng kamay.

"Sumama ka sakin sa music room." Seryosong sinabi niya.

Tinignan ko ang sarili ko.

"Nakapajama pa ako, hindi pa ako kumakain at higit sa lahat hindi pa ako nakakaligo. Susunod na lang ako, Wade."