UCURUM -AlSel-|ASKIDA

《5》

Ali gözü dönmüş bir şekilde arabayı hızla ilerletiyordu. Güneş uzaklarda ufukta yavaş yavaş görünmeye başlamıştı, fakat hâlâ ortalıklara karanlık çökmüştü. Bu Selini bulma işini zorlaştırıyordu. Hırsla direksyona vurup kükredi. Bir bağırma sesiyle araba ani fren yaptı.

Ali kocaman açılmış gözlerle arabasının karşısında duran Nazlı'ya bakmıştı. Nazlı onu görür görmez başını hızla iki yana sallamışti trans'a girmiş gibi.

"Hayır.. hayır.." diye sayıklamıştı.

Inanamıyordu. Ali onları bulmuş olamazdı değil mi? Hayır diye çırlayıp hızla koşmaya başlamıştı. Ali ilk şokunu atlatıp arabadan inmişti. Nazlıdan daha hızlı olduğundan onun kolunu kavramıştı.

"Bırak! Lütfen vurma! Yalvarırım!" Ali onu sinirle sarsarken arkadan bir bağırma sesi geldi. Ormanın derinlerinde yankılaniyordu ses.

Ali korkuyla yutkunmuştu.

"Nazlı.. Selin nerde?" Sonlara doğru sesi kısılmıştı.

"B-Ben yardım bulmak için kaçtım.. o.. o ona-"

Nazlıyı ittirerek deminki sesin geldiği tarafa doğru koştu. Nefesi kesilecek kadar hızlı koştu. Yine bir bağırma, ardından acı bir ağlama sesi duyunca, dahada hızlandı adımlarını.

"Selin!" Diye bağırdı. Bir yanıt duyma unuduyla tekrar bağırmıştı.

"Ahh! Yardım edin!" Ses yaklaşmıştı ve Ali hızla o tarafa koşmuştu.

Gördüğü manazara ise Selinin üzerine çullanmış şerefsizin tekiydi. Hızla adamı Selinin üzerinden ittirerek üzerine çıkmıştı. Vuruyordu. Öldüresiye dövüyordu. Adam artık nefes alamiycak hale gelmişti. Kan içindeydi..

Sonunda soluk soluğa adamın üzerinden kalkmıştı. Bacak arasına bir tekme atmıştı.

"Birdaha sakın bir kıza bu şekilde dokunamiycaksın!" Tekrarladı tekmelerini. Adam artık kıpırdamiyordu.

Ali yavaşca arkasını dönmüştü. Selin yerde titriyordu. Yanına çöküp kollarından tutarak onu ayağa kaldırmıştı.

"Selin.. Selin!" Diye sarsmıştı.

Işe yaramayınca kolları arasına alıp sımsıkı sarmıştı. Ikiside derin derin nefes alıyordu. Sonunda Selin kendine gelerek Aliyi ittirmişti.

"Hayır bırak!" Oda Nazlı gibi kaçmaya başlamıştı. Alide yine peşinde.

"Niye buldun bizi! Kaçmak istedim!" Yakalıyıp kolundan tuttu.

"Kendine gel!" Diyerek tokat atmıştı

"Kaçamadım.." demişti yere yığılırken.

☁

Selini arabanın arkasına yatırarak Nazlıyıda zorla bindirmişti. Nazlı korkuyla Selinin başini dizlerinin üzerine koymuştu.

"Noldu ona?"

"Ilaçlarını alması gerek!"

Uzun süre sessizlik oluşmuştu. Malikaneye yaklaşmışlardı.

"Bizi dövücekmisiniz?" Demişti Nazlı tedirgince. Cevap vermemişti Ali.

☁

Ali gözlerini yumarak iğneyi Selinin vicuduna batırmıştı. Dakikalar sonra Selin gözlerini aralamıştı. Karşısında Aliyi görünce ayağa fırlamıştı. Kaçmak istedi. Yol bulamadı.

"N-Nazlı nerde?"

"Baba'nın yanında." Demişti Ali soğuk sesle.

"Hayır! Hayır ona zarar vericek!"

Kapıya koşunca onu kolundan tuttu.

"Bu senin suçun. Sen kaçtın." Selin titrek bir nefes aldı.

"Şimdi benim yüzümden.."

"Senin yüzünden ona vuruyorlar. Acı dolu inlemelerini duymak ister misin?"

Selinin ağzından deli gibi hıçkırıklar çıkıyordu. Vicdan azabı içini kavuruyordu.

"Ben zorladım! Bana vurun! Onu bırak!" Ali iki kolunuda kavrayarak ürkütücü bir sakinlikle sordu.

"Neden?"

"Sence? Hem niye kurtardın beni! Öylede böylede-"

"Aynı şey değil!"

"Aynı şey! Ben bana dokunulmasını istemiyorum!"

"Beni kandırdın." Alayla güldü.

"Elimdeki kozu kaçıramazdım değil mi? Benden etkilendin!" Yüzündeki alay Alinin sinirlenmesine debep olmuştu.

Işte herşey şimdi başliyordu..

Onu iteleyerek sırtının duvara çarpmasını sağlamıştı.

"Ne? Benide götürsene Baba'nın yanına!" Ali başını sağ sola sallamıştı.

"Kendi işimi kendim halledicem." Diyerek Seline yaklaşmaya başlamıştı ki Selin arkasındaki yatağa düsmüştü.

"Y-Yalvarırım.." ilk önce sakin bir tokat. Ardından birtane daha. Birtane daha. Patlayan bir dudak. Ardından bir kaş. Kollarını sıkarak kaldırması. Inlemelerini hiç aldırış etmeden. Ağlamalarını.. yalvarmalarını..

Bedeni sertçe yerle buluşurken Ali kemerini açtı sadece. Selin yerde sürüklenerek kaçmak istedi.

"Hayır. Yalvarırım. Hayır."

Üzerine çullanarak bedenine zarar vermeye devam ediyordu. Bacaklarını sıkarak.. vicuduna ısırıklar bırakarak.

Önce altında yarı baygın kıza baktı. Ona daha fazlasını yapacak mıydı? Yapamazdı. Üzerinden kalkarak kemerini iliklemeye başlamıştı.

Napmıştı? Siniri yine gözlerini kör etmişti. Onun o güzel gözlüsü, morluklarla bir bedene dönüşmüştü. Pişmanlık bedenini kaplamıştı. Her hücresini hemde. Kanatmıştı.

Ali onun sadece bedenini değil, ruhunuda kanatmıştı..

//+100 Vote +75 Yorum //

Naber? Bu bölüm biraz piskopatça oldu ama olsundu. Farkında varmışsınızdır ki Ali bildiğiniz hasta. Dengesizin teki. Hadi byeee.