Sevgili Ocean.
Bugün beni fark etmeyişinin kaçıncı gunü bilmiyorum, ama çok oldu.
Bir süredir nefes alabildiğimi hatırlamıyorum.
Çünkü ben sadece senin yanından geçerken, kokunla beraber nefes alabiliyorken aramızdaki bu mesafeler çok fazla.
Sana duyduğum ihtiyaç, bir bağımlının yoksunluk krizinde uyuşturucuya duyduğu ihtiyaçla aynı.
Kollarım arasında olman ve portakal kokunu burnuma çekmem gerekiyor.
Bunu zaten binlerce kez söyledim ama, yine söylemek istiyorum.
Gelmeni bekliyorum.
Seni seviyorum, tüm kalbimle.Luke H.
Yayımdan kaldırdım ve tekrar yayınlıyorum:/ çünkü yayımlama gereği duyduğum tek hikayem bu
Oy yorum falan birşeyler atarsanız sevinirim (?)
YOU ARE READING
drown in the ocean | hemmings
Short StoryO bir okyanustu. Benimse nefes alabileceğim tek yer onun sularıydı.