My Demon Groom /Completed/

40

C A M I L L E

"Ano nanaman ba, Alexander?" iritang tanong ko, but he just show me his goofy grin.

"Nothing Foko." Alexander said

"Who the hell is Foko? Pwede ba h'wag mo na lang ako kausapin? Nagmamadali ako at kailangan ko nang makapunta sa office as soon as possible." sabi ko sa kanya at pinagpatuloy ang pag-aayos ng mga files na dadalhin ko sa office

"It's Forever Ko. Ihahatid na kita sa Haian, isasama ko rin naman ang mga bata sa opisina, for bonding." Ilang mais ba ang nakain ni Alexander at napaka-corny niya?

"Ang corny mo, pakamatay ka na. And no thanks, may kotse ako, I can drive on my own." sabi ko sa kanya at naglakad na papunta sa kotse ko.

Kaso bigla na lang siyang humarang sa dinadaan ko "Ano bang gusto mo Alexander?" naiirita na talaga na tanong. Sumeryoso na ang mukha niya.

"Ikaw. I want you back Camille Nathalia. I want you and our kids legally, I want you to marry me."

"Kilabutan ka na sa pinagsasabi mo Alexander. Tumira na kami sa poder mo, full access ka na sa lahat. H'wag ka nang humirit pa please? I had enough, ang magandang unahin natin ngayon ay ang massacre. So if you may, aalis na ako dahil may kompanya pa akong patatakbuhin." hindi ko na siya pinansin at dumeretso na sa kotse ko.

Habang nagdadrive ay hindi ko mapigilang mapangiti. Ewan ko, I think Alexander used a love potion to make me feel this way, nahuhulog nanaman yata ako sa kanya. Wait, what the hell did I just say? Nahuhulog? I'm getting crazy!

Camille, stress lang ito okay? Iniling ko na lang ang ulo ko at pinagpatuloy na lang ang pagda-drive. Napatigil ako sa pagda-drive nang makita kong nagkakagulo sa harapan ng kompanya, may mga media, pulis, ambulance, pati na rin ang mga empleyado ko. What the hell is happening?

Agad kong pinarada ang kotse ko sa tabi ng commotion, tumakbo papalapit ang mga umiiyak kong empleyado.

"Ma'am! Ma'am Camille, si Sir Cloud po!" napatakbo agad ako nang marinig ko ang pangalan ng kaibigan ko.

"Can everyone please excuse me?!" malakas na sigaw ko sa lahat, tumahimik ang lahat at nagbigay daan sa akin.

Dahan dahan kong tinahak ang pinagkakagukuhan. Napaiyak ako sa aking nakita, si Cloud on his werewolf form. Naliligo ito sa sariling dugo.

"Cloud!" agad akong tumakbo sa kinaroroonan niya. He growled weakly.

"Cloud, w-what happened?" umiiyak na tanong ko sa kanya, I did not mind those who watch us.

Unting-unting bumalik sa human form niya si Cloud at talagang humagulgol na ako. Wala na siya halos dugo at puro kalmot at kagat ang buong katawan niya, hiwa niya ang pulsuhan niya. Lalong lumakas ang ugong sa aming paligid.

"Sinong gumawa niyan sa iyo Cloud!" It really hurts seeing hm like this, in the short span of time I learned to love him in a brotherly way and I already treated him as a friend. Pinunasan niya ang mga luha ko at ngumiti.

"T...take ca..re o..f your chi...ldren. T...ell Cle..o my s....on, I l..ove him. Goo...dbye Ca....mille." hirap na sabi niya at tuluyan nang bumagsak ang mga kamay niya. Lumakas ang iyak ko, wala na, wala na ang isa kong kaibigan.

May nawala nanaman nang dahil sa akin. I'm not dumb and I know na ako ang pinupuntirya ng gumawa sa kanya nito pero di ko alam kung sino. What I'm sure of is, sila rin ang salarin sa massacre and this has to do with the great war.

Kinuha na ng mga empleyado ko ang labi ni Cloud, hindi namin siya pinahawakan sa mga pulis dahil alam namin na sa nasaksihan nila ay gagawin nila si Cloud experiment piece.

"Ma'am, kayo po ba ang may ari ng kompanya?" tanong sa akin ng isang namumutla pa ring reporter

"Yes." simpleng sagot ko

"Ma'am paano niyo po maipapaliwanag ang nangyaring kababalaghan kanina?" tanong ng isa pang reporter at sunod sunod na silang nagtanong and due to stress ay napasigaw na ako.

"Pwede ba?! I just lost someone important to me and you keep asking me question. Please, bigyan niyo naman ako ng peace of mind. Alam kong marami kayong tanong lalo na sa naganap na shape shifting kanina at ito lang ang masasabi ko....." tumingin ako sa camera, as I repeat, hindi ako bobo at alam kong live ito worldwide.

"...whoever you are, show your self at huwag mong idaan sa mga inosente ang kagustuhan mo at magtutuos rin tayo. Isa pa, makikita mo na ang binabangga mo. You know how oblivious they are and I'm ready for your war." sabi ko at pumasok na sa loob, pumunta ako sa morgue.

May morgue kami sa office dahil may nangyayari talaga na unexpected and we can't risk our lives. Nakita ko duon ang lahat ng empleyado na umiiyak, mapa-tao other creatures man.

Napakalaking kawalan ni Cloud sa kompanya, dapat nga siya ang naging CEO ng Haian but he stayed like a bamboo, paangat man siya ng paangat ay yumuyuko pa rin upang magpakumbaba. Malaki rin siyang kawalan sa lahat ng employee sa Haian lalo na sa akin dahil napalapit na siya at tinuring ko na siyang kapatid.

Pimagpatuloy lang namin ang pagluluksa nang dumating si Cleo, Reiko at Echo. Niyakap agad ni Cleo ang labi ni Cloud, small world ika nga ng iba. Siya pala ang anak ni Cloud.

"Dad! Daddy! Sinong gumawa nito sa iyo? Papatayin ko sila, mga wala silang kwenta." patuloy lang ang pag-iyak ni Cleo

"Daddy, sorry na haa? Bati na tayo, alam ko naman na mahal mo at na-shock ka lang sa sexuality ko. Diba dad pupunta pa tayo sa Hawaii? Daddy Ulap, kasama mo na si Mommy, magsaya kayo haa? I love you dad." lumingon sa akin si Cleo. Yumuko ako, ang buong akala ko ay magagalit siya sa akin ngunit niyakap niya ako.

"Camille! Tulungan mo ko, let's find justice for daddy." umiiyak na sabi niya

"Yes, Cleo. I love you daw sabi niya." Bumalik sa pagiyak si Cleo, sinusulit ang mga huling segundong kasama niya ang ama.

Yes Cleo, hahanapin natin sila. Lahat ng kasabwat sa nangyayari ngayon at sisiguraduhin ko na dugo rin ang ibabayad nila sa lahat ng dugo na nawala at buhay ang kabayaran sa mga buhay na kinuha nila gamit ang mga madugo nilang palad.

Bibigyan ko kayo ng hustisiya, Cloud.

----

Awww. Another character died! Ang tsakiit!

020816;10:13