12 - Zeynep'in Tatlı Ailesi

En başından başla
                                    

-Ben şimdi halledeceğim her şeyi dur sen.

Kapıyı çaldı. Heyecanla merdivenleri çıktık (daha doğrusu birimiz çıktık birimiz sürüklendik), kendimizi Batu'nun önünde bulduk. Halimize bakıp güldü.

-N'oluyor kızlar?

Esin haldur huldur içeri girdi.

-Çok güzel şeyler oluyor Zeynep'in yakışıklı abisi.

Bu derece bir dürüstlüğe alışkın olmayan Batu'nun şaşkın bakışları eşliğinde kafasını salona doğru uzatıp bağırdı.

-Zeynep'in tatlı ailesiiii! Yuvarlak masa toplantısı vaktiii!

Ben gözlerimi dehşetle açıp Esin'i izlerken annem, babam şaşkınlıkla yanımıza geldi. Bir süre sonra beşimiz (ailem + Esin) salonda oturmuş birbirimize bakıyorduk.

Önce uzuuun bir sessizlik oldu. Annem bana ve Esin'e baktı. Babam nedense Batu'ya bakıyordu. Esin'se 'kibarlığından' önce benim konuşmamı bekledi. Sessizliği bozan Batu oldu. Tabi ki kendi derdine düşmek sebepli.

-Baba sen neden bana bakıyorsun?

Babam Batu'ya sertçe baktı. Batu tabi ki hemen R yaptı.

-Tamam sustum.

Esin zaten üstüne oturmayan kibarlığını devam ettirmedi ve lafa atladı.

-Yakışıklı Batu'yu azarlamayın Zeynep'in babası amca, Zeynep'in size anlatacakları var.

Ben Esin'in kurduğu cümleyi yaklaşık 3 dakika içinde anlayabildim. Herkes bana bakıyordu.

-Tamam o zaman. Benim size anlatacaklarım var.

Merakla bakan gözler.


***


Anlattım.

Her şeyi en başından anlattım.

Merakla bakan gözlerin merakı dinmedi, aksine daha da arttı. İlk konuşan Batu oldu.

-Sude Akay kim ya?

Esin ona döndü.

-Ya Kenarın Şeyi mi ne bir dizide oynuyor bir kız var ya, o. Ünlü yani.

-Hıı.

İkisine sinirle baktım.

-O kadar şey anlattım, bunu mu merak ettin sen!

Annem lafa girdi.

-Kızım sen şimdi filmde mi oynayacaksın? Onu mu söylüyorsun?

-Evet. Ama kesin değil. Dediğim gibi, eğer beni seçerlerse.

-Ve bizden izin istiyorsun?

-Evet, sayılır.

Batu sinirle konuştu.

-Ne demek "sayılır"! Sen bizim iznimiz olmadan ne filminde oynayacaksın!

Esin sinirlendiği zaman gözü yakışıklılıkmış, hoşlanmakmış görmez. Yine görmedi.

-Sana ne be! Annesi babası burada bu kızın, sana mı kaldı izin!

Batu ona tip tip baktı.

-Kızım sen ne çeşit bir manyaksın? Ben bundan (tabi ki beni gösterdi) daha psikopatı yoktur diyordum ama aramış taramış bulmuş.

Esin Batu'nun saçını tutuverdi.

-Sen bir terbiyeli olsana, kibar olsana kızlara karşı!

Batu sinirle kendini çekti.

-Kız sen mi oluyorsun?

Esin iyice sinirlenip Batu'nun saçlarına asıldı.

-Bak beni zorlama, karşılık vereceğim şimdi.

-Hadi ver göreyim!

Bu böyle gider diye düşünerek yerimden kalkıp ikisini ite kaka ortalarına oturdum. Ama aralarında kavgadan çok gördüğüm bir şey varsa o da 'kıvılcım'. Benim bunlarla işim var. Keşke tanışmasalardı.

Babam bütün sakinliği ve odada olanları umursamamasıyla konuştu.

-Bak kızım, sen zaten bu işin okulunu okuyorsun. O yüzden senin önünde durmayız. Ama ben senden tek bir söz istiyorum.

Gülümsedim.

-Nedir babacım?

-Okulunu aksatmayacaksın.

Düşündüm. Fatih Hoca'nın dediklerine bakılırsa biraz zor olacak, ama bence ben başarırım. Gerekirse hiç uyumam, yemem, içmem ama ikisini bir arada götürürüm.

İçten bir şekilde gülümsedim.

-Söz veriyorum baba.

-O zaman benim de desteğim arkanda.

Tam odada barış ve huzur rüzgarları esecekti ki, annemin feryadı hepsini yerle bir etti.

-BENİM FİKRİM NEDEN ALINMIYOR!

Dehşetle dönüp anneme baktık.

-Benim kızım artist mi olacak? Bana neden sorulmuyor ha? Bana neden sorulmuyor? Herkes konuşuyor da annesine neden laf düşmüyor!

-Anne sakin olur musun? Neden pavyonlara düşmüşüm gibi konuşuyorsun?

Annem bana öfkeyle baktı, ardından da havada uçan terliği gördüm. Tam sol omzumun üstüne iniş yaptı.

-ANNE!

O sırada telefonum çaldı. Arayan Fatih Hoca'ydı.

İyi insan?

Önce herkesi susturdum sonra derin bir nefes alıp telefonu açtım.

-Hocam?

-Merhaba Zeynep'cim, müsait miydin?

-Evet hocam.

-Zeynep ben seninle çalışmak istiyorum bu filmde. Senin de hala fikrin değişmediyse yarın 11'de okulda buluşalım, detayları konuşalım. Olur mu?

Yüzümde güller açtı. Hayatımın fırsatı telefonun diğer ucunda cevap bekliyodu.

-Olur tabi hocam. Yarın görüşmek üzere.

Telefonu kapatıp anneme baktım. Demin terliği atan o değilmiş gibi gülümsedi.


Finale son 5!

Kime Ne?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin