Kime Ne?

12 - Zeynep'in Tatlı Ailesi

Cumartesi sabahına gözümü baskınla açtım.

Ben huzur içinde (yatakta döne döne) uyurken, kapalı kapımı Esin'in ÇAT diye açmasıyla uyandım.

-Ohooo saat kaç senin haberin var mı?

Gözümü ovuşturdum, bulanık görmeye devam ettiğimden gözlüğümü de taktım. Esin gülerek yatağıma atladı.

-Saat 12 güzel kız! Sen neden hala yataktasın? Ve sen neden ne zamandır Esin'i aramıyorsun? Özlemiyor musun arkadaşını? Ne kadar hayırsızmışsın.

Gülerek doğruldum, Esin hemen beni çekip sarıldı.

-Dur Esin, sersem oldum sabah sabah.

Ayrıldığımızda göz kırptı.

-Yalnız kapıyı abin açtı...

Bir yandan saçlarımı karıştırırken sözünü kestim.

-Özür dileyeyim ben hemen peşin peşin.

Esin güldü.

-Ne özrü be, hastası oldum. Var mı sevgilisi falan?

-Ay sus Esin, sabah sabah tadımı kaçırma. Hem sen Yiğit'le birlikte değil misin?

Suratı ekşidi.

-Hayır ya, bunalttı beni. Attım başımdan.

Umursamaz tavırlarıyla yatağımdan kalktı, masamın üstündeki şeker kutusunu açıp bir tane ağzına attı, kütüphanemi karıştırmaya başladı. Esin'in rahatlığına, doğallığına hayranım. Aslında direk Esin'e hayranım. Benim panik hallerimin aksine o hep rahat, hep soğukkanlı. Gülerek bana döndü.

-Ee kahvaltı etmiyor muyuz? 

***

Canım evde durmak istemediğinden Esin'le dışarıda bir şeyler atıştırdık. Yerken ben ona son zamanlarda olan her şeyi anlattım; Ömür, İrem ve tabi ki son olarak film teklifi.

-Kızım ciddi olamazsın! Harika bir şey bu! Süperstarım benim, Cate Blanchett'im.

Gülümsedim. Bana garipseyerek baktı.

-Ne o buruk gülümseyişler? N'oldu neden düşük senin modun?

-Annemlerle konuşmadım çünkü. Nasıl tepki vereceklerini bilmiyorum.

-E öğrenelim?

Esin'in gözünde genelde filmlerdeki deli karakterlerde görülebilecek bir pırıltı oluştu. Gerçek hayatta görmesi zordur böyle şeyleri. Tüylerim ürperdi. Kesin başıma bir şey açacak.

Ben kendimi deli sanardım, ta ki Esin'i tanıyana kadar. Yanında resmen akıllı uslu biri olarak kalıyorum.

-Efendim?

Kolumdan tutup çekiştirmeye başladı.

-Hadi hadi yürü!

-Dur önce bir hesabı ödeyelim. ESİN! Çekiştirme!

Allahım sen koru.

***

Esin beni dinlemedi ve eve kadar çekiştirdi. Ne olduğumu anlayamadan, bir anda kendimi bizim kapının önünde buldum.

-Esin deli misin divane misin! Konuşurum ben ailemle, sen niye abarttın bunu bu kadar.