Kime Ne?

4 - Daha da Karıştık

-Günaydın çocuklar.

-Günaydın Hocam.

Cezamızı almak için 20 dakikadır Can'la Adnan Hoca'nın kapısında bekliyoruz. O araya ufak bir iki tartışma daha sıkıştırdık ama öncekinin cezasını almadan yeni bir olay çıkarmak istemedik. Yeri gelince anlayışlı olabilen çocuklarız.

-Çocular bugün mutluyum, o yüzden siz de şanslısınız. Size uzaklaştırma vermeyi düşünüyordum ama ufak bir cezayla geçiştireceğim.

-Hocam ama ben bir şey yapmadım ki. Çıkıp anons yapan Zeynep, sadece onun ceza alması gerekmez mi?

-Masum numarası yapma Can. Eğer Zeynep'ten çok odamı ziyaret eden biri varsa o da sensin. Suçsuzluk numaralarını başka hocalara yap.

Can'a dalga geçerek göz kırptım.

-O yüzden bütün bir hafta okul çıkışı koridorları paspaslayacaksınız.

-NE!

Can'la ikimiz harmonik bağırdık. Adnan hoca önce hemşire pozu verdi (parmak dudakta) sonra da sinek kovalar gibi eliyle ikimizi kovaladı. Biz de başımız önümüzde tabi ki dışarı çıktık.

-Bekle Zeynep! Çıkışı bekle... Çünkü paspasladığın her yere çamurlu ayakkabılarımla basacağım.

Can uzaklaşırken arkasından bağırdım.

-Temizlik bitmezse ikimiz de eve gidemeyiz akılsız!

***

Korkunç geçen okulun ardından korkunç cezamı çekmek üzere Salih abinin yanına gittim. Gittiğimde Can da oradaydı. Paspasları alıp işe giriştik.

-En üst kattan başlayıp aşağı doğru inelim.

Gülerek Can'a baktım.

-Bakıyorum tecrübelisin.

Tabi ki sonunda azarlandım.

-Espri falan yapmazsan daha kısa sürede bitiririz.

Can tarafından azarlanmaya alışkınım ama çoğunda yarı ciddi olur. Yüzünde de hep yarı pis yarı yılışık bir gülümseme olur bunu yaparken. Ama bu sefer ciddiydi, hem de fazlasıyla.

-Ne oldu, çok mu bozuldun anons işine?

-Evet, senin yüzünden Ece'yle ayrıldık.

-İlişkiniz fazla hızlı ilerlediği için mi?

Bana kötü kötü baktı.

-Ben o notu dalga geçmek için yazmıştım. Zaten kızgındı. Bir de sen bütün okulun önünde okuyunca...

-Eee?

Can'ın kızgın ifadesi rahatlamaya başladı. Sonra yüzünü hafif bi tebessüm kapladı. Bir süre sonra kahkaha atıyodu.

-Ece'den tamamen kurtulmuş oldum. Ahahaa. Bilmeden bana süper bir kıyak yaptın.

Acınası. Gerçekten acınası bir çocuksun Can. Kendime engel olamayarak elimdeki paspasla Can'ı dürttüm. Can gözlerini faltaşı gibi açarak bana döndü.

-Zeynep salak mısın, o paspaslarla nereleri siliyorlar kim bilir. Ebola falan olucam senin yüzünden.

-O da olmadı kara veba olursun. Ortaçağ Avrupası'ndan getirtmişler diye duydum paspasları.

Önümüzdeki 1 saatin 10 dakikası benim Can'dan kaçmamla, 50 dakikası da okulun temizliğiyle uğraşmakla geçti. En alt kata indiğimizde nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde hayatımızda ilk kez normal insanlar gibi konuşuyorduk. Can da benim kadar tembel olduğundan az da olsa konuşacak bir şeyler bulabildik.