Hoofdstuk 23

5.9K 352 56
                                    

Damian

Ik zit op mijn bed. Nadenken over alles en nog wat. Opeens gooit Robin de deur open en loopt naar binnen en gooit de deur boos dicht. 'Wat is er mis met jou?!' Zegt ze boos. 'Hoe kan je Elise dit aan doen! Ze zit te huilen op mijn kamer.' 'Waarom?' 'Omdat ze bang is! Ze is aangerand. Ik snap niet dat jij er zo koel over doet. Als mate hoor je woedend te zijn. Wat is er mis met jou?!' 'Ik ben ook woedend. Maar ik....' 'Maar wat?' Ik kijk weg. 'Je bent bang voor vader.' Ik zucht. 'Damian, waar is de oude jij? De gene waar iedereen bang voor was. De gene die zo graag zijn mate wilde hebben. De gene waarvoor ik trots was dat je onze Alfa was.' 'Ik ben nog steeds Alfa.' 'Niet voor lang meer. Je raakt niet alleen je leiderschap kwijt maar ook Elise, je mate.'

Ik kijk Robin aan. 'Wat moet ik doen?' Ze gaat naast me zitten. 'Wat je als Alfa en mate moet doen. Zorgen dat hij verdwijnd en nooit meer terug komt.' 'Maar hij is aan onze vader.' 'Hij heeft de ouders van Elise veraden en hij zat aan haar. Ik wil niks meer met die man te maken hebben.' Zegt ze en gaat staan en loopt naar de deur.

'Ik wil hem echt niet als Alfa, Damian.' Daarna verlaat ze mijn kamer. Ik moet dit winnen. Anders ben ik alles kwijt.

Elise

'Het is oke Elise. Hij zal je niet meer aan raken.' Zegt Ruben terwijl hij met zijn hand over mijn rug gaat. Snikkend veeg ik mijn tranen weg. 'Waarom kan ik gewoon niet een keer een normaal leven leiden.' 'Ik denk dat dat niet meer lukt als je bij weerwolven woont.' Grinnikt Ruben.

Dan gaat de deur open en Robin loopt naar binnen. 'En?' Vraagt Ruben. 'Ik wil er niet over praten.' Zegt Robin en gaat naast me zitten. 'Ik denk dat Damian mij niet meer leuk vind.' 'Nee, Elise. Dat is het niet. Hij is gewoon....in de war. Maar hij houd wel van je.' 'Hoe weet je dat nou? Hij vind het niet eens erg dat als hij verliest, Max mij krijgt.' 'Tuurlijk vind hij het wel erg. Daarom gaat hij winnen met het gevecht.' 'Maar wat als hij verliest? Straks ben ik van....' Er gaat een rilling over mijn rug. 'Niet aan denken. Hij zal winnen....dat moet.'

Ik zie dat Robin iets hoort. Ze zucht. 'Het gevecht gaat beginnen.' Zegt ze en gaat staan. Ruben gaat ook staan. 'Ik ga niet mee.' 'Elise, kom op. Je moet Damian steunen.' Ik knik en ga ook staan.

We lopen naar beneden. 'Ik ga nog even naar de wc. Ga maar alvast.' Robin en Ruben knikken en lopen naar buiten. Ik loop naar de wc. Dan zie ik Max staan. Meteen draai ik me om. Maar dan word ik tegen de muur aan geduwd. Ik kijk in de ogen van Max. Hij pakt mijn handen en duwd die tegen de muur aan. 'Laat me los.' Zeg ik bang terwijl ik me los probeer te trekken. Hij grijnst en schud zijn hoofd. 'Je zult hier aan moeten wennen, Lydia. Na dit gevecht zal dit vaker gebeuren. Hopelijk word jij dan ook wat makkelijker.' 'Je zal niet winnen. Damian zal dat niet toelaten.' 'Wie probeer je nou te overtuigen. Mij, of jezelf?' Daar kan ik zelfs niet op antwoorden.

Zijn ogen glijden over mijn lichaam heen. 'Zo'n mooie meisje, en ook nog eens speciaal. Zo veel geld waard. Allemaal een reden waarom ik ga winnen.' Ik probeer me nog meer los te trekken. 'Je hebt toch een mate?! Wat vind zij hier van?' 'Zodra ik Alfa word, heeft zij net zoals de rest niks te zeggen hier.' Hij laat me los. 'Ik zie je na het gevecht.' Daarna loopt hij de deur uit.

Ik schuif via de muur naar beneden tot ik zit. "Elise, sta op. Je moet naar Damian toe." "Ik ben bang." "Daarom moet je naar Damian gaan. Hij zal je beschermen." "Wat als hij verliest." "Verdomme Elise, ga naar hem toe en wel nu!" Wow Sirena is boos. Maar ze heeft gelijk. Ik ga staan en loop naar buiten. Naar het gevecht.

Damian

Ik sta me op te warmen voor het gevecht. Ik zie al heel veel mensen rond de grote circel staan. Dan zie ik Robin en Ruben naar me toe lopen. 'Hey, waar is Elise?' 'Ze ging nog even naar de wc.' Ik knik. 'Waar is Max?' Ik haal mijn schouders op. 'Misschien durft hij niet.' Ik schud mijn hoofd. 'Nee dat is het niet.' Dan zie ik hem uit het huis lopen.

Hij loopt naar me toe. Hij ruikt naar Elise. 'Wat heb je met Elise gedaan!' Grom ik. 'We hebben even gepraat over onze toekomst.' "We vermoorden hem!" 'Laten we beginnen.' Zegt Max en loopt naar de overkant van de circel en geeft een seintje aan Luca.

'Stilte!' Roept Luca. Meteen is iedereen stil. Hij kijkt naar mij. Ik knik. Luca zucht en gaat in het midden van de circel staan. 'Vanavond is er een gevecht tussen Alfa Damian en onze oude Alfa Max. Ze strijden alle twee om de plek van de Alfa. Wie dus wint....is dus onze Alfa.' Luca kijkt even naar mij. 'Alfa Damian. Ben je bereid om te vechten voor deze kans?' 'Ja.' 'Max, ben jij bereid om te vechten voor deze kans?' 'Ja zeker.' Grijnst hij. 'We hebben pas een winnaar als de tegenstander niet meer instaat is om te vechten. Doden is niet toegestaan.' "Jammer."

'Jullie mogen klaar staan.' Max en ik gaan in de circel staan. Al snel veranderen we alle twee in grote wolven. Max is toch iets groter dan ik. Maar het moet. We grommen alle twee naar elkaar. Luca stapt uit de circel. Het is dood stil. Iedereen wacht gespannen af. 'Begin.'

Oehhw wie denk je wie er gaat winnen? Laat een reactie achter :)

The Girl Of Light Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu