Chapter 10

26.7K 178 11
                                    

*Michael's POV*

"Michael ano ba! Stop drinking!"

"Why do you care? At sino ka para pagsabihan ako ng ganyan?"

"Look I'm sorry on what happened months ago pero pwede ka namang mag move on Michael eh. You can love again, hindi lang sa kanya umiikot yang mundo mo. Hindi lang siya ang babae dito sa mundong to. Alam kong makakahanap kapa ng ibang babae jan Michael, andito naman ako eh."

"Hahaha funny Kristene. Wala akong pakialam kahit na sa kanya lang umiikot yung mundo ko, wala akong pake kung maraming babae ang nandirito sa mundong to at wala akong pakialam sayo. Wag kang mag expect na mamahalin kita Kristene, tandaan mo. You're the reason kung bakit hindi natuloy yung kasal namin ng babaeng pinakamamahal ko at ikaw din ang dahilan kong bakit nawalan kami ng anak!"

"Now, pagbabayaran mo lahat ng ginawa mo."

Araw araw akong naglalasing at araw araw ding andito si Kristene sa condo ko, lahat ginagawa niya para magustohan ko siya. Lahat ng sampal ginawa ko na sa kanya not just a slapped, araw araw ko siyang kinakama. We had sex, a sex that full of lust and hatred. Hindi kagaya ng ginagawa namin ni Jhane noon, we had sex that full of love pero hindi na yun mangyayari noon. Nang dahil sa babaeng to, dahil sa kagagawan niya. Nawala na sakin ang pinakaimportanteng tao sa buhay ko, hindi lang isa ang nawala kundi dalawa—ang asawa ko at ang magiging anak naming dalawa.

"M-michael...masakit."

"Ughh, talagang masasaktan ka saking desperada ka!"

*Flashback*

Biglang isinugod si Jhane sa ospital matapos niyang mahimatay sa loob ng simbahan kanina. Ako mismo ang nagbuhat sa kanya kahit na ayaw ng Dad niya na hawakan ko siya pero nagpumilit pa rin ako.

Nasa labas sila ng ER at naghihintay na lumabas ang doctor habang ako andito sa chapel ng hospital at nagdadasal. Nagdadasal na sana walang masamang mangyari sa mag-ina ko, na sana okay lang silang dalawa at sana pag gising niya maging okay na ang lahat. Pagkatapos kong magdasal lumabas na agad ako at pumunta sa ER pero pagdating ko doon wala na ang magulang ni Jhane. Kinabahan na ko ng husto at sakto namang may dumaan na doctor.

"D-doc? A-asan na po yung babaeng sinugod dito?" tarantang tanong ko sa kanya.

"Nasa room 23 po sila sir." Nagpasalamat naman agad ako at tumakbo papunta kung saan man yung room niya.

Pagdating ko doon nasa labas yung Daddy niya. Kumalma muna akong konti at lumapit sa kanya.

"S-sir, p-pwede po ba akong pumasok? K-kahit saglit lang."

"No. Hindi ka pwedeng pumasok. Wala kang kwentang lalaki. Paano mo nagawa sa anak ko to?" galit na sabi niya sakin.

"J-just let me explain sir, there was a reason behind it at lasing po ako nun sir, hindi ko po talaga sinasadya yun sir. Please, gusto kong makita yung mag-ina ko, kahit na hindi pa lumalabas yung anak ko. please sir, nagmamakaawa po ako."

"You're too late for that Michael, walang lalabas at wala nang lalabas dahil sa katarantaduhan mo nalaglag ang anak ninyo! And now you have some guts para magpakita sa kanya? Do you think mapapatawad ka niya? Do you think sasaya siya kapag nakita ka niya? Kapag nalaman niyang wala na sa sinapupunan niya ang magiging anak ninyong dalawa? Mas lalo lang lalala ang sitwasyon Michael."

*End of Flashback*

Hindi ko alam kong anong gagawin ko sa mga panahong yun, hindi ko alam kong maniniwala ako sa sinabi ng Dad niya o hindi pero mismong doctor na ang nagsabi sakin na wala na talaga ang baby sa tiyan niya. Napakawala kong kwentang tao, napakawala kong kwentang lalaki. Ni hindi ko man lang nailigtas yung mag-ina ko, kung hindi dahil sa kagaguhan at katangahan ko hindi sana aabot sa ganito ang lahat.

I Want You (R-18)Where stories live. Discover now