Umursamaz Ukala

51.Bölüm

Mira'dan

Sabah uyandığımda gözlerimi yavaşça araladım.Kalkmaya çalıştım ama kalkamayınca farkettim ki Demir kafasını karnımın üzerine koymuş ve kollarıyla belimi sarmıştı.Onu görünce dün gece konuştuklarımız aklıma gelmişti.Gözlerim nemlensede aldırmadım.Ellerimi saçına daldırdım.Yavaşça kokusunu içime çektim.Parmaklarım saçlarının arasımdan ahenkle dans ederken düşüncelerimle dolu bir denizde yüzüyordum.Ne ara bu duruma gelmiştik?Kafamı daha fazla düşünmemek adına iki yana salladım ve Demir'in suratına doğru eğildim ve yanağına kısa bir öpücük kondurdum.Bir elimi saçından çekerek yanağına getirdim ve okşadım.Sonra kararsızca dudağına kısa bir öpücük kondurmak için eğildim ve dudağını öptüm ki tam bu sırada Demir eliyle ensemden tuttu ve bırakmayarak öpmeye başladı.Uyanmış mıydı?İlk defa böyle bir şey oluyordu?Ben sadece ona uyum sağlamak adına karşılık veriyordum.Alt dudağımı son kez öptüğünde geri çekildi.

-Uyandırışını sevdim.

-Alışmasan iyi olur.Tek seferlikti.

-Sanmıyorum yakın zamanda her sabah yanımda uyanıcaksın zaten.

Ne demeye çalışmıştı anlamamıştım.Ona anlamsız bakışlar atarken cümlesine devam etti.

-Diyorum ki her sabah seninle uyanacağım sabahları beni öperek uyandıracaksın,kahvaltı hazırlicaksın,yanımdan ayrılmayacaksın.

Ben olanları idrak etmeye çalışırken o çoktan banyoya girmişti.Ayrilmicaz her sabah der-Ohaa!!Bir dakika acaba evlenme mevzusundan bahsediyor olabilir miydi yoksa ben mi öyle anlamıştım.Bunu daha sonra düşünmeye karar vererek diğer banyoya ben girdim ve duş aldım.Üzerimi değiştirdim saçımı kuruttum ve hazırdım.Demir'in yanına salona indim.O da hazırdı.Doktora gidicektik.Ama ondan önce bir şeyler yemek için dururduk büyük ihtimal.Öyle de olmuştu sessiz bir yolculuğun ardından lüks bir mekanda kahvaltı yapmak için gelmiştik.Siparişleri vermiştik ve bekliyorduk ama ikimizde konuşmuyorduk.Bu durum sinirimi bozmaya başlayınca Demir'in masada duran ellerinin üzerine elimi koydum bu sırada kafasını bana çevirmiş ve dikkatini bana vermişti.

-Böyle yapma.Kendini cezalandırma.Zor olmamalı.

-Deniyorum,dediğinde gözlerindeki bitmişlik beni mahfediyordu.

-Demir,sen çok güçlüsün.Her şeyin üstesinden gelirsin.Şimdi aptal bir hastalık için kendini yıpratma,dediğimde birden gözlerime hırsla baktı ve bağırmaya başladı.

-Senin o aptal dediğin hastalık beni intihara sürükledi.Sırf sana zarar vermemek için intihar etmeyi düşümdüm.

Duyduklarım şaka olmalıydı. Demir be intihar?

-Sakın!Sakın bir daha bunu aklından bile geçirme.Unut.Duydun mu?Bem sensiz ne yaparım duydun mu?Sana alıştım.Sabah seninle uyanmaya,gece seninle yatmaya,seninle eğlenmeye,ben seninle olan her şeye alıştım.Beni bırakamazsın!

-Seni bırakmayacağım.Sadece sarhoştum.Bunu bir daha düşünmeyeceğim elbette ama bu hastalık sandığın kadar basit bir şey değil.

-Biliyorum,bu söz son cümle olmuştu.Yemekler gelmişti.Yemiştik aslında ben yemiştim ama Demir biraz oyalanmıştı.

-Demir.

-Hıı.

-Beni bırakmayacaksın değil mi?

bu sözümle ağzındakini yuttu ve bana şevkatle baktı.Elini yüzüme getirerek yanağımı okşadı.

-Güzelim,elbette seni bırakmayacağım.İntihar eden aptal insanlardan olmayacağım.Bizim için çabalayacağım.

-Seni seviyorum.

-Gidelim mi?

-Tamam.

Tekrar sessiz bir yolculuğum ardından artık doktora gelmiştik.Kapıdan içeri girdik ve koltuğa oturduk.Ben yaşlı bir doktor beklerdim ama en fazla 30 yaşındaydı.Esmer biriydi.İsimlerimizle hitap etmişti.Önce genel bilgiler verdi.Arada sırada bana bakıyordu doktor.Demir ise her seferinde kaşlarını çatıp beni kendine bira daha çekiyordu.En sonunda dayanamayıp kolunu belime koyduğunda gözlerimi devirmiştim.Gevşekçe sırıttığında ben de gülümsemiştim.Beni sahiplenmesini seviyordum.

-Demir Bey verdiğim ilaçları düzenli olarak kullanırsanız herhangi bir sorun çıkmayacaktır.Fazla ileri düzey bir bozukluk olmadığından kolay atlatacağınıza eminim.

Bana dönerek devam etti.

-Size de eşinize bu durumda yanında olmak düşüyor.

Eş mi?Biz evli değildik?

-Şey ben yani biz evli değ-

-Hayatım doktoru duydun.Söyleyeceği başka bir şey yoksa gidelim,demişti bir bana bir doktora bakarken.Doktor başını onayladığında odadan çıkmıştık.Ben hala şoktaydım.Neden izin vermemişti de bizi evli gbi göstermişti?

-İçeride s- ,diye cümleye başladığımda sözümü kesti.

-İçeride yanlış bir şey söylemedi doktor.Zaten yakın zamanda karın olmayacak mısın?,OMG!!Bugün üst üste gelen bu evlilik mevzusu beni çok heyecanlandırıyordu.Demir benimle evlenmek mi istiyordu?

-Mira?Mira burada mısın?,Demir'in sesiyle kendime geldiğimde piç sırıtışıyla Demir karşımdaydı koluna geçirdiğimde konuştu.

-Ne o yoksa karım olmak istemiyor musun?

-Ben şey yaniii..... istiyorum.

-Gel buraya,diyerek beni kolunun altına aldı.Arabaya bindin ve ilaçları almaya gittik.Mutluydum.Doktor olumsuz bir şey söylememişti.Ayrıca bu evlilik meselesi aklımı başımdan almıştı.Demir ve ben.İkimiz.Aynı evde bir ömür.Suratımda aptal bir gülümseme yayıldığında kapı açılma sesiyle şoför koltuğuna döndüm.Demir çoktan ilaçları almış ve arabaya geri dönmüştü.

-Hayırdır.Ağzın fiyonk olmuş.

-Düşünüyordum.

-Neyi?

-Bizi,dediğimde o da güldü.Kemerini takarak eve doğru sürmeye başladı.Ev çok yakındaydı.

-Anlat bakalım ne düşünüyordun?

-Bizi işte sıradan şeyler,diyerek konuyu kapatmaya çalıştım utanmıştım.Bizi evli olarak hayal ettim diyemezdim.Demir'in ısrarları üzerine anlatmaya başladım.Eve gelmiştik.Arabadan inerken de anlatmaya devam ediyordum.Çünkü Demir öyle istemişti.

-Sonra eve geldiğinde böyle üzerini değiştiriceksin salona gelip önce oğlumuzu öpüceksin(bu sırada Demir evin kapısını açıyor )sonra da beni öpüceksin ve-

-Böyle mi,diyerek sırtımı duvara yaslamış bir şekilde beni öpmeye başladı.Ben de olabildiğince karşılık vermeye başladım.Ellerim ensesine gittiğinde inleyerek beni kucağına aldı.Bir ses geldiğinde kapıyı kapattığını anlamıştım....

Merhaba arkadaşlar.Umarım beğenmişsinizdir.Evlenmeleri hakkında düşüncelerinizi yorumlarınızda belirtirseniz sevinirim.Hikayemi sizin de istediğiniz gbi yazmak isterim.Seviliyorsunuz..