6--WONDERFUL NIGHT

464 12 3
                                    

 

POV OF LUIS

I'm on my way home now.

Supposedly kanina pa DAPAT ako nakauwi.

After having dinner and a litle chitchat with the Yu, I bid farewell to them.  7:30 p.m. to be exact.

And now, it's almost ten in the evening. 

Why???

 

First, muntik na kaming makasagasa ng pusang itim na patawid sa daan.

People say that it's a bad omen and you shouldn't crossed over. But we still did. Wala rin naman kasing ibang madadaanan.

 

Then after that, two tires got flatten. Good thing that there's two spare tires to be used. My chaffeur went to change the flatten ones with the new ones. As I hold the flashlight for him to be able to see dahil madilim na at wala masyadong ilaw sa lugar na kinaroroonan namin.

Hindi naman dahil sa maarte ako at ayaw kong madumihan ang sarili ko kaya taga hawak lang ako ng flashlight.

The thing is hindi ko naman kasi alam ang gagawin. I don't know anything with changing tires. Kaya imbis na mag marunong ako and make things worse, hindi na ko nakealam pa.

 

Pagkatapos mapalitan ang mga gulong ay nagpatuloy na ulit kami sa pagbiyahe. 

 

Pero 'di pa man din kami masyadong nakakalayo. Eto na naman. We stopped again.

 

We ran out of gas.

 

*Sigh

 

Panay sori na nga ng Chaffeur ko sa'kin dahil raw sa kapabayaan niya. Although sinasabi niya rin na lagi naman niyang chinecheck ang car namin  araw-araw para sure na okay ito.

Hindi naman ako nagalit sakanya, dahil hindi naman talaga ako magagalitin na tao. I keep my cool.

And besides, I'm used to these kind of scenarios.

 

Buti na lang sa 'di kalayuan ay may Gas Station. Bumili na lang ang Chaffeur ko ng isang 2 gal. of gas can. Hinintay ko na lang siya.

And so, ayun na nga. May fuel na, okey na ulit. Kaso..

 

A few minutes after, the car engine went off. Empty battery.

 

*Sigh

 

 What worse could happen next?

 

Balak pa sana ng Chaffeur ko na bumalik dun sa Gas station to buy car's battery. Pero pinigilan ko na siya.

Matatagalan lang lalo at isa pa it's already dark. At sa tingin ko rin kasi baka pagkatapos mapalitan ng battery ay may susunod na naman na aberya.

 

Tumawag na lang ako sa ASA (Automobile Service Association, isa sa mga pag mamay-ari naming kumpanya) para sila nang bahala sa sasakyan ko, sa pagkakatanda ko may malapit lang na branch rito. 

UNLUCKY PRINCEWhere stories live. Discover now