The Choice

Part 18

(Play the music starting here)

"Edward?" at halata sakin na nagugulahan ako

pero bigla nalang bumukas ang pintuan ng kwarto at agad akong napatingin sa pumasok

"Sophia? . . ." and it really made me so curious

dahil dalawang Edward ang nakikita ko ngayon

nakita ko sya na nagulat, nabigla dahil nandito ako

"Anong ginagawa mo dito Sophia? . . ." he walk towards me

hahawakan nya sana ang kamay ko ng bigla kong itabing yun

"Tell me the truth! Sino ka?! at sino ang taong nakahiga?!"

"Sophia this is not the right ti . . ."

"Answer me!"

at bigla nalang syang napatigil dahil sa pagsigaw ko

********************************

FRANCO'S POV

"Answer me!" it's true napatigil ako sa sinabi nya

dahil wala din akong kawala, alam na nya ang totoo, at ramdam ko na alam na nya

"Sophia . . ." and i just saw tears in her eyes

"Sino ka ba talaga? Please tell me"

at bigla ko nalang iniiwas ang tingin ko sa kaniya, at napatingin sa kapatid ko na nakahiga sa kama ng ospital

"Things happened Sophia . . . Just let me explain and I'll tell everything to you"

"Then tell it to me right now! Gulong-gulo na ang isip ko!" pagsasabi nya sakin habang umiiyak

nararamdaman ko ang pighati na nararamdaman nya, ang labo-labong idea sa isip nya at ang sakit na dinadanas nya, pero dahil mahal ko sya handa na kong aminin sa kaniya

"Sophia please trust me on this, just please"

"Please . . . gusto ko nang malaman ang totoo . . . Sino ka ba talaga?"

and tears started to fall from my eyes

"Hindi ganun kadali Sophia"

"Just please tell me"

huminga ako ng malalim at saka sinabi sa kaniya ang katotohanan

"The man in the bed . . . he is Edward . . . at ako . . . I am his brother . . . Calvin" at bigla nalang syang napatingin sakin

"I tried to tell you the truth . . . pero hindi ko magawa . . . dahil kailangan naming itago sa inyo"

"namin? Sinong namin?"

then the door open at nakita namin na si Tito Victor ang pumasok

"Sophia? . . ."

at halata sa mga mata nya ang pagkagulat

"So alam mo to Tito Victor? How could you? Bakit nyo kami niloloko?!"

"Sophia hindi . . . it's not that . . ." i tried to calm her pero sinampal nya lang ako

"That's for lying to me"

at tumakbo sya palabas ng ospital, pero hinabol ko sya, she was about to enter her car ng bigla ko syang yakapin mula sa likod

"Sophia makinig ka naman muna please . . ."

"Let go of me . . ."

"Sophia . . ."

"I said let go of me!" nagpupumiglas sya hanggat sa makawala sya at humarap sya sakin

and i can still see anger and pain in her, at bigla nalang nya ulit akong sinampal. I deserve it.

"Ang kapal ng mukha mo para paglaruan ako! . . . Ang kapal ng mukha mo para lokohin ako! . . . Bakit?! Dahil gusto mong maging si Edward?!"

"No Sophia . . . it's not that . . ."

"Eh ano?! dahil gusto mo lang?!"

"Sophia I have to! Dahil mawawala sakin ang Nanay ko!" and i saw her got shocked again

No No No No! . . . Mali sya ng iniisip. she was about to get in her car again ng pigilan ko sya

"Sophia please! Mali ang iniisip mo"

at nakita ko ang sarkastikong ngiti nya

"Kung dahil sa pera edi sana sinabi mo agad, hindi ka na sana nagsinungaling, kayang-kaya ko namang ibigay yun sayo" and i got frozen on the things that she said

she ride on her car and left me frozen, thinking about the things that her mouth said

"It's not that Sophia . . . pinilit ko . . . believe me pinilit ko pero . . . wala akong magawa dahil mahal na kita . . . mahal na mahal Sophia . . ."

and as i turn around to get back on the hospital i saw my parents looking at me

"Calvin? . . . Anak? . . ."

********************************

A/N: Yey bukingan overload, tas iyakan portion pa, walanjo naiyak ako sa chapter na yan, tagos na tagos sa puso T_T