Star Wars De rebel kids boek 1 het verkeerde team

Straf

Toen Sara weer de klas binnenkwam stopte iedereen met praten. Sara besefte zich opeens dat ze zonder ook maar iets te zeggen de klas uit was gelopen. 'Kijk eens wie er nog even binnen komt lopen!' zij de leraar. 'Ik kan het uitleggen' zij Sara snel. 'Leg straks maar uit jou hoef ik niet in mijn klas te hebben!' Schreeuwde de leraar. Sara liep kalm de klas uit. Vraag niet hoe maar ze wist gewoon dat iedereen haar na keek. Sara liep naar de kantine en ging op een stoel zitten. 'Wat moet ik doen! wat moet ik doen! wat moet ik doen!' Schoot door haar hoofd. Sara besloot te gaan mediteren (het kon haar niks meer schelen wat andere denken) daar werd ze altijd rustig van. Een half uur later kwam de leraar naar haat toe lopen 'wat dacht jij wel niet zomaar mijn les uit lopen!' schreeuwde hij. Sara haalde diep adem ze moest nu kalm blijven, en vertelde toen het hele verhaal. De leraar keek nu nog bozer 'dus jij riskeert je leven liever als dat je aan je toekomst werkt! Eens zien wat de directeur hier van vind!'. Sara schrok van deze reactie en wist niet hoe ze moest reageren. 'Loop maar achter mij aan' zij de leraar met een boze uitdrukking op zijn gezicht, en Sara volgde braaf zonder ook maar iets te zeggen. Het kantoor van de directeur was niet ver maar toch leek de weg ernaartoe eindeloos te duren. Iedereen keek naar haar, sommige waren aan het fluisteren, anderen hoorde ze zachtjes lachen en weer een andere groep mensen keek alleen maar. Sara keek naar de houten deur van het kantoor van de directeur, ze haalde diep adem en liep toen naar binnen. De directeur keek Sara strak aan en zij toen 'en wat heb jij gedaan'. Voordat Sara ook maar iets kon zeggen zij de leraar 'ze is zomaar zonder ook maar iets te zeggen de klas uitgelopen naar dat gevecht van hier tegenover om de held uit te hangen'. De directeur keek verbaasd maar vroeg niet door 'nou als jee Perse mensen wil helpen dan mag ze voortaan bijles geven. Wat is je naam dan hoor je morgen wel waarin je bijles gaat geven en aan wie'. Sara vertelde dat ze Sara heette en ging weer weg. Toen ze bij haar vriendinnen ging zitten keken haar vriendinnen haar vragend aan. ,waarom deed je dat' zij de 1 'ja je weer toch hoe gevaarlijk dat is' zij de ander 'ik moest wel' begon Sara 'als ik iemand in noot zie dan moet ik gewoon helpen'. Haar vriendinnen keken haar verbaasd aan 'van wie moet je dat dan?' Zij Emma (Emma was heel goed op school maar begreep eigenlijk nooit wat iemand bedoelde) 'van mezelf, het is een soort reflex' probeerde Sara uit te leggen. Haar vriendinnen stonden op het punt om verder te vragen maar toen ging de bel. 'Gered door de bel' mompelde Sara opgelucht. Ze gingen stil naar het lokaal