De aanval

55 5 0
                                    

Sara zit in de klas ze had wiskunde dus zat ze. zoals gewoonlijk uit het raam te kijken omdat ze alles al wist. Toen zag ze opeens allemaal mannen met witte  pantsers 'clonetroopers' fluisterde. Ze had veel verhalen gehoord over hoe de empire de ruimte probeerde te veroveren maar ze had ze nooit geloofd.
Maar nu zag ze met haar eigen ogen hoe de mannen in witte pantsers de basisschool tegenover haar middelbare school binnen liepen. Sara wist wat ze gingen doen en ze wist 75 procent zeker wat haar lot zal zijn als ze ging helpen. Maar ze moest wat doen. Ze merkte dat iedereen nu ook uit het raam keek. Ze stond op en liep kalm de klas uit zonder iets te zeggen, iedereen keek haar na maar niemand zij wat. Ze durfden niks te zeggen of ze wisten niet wat ze moesten zeggen. Sara rende snel naar de overkant van de straat. Toen ze bij de school kwam zeg ze veel kinderen al weg rennen, ze kwam ook een juf tegen snel vroeg ze 'zijn er nog mensen binnen?' 'Ja' antwoordde de juf, ze wilde Sara nog tegenhouden toen ze naar de school rende maar Sara luisterde niet. Toen Sara binnenkwam bleef ze verstijft staan. Ze had nog nooit een lijk gezien en nu stond ze  in een gebouw met allemaal lijken. Toen hoorde ze iemand gillen ze rende naar de plek waar het geluid vandaan kwam. In een lokaal stond een klein meisje van een jaar of 5 in een hoekje tegenover haar stond een clonetrooper met zijn wapen op haar gericht, hij wou haar neer schieten. Zonder na te denken rende Sara op de soldaat af en trapte het wapen uit zijn handen, daar was hij niet blij mee en hij gaf Sara een klap. 'Dat had je niet moeten doen zij Sara kalm. De clonetrooper raakte in de war van haar kalmen reactie. En Sara gebruikte de verwarring om hem te vloeren. Toen bukte Sara zich naar het kleine meisje 'gaat het?' vroeg ze vriendelijk. Het meisje zag er bang uit maar knikte. 'Kom maar mee' zij Sara en ze nam het meisje mee naar buiten. Onderweg kwam ze nog een groepje kinderen tegen net zo oud als het kleine meisje dat ze gered had, en ook hen n ze mee naar buiten. Eenmaal buiten kwam er een vrouw op hen af rennen. Eerst bukte de vrouw zich naar de kinderen 'oh gelukkig jullie zijn veilig ik breng jullie naar huis' zij ze. Toen keek ze Sara aan 'bedankt dat je ze gered hebt'. Sara glimlachte 'geen dank, zijn er nog mensen binnen'. 'Nee iedereen is veilig' zij de vrouw, Sara keek opgelucht en liep toen weer naar haar klas.

Star Wars De rebel kids boek 1 het verkeerde teamWhere stories live. Discover now