The Chosen One

~~H13~~

  Ik werd achter op het paard gezet van het meisje. Ze hadden me vastgebonden en hadden een smerig, plakkend spul op mijn mond gesmeerd waardoor ik niets kon roepen of zeggen. Het meisje stijgt op haar paard en draait nog een keer naar achter om, precies alsof ik niet meer op het paard zou zitten. Ze geeft me een kille glimlach en pakt de teugels van haar paard stevig vast. "Vertrek wachters!" riep ze uit volle borst.

  De bewoners van het dorp keken verbaasd naar me en fluisterde van alle dingen "Zij is er geweest...", "Spijtig, wat zou haar vader tegen haar zeggen?". Mijn vader zou zeggen "Wat doe je nou weer?". Ik wil een zucht laten, maar dat lukt niet. "Prinses, ik denk eigenlijk niet dat je moeder hiermee akkoord gaat-" "Durf me de les te lezen!" riep het meisje gefrustreerd en boos tegen de wachter die op een paard naast ons zat te draven. Ze is een prinses? Net zoals mij, dan is zij vast de dochter van Koning Gregor.

  Mijn kont begint pijn te doen van het meeveren doordat het paard aan het draven is. Mijn benen waren niet vastgebonden dus gaf ik een stevige trap op het achterwerk van het paard door mijn benen tegen elkaar te klappen. Het paard hinnikt ontevreden en heft zich op zodat hij op zijn achterste twee benen staan, automatisch vallen de prinses en ik met een klap op de grond. Het paard galoppeert weg waardoor de wachters achter het paard gaan. Ik probeer recht te staan, maar wordt met mijn hoofd terug op de grond geduwd. "Jij klein onderkruipsel! Je kunt niet zomaar mijn paard pijn doen!". Ik zei nog altijd niets en keek met een zekere woede in mijn ogen naar de prinses. "Ik ben dochter van Koning Gregor, Mijn vader is de meester van het duister!" "Hij kan je zo in een lelijke pad veranderen!" riep ze dreigend. Op één of andere manier kreeg ik mijn handen los van het touw, ik stond snel recht en greep de dolk die de prinses had uit haar zakken.

  "Wat ga je doen? Mij doden?" zei de prinses vol ongeloof. Ik snij met de dolk tussen mijn twee lippen waardoor ik terug kan praten, maar nu wel bloed omdat ik me per ongeluk had gesneden. Ik pak de dolk stevig in mijn twee handen en zeg "Nu kan ik je doden!" riep ik terwijl ik snel met de dolk in het rond zwierde in de richting van de prinses, maar ze ontweek met gemak mijn pogingen.

  Al snel kwamen de wachters terug met het paard van de prinses. "Grijp haar!" riep ze tegen de wachters terwijl ze me aanwees. Ik probeerde de wachters te verwonden, maar tevergeefs sloeg één van de wachters de dolk uit mijn handen. Ik slikte en al snel hadden de wachters me terug vastgebonden en achterop het paard van de prinses gezet. De wachters stegen hun paarden op en de prinses deed hetzelfde. "Mijn vader wilt je heel graag ontmoeten." zei de prinses, ik wil in mijn schild kruipen gelijk een schildpad maar dat gaat niet. Deze keer galopperen de paarden synchroon op een hoog tempo om te voorkomen dat ik weer iets uit wil halen.

  We lopen onder een boog door en ik kijk achter me om. Zo had ik liever niet willen aankomen in het domein van Koning Gregor. Er is nogal een gure wind die langs mijn ruggengraat gaat. Ik voel me onveilig, maar ook veilig op één of andere manier. "Goed, neem haar mee naar de troonzaal." beval de prinses aan één van de wachters. De prinses stijgt af van het paard en stapt op de treden het kasteel binnen terwijl ik nog altijd vastgebonden op het paard zit. De wachters zetten eerst hun paarden in de stal voordat ze mij helpen. Ik heb wel uren moeten wachten voordat ze terug kwamen. Ze pakte me op en smeten me op de kiezelsteentjes, wat natuurlijk heel pijnlijk was. Twee wachters gingen het paard weg doen en de andere wachter maakte het touw los van mijn handen. Met een ruk sta ik recht en duw de wachter omver waardoor hij nu heel hard op de kiezelsteentjes valt. Ik kijk met een grijns naar de wachter en loop snel de treden op. Ik doe de deur van het kasteel voorzichtig open en zucht opgelucht als ik de deur toe krijg zonder geluid.

  "Daar ben je!" riep de prinses, ze greep me weer stevig aan mijn bovenarm en sleurde me mee naar de troonzaal.

  Ik kijk verbaasd naar de troonzaal het was precies zoals ik had gedroomd. Er stonden vier tronen, ik slikte en zag de prinses naar haar troon toe stappen. Als ze ging zitten keek ze me geïrriteerd aan en riep "Dit is mijn familie en durf slecht over hen te praten!". Ik knikte en zag Gabriël naast de troon van haar zitten "Let niet op haar, Felicia is slecht gezind." zei hij met een glimlach, maar die verdween toen zijn vader, Koning Gregor boos naar hem keek. "Zo zo zo..." zei Koning Gregor met een grijns, ik wil uit vlammen tegen hem, maar een vrouwelijke stem onderbrak me.