Kidnapping the Bride: Ransom or My Heart?

8. Hero

Jasmin's POV

"What???!!!" nagulat ako sa sinabi nya kaya umikot ako ng higa paharap sa kanya. Ayan tuloy ang lapit lapit na ng mukha ko sa kanya. AKWARD. Naduling ako sa klase ng tingin nya kaya napayuko na lang ako.

"Uhm, malamang Ikaw? ikaw lang naman ang hindi tagarito Jasmin." napatingin tuloy ako sa kanya.

"Eh bakit mo ko ibabalik di ba nga kinidnap mo ko?" tinaasan nya naman ako ng kilay at biglang ngumiti. Oh my! siraulo ka talaga Jasmin. Ano bang pinagsasabi ko?

"You're weird Jasmin. So you're enjoying your stay here now? With your kidnapper?" Spell BWISIT. H-A-R-V-E-Y. Sya yun.

"Hoy Harvey na panget." nilagay ko yung hintuturo ko sa noo nya. "Feeling ka masyado. Saka pwede ba tanggalin mo yang kamay mo. F na F mo yumakap ha!" kaya bumangon na sya sa pagkakahiga.

"Sus, If I know gustong-gusto mo naman." he smiled and pulled the blanket. Muntik na tuloy akong mahulog sa kama. Pwedeng pumatay? nyemas talagang 'tong Mr. Yabang na 'to. Arrrggghhh kung hindi ka lang gwapo sinapak na kita. Wait! Sinong gwapo?

"At talagang ang yabang mo talaga! Gusto mong makaisa?" sabay harap sa kanya ng kamao ko. 

"One round? Sure babe! Kaso baka mabitin ka lang?" ASAN ANG KUTSILYO???!!!

"PERVERT!" pinagsusuntok ko nga sya sa dibdib. "Napakamanyak mo talaga!!!"

"Uy, Uy tama na. Tamang chansing kana ha." walangya ka talagang Harvey ka! 

 "Tibay mo Tsong! kung sipain kaya kita palabas ng earth?" I gave him a death glare.

"hahaha wow ha? kaya mo yun? daig mo pa pala ang kabayo sumipa? hahaha" sabihin nyo nga sa akin? kidnapper ko ba talaga 'to???

"Aray! What was that for?" binatukan ko kase. Adik lang eh.

"Lumayas ka nga sa harapan ko bwisit ka!" 

"Wow ha! nahiya naman ako sa'yo? Kwarto mo 'to? kwarto mo? isa ka lang kayang sampid sa pamamahay ko." aba't namumuro na 'tong lalaki na 'to ah!

"Anak ng! Hoy kung hindi mo ako pinakidnap di ako mapupunta dito! Kapal ng face dude? Iumpog kaya kita sa pader ng matauhan ka."

"Ang brutal mo talaga Jasmin. Tara nga dito." sabay hila nya saken at niyakap ako. 

"A-ano ba, manyak ka talaga." pilit kong inaalis yung pagkakayakap nya sakin. Eh kese nemen eh. kenekeleg eke hehehe.

"Tulog na tayo. Antok na talaga ako eh." tapos hinila nya na din ako pahiga. Yumakap sya ulet saken at isinubsob ang mukha sa leeg ko.

"Harvey....."

"Ayaw mo ba talagang ibalik na kita sa inyo?"

"Pag binalik mo kasi ako agad baka ituloy na nila ang pagpapakasal sa amin ni Marco. Hindi ko naman kasi talaga gusto yung lalaki na yun eh."

"Do you want me to believe you? How can you marry a man if you don't really love him? Ano yun napilitan ka lang?" takang tanong nya.

"That's what you called arranged marriage." napabuntung-hininga na lang ako.

"Uso pa ba yun?" Ramdam na ramdam ko ang init ng hininga nya sa balikat ko.

"In my case. Yes. Business matters you know." bigla akong nalungkot.

"So, I guesss, you owe me for this huh?" naramdaman ko na ngumiti sya.

"I-I think so..." napangiti din ako. Tama nga sya. Dapat sa mga sandaling ito si Marco ang katabi ko ngayon.

"Sige, di muna kita ibabalik sa inyo." hinigpitan nya ang yakap sakin.

"Thank you." I hugged him also until we fell asleep.