81.Bölüm -Dawn It..!!

En başından başla
                                    

Gözlerimi açtığımda Harry'nin eliyle saçlarımı okşadığını görmem bir olmuştu.Gördüğüm kabusun etkisindeydim ''Ha-harry?'' diye fısıldadıktan sonra ağlamaya başladım.Harry beni kollarına alırken başımı sıkıca göğsüne bastırmıştı.Harry ''Ağlama.'' Derken gördüğüm kabus yeniden aklıma gelmişti.Logan'ı elimden alıyordu ve bir daha göstermiyordu.Ne Harry'yi ne çocukları ne de Logan'ı görüyordum sadece kendi karanlığımda ölüyordum.Harry yavaşça benden ayrılıp gözyaşlarımı sildiğin de kendime gelmeye çalıştım ''Bana söz vermeni istiyorum.'' Diye fısıldadı ve ardından devam etti ''Logan'a bir daha bağırmayacaksın ve ne olursa olsun ağlamayacaksın.Biz hep yanındayız.'' Diyerek dudaklarını alnıma bastırırken ''Eğer Logan benim çocuğum olsaydı inan bana senin yorulmana izin vermezdim.'' Dedi.Gözlerimi sıkıca kapatıp yeniden ona sarıldığım da ''Seni seviyorum Harry.'' Dediğim de ''Seni seviyorum.'' Diye karşılık verdi birbirimizden ayrıldığımız da gelen öksürük sesiyle irkildik.Louis bize bakıyordu ve kucağında ise Logan vardı.Harry ayağa kalkmaya çalışırken ''Uyudu mu?'' diye sordum.Beni başıyla onaylarken Logan'ı yatağa koydu ''Yemeğini yedi hadi sende bir şeyler ye.'' Diyerek odadan çıkarken Harry,Logan ve bana bakıyordu.Logan'ın öpüp üzerini örttüm ve yataktan kalktım.Lavaboya girip elimi yüzümü yıkadım kapıyı araladığım da Harry'nin Logan'ın yanağını öpüp saçlarını okşadığını gördüm ''Keşke bir aile olsaydık.Keşke sen benim çocuğum olsaydın.Eğer çocuğum olsaydın annen bunu benden saklamazdı çünkü o kadar acımasız biri değil.'' Dediğini duyduğum da acımasız biri olmadığımı düşünüyordu ama acımasızdım bir babayı oğlundan veya oğlunu babasından saklayacak kadar acımasız berbat bir anneydim...

* * * * * * * * ** * *

''Görüşürüz.'' Diyerek çocuklara kapıyı kapatırken evde Harry ve Logan ile yalnız kalmıştım.Logan hala uyuyordu.Harry elini uzattığında elini tuttum ve beni kendisine çekmesine izin verdim.Yanına oturduğumda kolunu omzuma atıp beni kendine çekerken saçlarıma öpücük kondurdu ''Logan gerçekten üzüldü.'' Dediğinde iç çekip onun kalp atışlarını dinlemeye başladım ''Ona ilk defa bağırdım Harry.'' Diyerek başımı kaldırdığım da o da başını eğip bana bakmıştı ''Biliyorum o seni üzmek istemiyor biliyorsun değil mi?'' onu başımla onaylarken gelen sahte öksürük sesiyle irkildik.Logan karşımda kollarını göğsünde birleştirip tek ayağıyla yere vurup ritim tutarken Harry'den ayrılıp aramıza mesafe koyarken ''Logan?'' dedim ama benimle konuşmak yerine kaşarlını çatıp bilmediği babasına yani Harry'ye sinirli gözlerle bakıyordu.Logan,kollarını çözüp ''Ona yaklaşma!'' diyerek elimi tuttu.Sanırım ona bağırdığım için benimle küs kalmayacaktı.Buna sevinirken Harry'ye yapacakları aklıma geldi.Harry ''Sadece annenin sarılmaya ihtiyacı vardı.'' Diyerek kendini korumaya çalışırken Logan kollarını boynuma dolayıp ''Gördün mü?'' diye sordu Harry ile ikimiz gülerken Logan hala şebeklik peşindeydi ''Onun işi bitti anne.'' Diyerek yanağımı öptü ve kucağımdan atlayıp yukarı çıktı.O sıra da ''Harry istersen sen burada kal ben evinden eşya alıp geleyim.'' Dedim cebinden evinin anahtarlarını çıkardı ve hiç düşünmeden bana verdi ''Çok memnun olurum.'' Derken gülümsedim ve evden çıkıp onun evine yöneldim..

Eve girdiğim de kendimi cennette gibi hissettim.Yavaş adımlarla salona doğru ilerlerken sehpa da birkaç fotoğraf ve içki şişeleri buldum.Fotoğraf 5 yıl öncesine aitti ve bizim fotoğraflarımızdı.İç çekip fotoğrafları bıraktım ve yukarı çıktım.Sağdan 2.odaya girdiğim de onun odasını hiç gezmeden bulmuştum.Pencereye ilerlediğim de tek gördüğüm bizim evin bahçesini görmesiydi.Pencereden ayrılıp odada etrafımda bir kere dönüp etrafa göz gezdirdim.Çalışma masasına yaklaştığım da birkaç kutu gördüm ve içini açtım.Pembe kutu da bana verdiği mavi kolye,yüzük,parfüm vardı ve bir de anahtar.Anahtarı elime aldım ve üzerinde yazıyı okudum ''Effie.'' Yazıyordu.Merakla odadan çıktım ve koridorda diğer odalara bakmaya başladım.Sonuncu odayı açamamıştım.Anahtarı deliğe sokup iki kere çevirdiğim de kapı açılmıştı.Derin bir nefes alıp kapıyı araladığım da tek gördüğüm benim burada bıraktığım eşyalarımdı.Kapıyı kapatıp sırtımı kapıya yasladım ve etrafa baktım.Birkaç tişört,yatağım,dolabım birkaç ayakkabı,bilekliklerim,posterlerim,tokalarım ve bana ait olan her şey bu odadaydı.Dağınık yatağa bakıp üzerindeki defteri elime aldım.Sayfaları her çevirdiğim ayrı bir gün ayrı yazılar ve gözyaşları görüyordum.Defterin sonunda ''Ve 1.yıl..Ama asla bu odayı o gelene kadar kimseye göstermeyeceğim..'' yazıyordu.Gözlerim dolarken defteri bırakıp fotoğraflarımıza baktım.Vücudumu büyük bir titreme sardı yıllarca hiç usanmadan benim dönmemi beklemiş yıllarca umut etmiş.Ve hiçbir zaman pes etmemiş.Kendime gelip odadan çıktım ve kilitledikten sonra odasına gidip dolabından birkaç kıyafet aldım.Tam siyah tişörtünü çıkarıyordum ki yere başka bir tişört düştü.Tişörtü elime alıp baktığımda intihar ettiğim zaman giydiğim tişörttü.Birkaç yerinde kan vardı o günlere geri dönerken ürpermiştim.Tanrıya o günleri bir daha yaşamamam için dua ederken içimden bir ses artık buradan gitmemi söylüyordu.İçimdeki sesi dinledim ve Harry'nin evinden çıktım.Stella beni görünce el sallamıştı bende ona el salladıktan sonra evin önüne gelmiştim.Kapıyı açtığımda Logan'ın kahkaha sesleri gelirken Harry'nin ''Logan!'' diye bağırdığını duydum.Tanrı aşkına yine ne yapmıştı?

Bad Romance (Harry Styles Fan Fiction)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin