RVP 2: The Daughter's Prophecy (On Going)

Chapter 7 - Start of the Prophecy

Chapter 7

"I'm really, really sorry my king and queen. Pasensya na talaga mahal na prinsesa." sabi ni Mr. Gregory.

"Its okay Mr. Gregory. But, I hope this wont happen again." sabi ni mom.

" Thank you. Your 4 say sorry, gumalang kayo." sabi ni Mr. Gregory sa apat na babaeng umaway samin.

"We are really sorry, your highnesses." sabi samin nung apat. Nakita ko namang sabay-sabay na umirap ng patago. Ehh kung tanggalin ko kaya mga mata nila at ipakain sa piranha? ＋︿＋

" Its alright girls. But, I wont tolerate this behavior around the school alright? I dont want yo hear another troubles from you 4. Can I count on that?" sabi ni dad. Mabuti nalang mabait mga magulang ko, naku pero kung ako lang masusunod nakuu! Papasalvage ko talaga yang 4 na yan, joke haha!

" Y-yes king." kinakabahan nilang sabi.

"You can leave now." sabi ni mom. Lumabas naman silang 4 kasama si Mr. Gregory.

"Kung di lang talaga dumating si Mr. Gregory, talagang tuturuan ko yang 4 na yan ng leksyon." sabi ko.

"Hinde ka namin pipigilan." sabi nina kuya Blake.

"Hep, hep. Tama na, buti nalang talaga dumating si Mr. Gregory kung hindi baka kung ano pa nagawa mo Amethyst." sabi ni mom.

"Kasalanan mo yan, sayo nag mana ehh.." rinig naming bulong ni tita Rachel. Agad naman siyang sinamaan ng tingin ni mom.

"May sinasabi kaba Countess Rachel?" mataray na tanong ni mom kay tita Rachel.

"Pfftt.. Wala po mahal na reyna." natatawang sabi ni tita Rachel. Inirapan lang siya ni mom. Hahaha...

"Tara na nga. Nag aantay na ang mga studyante sa gym." sabi ni tito Dylan.

'Fast foward.....'

Pagkatapos ng welcome ceremony, umuwi na kami para maka pag ready sa vacation namin sa Tagaytay. Well, lahat ng destination sa Philippines, Tagaytay is my favorite. Wala lang sa lahat ng lugar na napuntahan ko na sa Pilipinas, mas narerelax ako sa Tagaytay.

Kanina sa welcome ceremony, wala naman masyadong nangyare, we just gave a short speech and the students present a dance for us that's all.

"Hey are you ready?" sabi ni Xander habang naka dungaw sa pintuan ko sa labas.

"Yep." sabi ko. Saka lumabas na ako sa kwaeto at sabay kaming naglakad pababa.

Gusto niyo ba malaman kung bakit ko bestfriend si Xander? It's bacause, when we are still young kami na ang magkasama dahil siya nga ang knight ko. Mas madalas ko siyang kasama kaysa kayna Rylee. Pati mas kilala niya ugali ko, to be honest parang alam niya lahat tungkol sakin at kung paano umikot ang utak ko.

"Hey Xander." tawag ko sa kanya.

"Hmm?" sabi niya.

"Kelan ka aamin kay Natasha?" tanong ko. Nakita ko namang napa hinto siya at nakatingin sakin ng gulat.

"H-how did you know?" sabi niya. Nginisian ko naman siya.

"Well, I know all about you bestfriend. Kahit maglihim kapa malalaman ko din. Pati duhh, minsan nahuhuli kitang nakatingin lagi kay Natasha." sabi ko saka nagpatuloy sa paglalakad. Naramdaman ko naman na sumabay na siya sakin.

"Tskk.. Ang duga mo." sabi niya.

"Hahaha uyy pareho lang tayong di makaka pag sekreto sa isa't-isa nohh... Ikaw kaya minsan nahuhuli mo ko." natatawa kong sabi.