"What's that grumpy face, then?"
Nilingon ni Denis ang kaibigan. Hindi naman masama kung ipaalam niya rito ang suliranin nilang mag-asawa, after all Ken is his bestfriend since their childhood.
"Don't lose hope, pare, magkakaroon din kayo, else why don't you adopt a little girl or boy from the orphanage?" suhestiyon pa nito.
Bahagyang nag-isip si Denis sa sinabing iyon ni Ken. Adopting child isn't bad at all, hindi man nila kadugo, at least masasabing anak nila through papers. At may posibilidad na mapunan niyon ang kahungkagan sa kanilang mag-asawa.
"Oh, ayan napala si Vhong," pukaw ni Ken sa malalim na pag-iisip ng kaibigan.
Tumayo ito buhat sa pagkakaupo at sinalubong ang lalaki. Si Denis naman ay nanatiling nakaupo at nakamasid lamang sa mga ito. Pagkaraan ng ilang minuto ay lumapit siya kay Vhong upang batiin ang binata sa kaarawan nito.
"Denis?" tawag ng isang sopistikadang babae mula sa likod ni Vhong.
"Monique?" naniniguradong sambit niya sa pangalan ng babae.
Tulad pa rin ito ng dati maganda at may angking alindog na talaga namang hindi mapahihindian ninumang alagad ni Adan.
"Yeah! It's me, duh? Don't tell me na nakalimutan mo na ako after our break up?" nakangiting anito. Lumapit kay Denis at kusang iniangat ang palad sa batok ng lalaki.
"You don't even know how much I missin you, darling," mahinanang bulong nito na hinalikan pa ang punong tainga niya.
"Umm...it's nice to see you again, Monique," aniyang kumawala sa pagkakayakap ng babae.
Umangat ang kabilang kilay ng dalaga, nasa aura nito ang hindi pagkagusto sa ginawa ni Denis.
"So, how are you doing," pagkuwan tanong nito. Kumuha ng isang stick ng sigarilyo at nanigarilyo.
"I'm great, how about you? It's been a longest time since the last time we've met."
"I'm Fine!" anitong walang kangitingiti. "I've heared nag asawa ka na raw, how true is that?" nagbuga ng usok na tanong nito.
"Yeah,"
Nagdilim ang anyo ni Monique sa sinabing iyon ni Denis,"Well, you didn't even bother to send me your wedding invitation," anitong may himig na pagtatampoang to big. "Anyway, I wish you both all the best," anitong sinabayan ng talikod.
"Honey, hindi naman masama kung mag ampon man tayo. Besides, we both wanted to have a child." katwiran ni Denis nang tanggihan ng esposa ang alok niyang umampon.
Ang nais lang naman niya'y magkaroon na ng bata sa kanilang tahanan at magkompleto ang pamilyang binubuo niya. Gusto niya sa kaniyang pag-uwi galing sa trabaho ay may munting bata na sasalubong sa kaniya at tatawagin siyang Daddy. Yayain siyang makipalaro at habulan sa malawak nilang bakuran hanggang sa pareho silang hibgalin at mapagod. Mali ba ang mangarap ng ganun?
"Mabibigyan din kita ng anak, why can't you wait for that? Sa tingin mo ba gusto kong huwag magkaanak? Do you think gusto kong hindi makabuo?" luhaang wika ni Vhans.
She felt so guilt dahil ito ang may pagkukulang kung bakit hindi sila magka-anak. Gustong-gusto rin naman ni Vhans na magkaroon ng anghel sa kanilang bahay at tawagin din mommy, Iyon bang tunay at nanggaling mismo sa kanilang mag asawa. Subalit sadyang hindi pa tamang panahon para sila'y biyayaan.
"I'm sorry, honey, hindi na kita pipilitin kung ayaw mo," napabuntong-hiningang nasabi nalang ni Denis upang hindi magdamdam ang kabiyak. Lumapit siya rito at niyakap ang esposa. Mahal na mahal niya ito kaya't hanggat maaari ay ayaw niya itong nakikitang lumuluha. Hindi rin naman kagustuhan ng adawa na hindi siya mabigyan ng supling. Pasasaan ba't mabibiyayaan rin sila ng poong maykapal.
Nasa construction site si Denis nang biglang tumunog ang telepono niya. Bahagyang nagsalobong ang kilay niya pagkat hindi rehistrado ang numero ng caller niya.
"Can we meet?" uradang anang nasa kabilang linya nang sagutin niya ang tawag.
"May I know..."
"It's me, Monique." putol na pagpapakilala ng dalaga.
"Oh! Hi h-how are you doing?" Utal na sambit niyang sagot.
"I am askin' you something, can we meet?" Muling tanong ni Monique.
Hindi gusto ni Denis ang editing makipagkita rito pero kilala niya ang babae, kukulitin lamang siya nito hanggang sa mapapayag siya sa gusto nito.
"I don't want no for an answer, Denis."
"Alright, saan tayo magkikita?" Sa wakas ay sagot ni Denis.
Sumilay ang makahulugang ngisi sa mga labi ni Monique sa pagkakataong 'yon. She still love Denis and their is no way of buying his lousy excuses. Napapayag din niya itong makipagkita sa kanya.
"Y-yeah, I'm coming late honey."
Tinawagan nito ang asawa to let her know that he's not having his dinner at home.
Nanlulumong ibinaba ni Vhans ang telepono pagkatapos kausapin ng asawa. She's been a totally fool of thinking otherwise, but she trust his husband.
Chapter One
Magsimula sa umpisa
