Their Stories | Back in Time

2| Hogwarts

ANGEL POV

Ik word wakker door de felle zonnestralen die mijn vensterbank doen oplichten. Ik vloek in mezelf en wrijf in mijn ogen. Waarom ben ik mijn gordijnen vergeten dicht te doen!? Ik sta langzaam op en rits de gordijnen dicht. Ik laat me opnieuw op mijn bed vallen en zucht. Het is pas zes uur 's ochtends, op zaterdag. Ik staar een beetje naar de oude, versleten foto van mij en mijn beste vriendin. Nou ja, ze was mijn beste vriendin toen we klein waren. Haar moeder beschuldigde mijn ouders voor de moord op Belle's vader, wat ik nog niet zo gek vind. Mijn ouders waren wel Truebloods. Haar moeder wist op de één of andere manier over Badbloods die truebloods gehoorzaamden, dus gaf ze mij ook een deel van de schuld. Daardoor mocht ik haar dochter niet meer zien.

Ik lig nog even te woelen, maar de slaap kan me niet vinden.

***

''ANGEL WORD WAKKER!''

Ik schrik op en kom snel overeind, waardoor ik mijn hoofd stoot tegen het bed boven mij. Blijkbaar ben ik toch nog in slaap gevallen.

''Auw..'', mompel ik en ik kijk wie er zo vriendelijk was me wakker te maken vóór 1 uur 's middags. Het was Lily.

''Waarom maak je me zo vroeg wakker?!'', vraag ik lichtelijk geïrriteerd en ik laat mijn hoofd weer op mijn kussen ploffen.

''vroeg? Het is twaalf uur 's middags! En Remus zei dat hij iets wilde bespreken ofzo... nou ja, hij zit in de leerlingenkamer'', zegt ze.

Ik ren naar de badkamer en doe de deur op slot. Mijn pyjama wissel ik om voor een korte, zwarte broek en een roze hemdje met spaghettibandjes. Daarover heen draag ik een zwart spijkerjasje zonder mouwen. Ooit had het wel mouwen, maar toen had ik ruzie met iemand en was ik kwaad, dus maakte ik het kapot uit frustratie. En daar heb ik geen spijt van, trouwens, het ziet er veel leuker uit zo. De mouwen beginnen wel te rafelen, maar dat ziet er alleen maar stoerder uit. Hopelijk helpt een beetje magie tegen het helemaal uit elkaar vallen. Een beetje mascara mag mijn wimpers versieren en ik smeer een beetje lippenbalsem op mijn lippen.

Snel neem ik de trap naar beneden. Remus is er niet meer. Waarschijnlijk is hij in de bibliotheek. Waarom zou hij me willen spreken?

Ik denk even goed na en dan snap ik het. Hij vroeg laatst of ik hem kon helpen met VTDZK. Dat is tot nu toe het enige vak waarbij hij niet de slimmerik is. Ik grinnik. En nu vaagt hij of ik hem bijles kan geven, zodat hij het snapt en ook dáárin de nep-Ravenklauwer kan uithangen. De situatie was nogal grappig, dus daarom heb ik ingestemd.

Dan valt mijn oog op een meisje, iets groter dan ik, met lang bruin haar. Ze staat met haar rug naar me toe en kijkt zoekend door de leerlingenkamer. Alsof ze zoekt waar ze heen moet. Zou ze van een andere school komen?

Omdat niemand anders naar haar toe gaat, stap ik langzaam naar haar toe.

''Hey, nieuw hier?'', vraag ik aan haar.

Ze draait zich om en kijkt me aan. ''Ja'' antwoordt ze. "Perkamentus heeft me de sorteerhoed opgezet en daarna heeft een andere Griffoendor me hierheen gebracht. Ik ben Belle, trouwens", zegt ze.

"Angel", zeg ik.

"Waar kom je vandaan?", voeg ik eraan toe.

"Frankrijk. Ik zat op Beauxbatons", zegt ze, "maar mijn moeder had een nieuwe vriend, dus we verhuisden. En de school had lichtelijk een hekel aan me. Iemand die ik ken zit hier ook op school, althans dat zei hij", zegt ze lachend, "Wacht eens even? Wat is er met je haar?"

Ze wijst onzeker naar mijn haar met een gezichtsuitdrukking van: ''HOE IS DAT MOGELIJK?!''

"Oh? Ja, ik ben... ehm Transformagiër?"

"Wacht, ben jij niet Angel Morify?"

"Ja, dat is mijn naam. Hoezo?"

Ze maakt haar tas open en haalt er een fotolijstje uit. Dezelfde als ik heb. Dan dringt het tot me door.

''BELLS?!''

''ANGEL!!