Boş olan bardağını bir kez daha doldurup, içmeden bekledi adam.
Daha sonra ayağa kalkıp, cüzdanından içtiği rakının parasından fazlasını masanın üstüne atmıştı.
Ceylin ona ne yaptığını anlamak istercesine bakıyordu. Bir adım atarak yanına gelip, ba...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İstenmemek.
Zaten kara olan gözleri Devran ağanın sözleriyle dahada kararmıştı Ceylinin.
.Onun her hareketini yakın merceğe almış gibi gözünü bile kırpmadan üstünden ayırmıyordu Barlas. Tepkisini gerçekten merak ediyordu. Karşında, dünyadan bağını koparmış gibi teni bembeyaz olmuştu.
Sanki un çuvalına düşmüşte saatlerce orda kalmış gibiydi rengi.
Devran aga konuşuyordu ama o, duyduğu ilk andan bütün duyularını yitirmiş gibiydi. Gözleri yerde avlunun desenlerindeydi genç kızın, sonra başını kaldırdı ürkekce.
duydukları gerçek miydi?
Bu kız bu sabah ona bağırıp çağıran, nár tanesi gibi alev alan kız değildi sanki.
Başını kaldırıp ilk önce babasına sonra kendisiyle kesişmişti gözleri.
Dünya dursun istedi o an Barlas. Dursunda baksın bir şu kızın gözlerine.
İki inci tanesi düşmeyi bekliyormuş gibi duruyordu gözlerinde. Bu nasıl bir feryatdır yarabbim, dedi içinden bu nasıl çığlıktır.
Gözleri sanki, sanki çığlık çığlığa bağırıyordu. Kara irisleri buğulanmış bir perdenin arkasından Barlasın içini göre biliyormuş gibi derinliklerine bakıyordu.
Ceylin hayatının en büyük şokuyla mücadele ediyordu o saniyelerde.
Ne demek evlendirelecekti? Tanımadığı etmediği bilmediği bir adamla hemde.
Bu mümkün bile değildi.
Ağızını bir kaç kez açıp kapamış, isyan etmek istemişti her zaman olduğu gibi ama sanki sesi onu terketmiş gibi çıkamamıştı. O an tamamen hissizleşti.
Gözleri kapanınca son hatırladığı şey, birinin onu yere düşmeden önce tuttuğu idi.
***
Sanki koca bir boşluktaydı. Her zifiri bir karanlığa ev sahipliği yapıyordu.
Hani gözlerinizi kapatırsınız hiç bir ışık yoktur ya buda öyle bir şeydi işte.
Gözleri iradesini kaybetmiş bir şekilde, küçük de olsa bir ışık arıyordu.
Galiba rüya görüyordu.
En son ne olmuştu,neden bu Karanlığın içindeydi hiç bir fikri yoktu.
O ışık ararken biri ona sesleniyor gibiydi uzaklardan.
