"Anak wag mo na akong intindihin, masmabuti na ilaan mo nalang ang pagpapagamot ko sa tuition mo"

"No! Hindi po! Gagaling ka po pangako yan!"

humiwalay ako sa yakap at tumingin ako sa mukha ng nanay ko, kita ko kung gaano sya nahihirapan, pero wala akong magawa, nang biglang pumasok ung nurse sa loob ng ER

"Sir kailangan na po muna magpahinga ng pasyente, may available na po na room"

"No Miss, pakisabi kay Doctor Purero na ililipat ko na sya sa maynila, at dun ko na ihahanda ang pambayad"

"Anak . . ."

at bigla ng lumabas ang nurse

"Gagaling ka Nay, pangako po yan, Gagaling ka"

at bigla akong lumabas para kausapin ang lalaking nag offer sakin ng tulong

"Pumapayag na ko sa gusto mo, basta sisisguraduhin mong gagaling ang Nanay ko"

"That's a deal, pack your things because tomorrow makikita mo na ang tunay mong pamilya"

********************************

TITA LORIE'S POV

"That's good to hear Victor, I'll see you both by tomorrow" then i ended up the call

and just focus my self on looking at my nephew who is in a coma right now

"Narinig mo ba yun EA? babalik na satin ang kapatid mo, magkakasama-sama na din tayong muli, kaya magpapagaling ka EA dahil aantayin ka namin ng kapatid mo"

then biglang nagbukas ang pintuan at may pumasok na nurse

"Mam ichecheck ko lang po ang pasyente" at tumango lang ako sa kaniya

as the nurse is checking my nephew kinuha ko muna ulit ang cellphone ko and dial someone after a few rings sinagot naman nya agad

"Yes Madame?"

"Magpahanda ng engrandeng salo-salo ka dahil dadating ang sir Vicotr mo at may kasama syang dadating na bisita bukas"

"Okay Madame is that all?"

"Yes Rica, you can now take a break"

then we both ended the call and i just focus on watching my nephew

********************************

SOPHIA'S POV

bakit ba unreachable sya?!

It's been two days since the last time that I saw Edward, di nya sinasagot ang mga tawag ko at hindi nya din sinasagot ang mga text ko

hindi naman sya umaalis ng bansa ng hindi nagpapaalam sakin kaya hindi ko na alam ang gagawin ko

"Princess are you okay?" as Dad ask me

"Si Edward kasi Dad hindi ko macontact! Nakakainis!"

"Baka naman busy lang sya anak, you know business stuffs and he has a restaurant too. dapat masanay ka na dahil sikat na chef at businessman ang mapapangasawa mo"

"Pero Dad diba dapat may time parin sya para sakin? Well bakit nya ko pakakasalan kung mawawalan din naman sya ng oras para sakin?"

then my Mom came out of nowhere

"Kapag kinasal kayo anak habang buhay mo na syang kasana, so don't put yourself in a situation na masasakal mo siya because if that happen he might somehow change his mind about this wedding"

bigla naman akong nagulat sa sinabi ni Mom

"Do you really think that he will back out on this wedding?"

at nagtinginan lang ang parents ko kaya bigla akong naging malungkot

but Dad hold my hand and gave me hope

"Kilala ko si Edward anak, mabuti syang tao, he won't do such things that will hurt you, 10 years na kayong magkasama and the way i witness your love with each other? it's actually the best story so far, and i promise to myself that i will always be a fan of your everlasting love, and i hope that you and him will have that everlasting love, cherish each other and love each other no matter what happen"

then i just hug my Dad and said thank you to him

"Thanks Dad"

********************************

A/N: Pamanila na si Franco yieee :D  Goodluck for him, I wish him all he best :*


The ChoiceWhere stories live. Discover now