Part 11

255 28 0
                                    

*******
"Mana Hanbin ni hyung? Dah petang hampir nak malam dah tak balik lagi." Tanya Junhoe kpd Jinhwan.
"Ye la hyung. Tadi dia keluar pakai tertutup je. Mesti nak keluar tempat ramai org." Donghyuk menyampuk.
"Entah lah. Phone dia tinggal dlm bilik so nak cari pun susah." Jinhwan juga bingung mana chinggunya pergi.

*******
"Nampak Hana tak?" Tanya Jin hye kpd sekumpulan perempuan di hadapan asrama mereka. Semua geleng kepala tanda tak tau.
"Mana Hana ni? Call tak dpt. Dah lewat petang ni." Bisik Jin hye sendirian.

*******
"Omaigad Hanbin!" Jerit Hana. Panik!
"Wae Hana? Ingatkan merajuk nak lari keluar tadi. Knp tak keluar lagi." Ujar Hanbin sinis.
"Eottokhe Hanbin yaa~ tgk ni." Ujar Hana mcm nak nangis sambil menunjukkan tombol pintu hall itu.
Hanbin blurr. Dia segera pulas tombol pintu itu tapi..... terkunci! Hanbin menelan air liurnya yg terasa pahit.
Hana tgk Hanbin, Hanbin tgk Hana. Mcm mana ni?!

"Aigoo, mcm mana ni? Ni lah satu²nya pintu utama hall ni yg terbuka tdi. Yg lain mmg dikunci." Hana panik. Dia dah berasa panas disitu. Dia melihat Hanbin yg sibuk memeriksa semua pintu. Semua dikunci!
Pintu hall itu selalu akn dikunci pada waktu ptg oleh warden sekolah.

"Jangan la panik. Emm, kita duduk kat atas pentas tu dulu okay. Fikir apa nak buat." Kata Hanbin tenang sambil tenung mata Hana menyuruhnya tenang.
"Jomm." Hanbin menarik tangan Hana berjalan dgnnya.
Mereka duduk bersama diatas pentas itu. Merenung hall yg kosong itu. Tak dpt nak fikir apa². Lama mereka terdiam.

"Awk, sy sebenarnya nak pulangkan awk punya brg. Nah." Hana bersuara. Dia menghulurkan sapu tgn yg tertera nama Kim Hanbin disitu.
Hanbin tersenyum. " So awk dh taulah sapa sy. Dah taulah sapa yg awk langgar haritu." Kata Hanbin gembira.
"Mcm mana awk kenal sy? Sy tak penah kenal awk even awk idol popular satu high school ni." Tanya Hana.
"Emmm, sy dh lama kenal awk. Budak library pd waktu mlm, nyanyi,  buat kerja and tidur. Always mcm tu. Budak yg tak heran pun bila idol dpan mata. You're so unique!" Terang Hanbin panjang lebar sambil mencuit hidung Hana.

"Aaa... appo! Yah~ jgn la cubit aset org." Hana mengusap hidungnya. Ishh!
"Ooo, awk ngintip sy ye. Mmg nak kena ni." Ujar Hana sambil memukul Hanbin. Hahaha!  Evil laugh!

"Aduh Hana! Sakit.." Hanbin memegang dadanya yg dipukul Hana. Pengsan! Hanbin pengsan.
"Hanbin naa~ bangun. Jgn la buat sy mcm ni. Jgn mati dulu sebelum sy." Hana menampar² pipi Hanbin. Hana nangis.
"Awk wake up! Sorry sbb pukul kuat sgt. Jgn mcm ni. Sy say.." kata² terhenti apabila...
"Hahaha, sy okay la syg. Lawak la awk ni. Sakit perut sy tahan gelak. Hah! Awk nak ckp apa tdi? Say.. apa syg?" Hanbin bangun sambil gelak besar. Keluar airmatanya. Bergema ketawa Hanbin seluruh hall. Hana memaku kan pndgnnya pd Hanbin. Marah geram semua ada!

Hana lari jauh dari Hanbin. Dia duduk disudut pentas. Merajuk!

Aduhh! Sudah. Merajuk pulak. Kau nilah Hanbin.

"Hana.. mianhe. Sy nak gurau je dgn awk td." Pujuk Hanbin lembut. Dia melihat Hana menangis. Tak sanggup dia melihatnya. "Hana uljima pleasee.." pujuk Hanbin sambil memegang kepala Hana supaya menghadapnya.

"Jgn lah buat mcm tu lagi. Awk buat sy sakit jantung tau. Sy tak nak kehilangan org yg sy syg. Eomma appa sy smua tinggalkan sy." Hana meluahkan isi hatinya dan menangis tanpa henti. Hanbin senyum. Dia syg aku? Haha.

"Okay². Sy takkan buat mcm tu lagi. Jgn nangis. Buruk muka kalau nangis. Meh sini." Hanbin meletakkan kepala Hana di dadanya dan dipelukkannya. Lama mereka begitu. Tanpa sedar, Hana sudah lena dibuai mimpi dipelukkan Hanbin.

Hanbin sgt suka melihat Hana sedekat itu. Dia tak jemu melihatnya. "Hana sy suka awak. I love you Hana." Bisik Hanbin. "Saranghae Hana ya."

Mereka terperap disitu berjam lamanya. Hanbin perasan sesuatu tentang Hana. Muka Hana makin lama makin pucat.
Sangat pucat!

Hana!

Thank You For Everything My Love (Malay Fanfiction)Where stories live. Discover now