Ο νόμος και το έγκλημα ερωτεύονται...

Βάιολετ

Άλλη μια μέρα ξεκινούσε... Η Βάιολετ ήλπιζε σε κάτι λίγοτερο βάναυσο από τα συνηθισμένα... Δεν θα άντεχε στην θέα ενός ακόμη διαμελησμένου σώματος ή κάτι παρόμοιο... Έφτασε στο γραφείο της όπου την περίμεναν τα υπόλοιπα τέσσερα μέλη της ομάδας... Ο Σκάι, η Κόρτνεϊ, ο Σαμ και ο Τζον... Άτομα έμπιστα, τα οποία τα είχε διαλέξει με μεγάλη προσοχή... Και τους είχε ξεκαθαρίσει πως με την πρώτη ανοησία που θα έκαναν, είστε εις βάρος της είτε εις βάρος της δουλειάς τους, θα μετάνιωναν την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκαν... Και ο λόγος της ήταν σπαθί... Όλα αυτά τα χρόνια, ποτέ κανείς δεν τόλμησε να της φέρει αντίσταση γιατί ήξερε τι θα ακολουθούσε... Εάν η ίδια το επιθυμούσε, θα μπορούσε να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης σου... Όταν θύμωνε, έπαιρνε και σήκωνε τα πάντα... Αλλά δεν επέτρεπε αυτά τα ξεσπάσματα εν ώρα υπηρεσίας γιατί ήξερε πως ίσως της στοίχιζε τη δουλειά της... Σωστή επαγγελματίας, όπως έπρεπε...

Όσο για την ζωή της, ελάχιστοι ήξεραν την θλιβερή ιστορία της... Μόνο το πραγματικό της όνομα αποπειράθηκε να πει-Αλεσσάντρα Ραμίρεζ- και το μετάνιωσε την ίδια κιόλας στιγμή, αφού ένας τύπος έμαθε για το παρελθόν της και την απειλούσε με την ζωή της αδερφής της... Μετά τον θάνατο του πατέρα της και την ένταξή της στην Δίωξη, διέγραψε το παρελθόν και το όνομα της και έστειλε την μάνα και την αδςρφή της στο Λονδίνο... Ήθελε να βεβαιωθεί πως θα είναι ασφαλείς... Από τότε όλοι την ξέρουν ως Βάιολετ Σμιθ...

Η ημέρα της κύλησε σχετικά ήρεμα... Εισέβαλαν σε ένα όχι και τόσο εγκαταλελημένο εργοστάσιο, συλλαμβάνοντας πέντε άτομα και κατασχέτοντας σχεδόν πενήντα κιλά κόκας...

Μόλις γύρισε σπίτι της, αυτό που ήθελε να κάνει ήταν ένα ζεστό μπάνιο, για να βγάλει από πάνω της όλη αυτή τη βρώμα... Όσο το νερό έτρεχε και γέμιζε την μπανιέρα, εκείνη γδύθηκε και στάθηκε μπροστά ατον ολόσωμο καθρέυτη του μπάνιου, παρατηρώντας την αντανάκλασή της... Σταρένιο δέρμα και ζουμερές καμπύλες, πρόδιδαν την καταγωγή της... Μαλλιά απαλά, μεταξένια μέχρι την πλάτη της σε μια σοκολατί απόχρωση... Πράσινα μάτια, τόσο σκούρα όσο και το λάδι... Μια αιθέρια ύπαρξη που σε οδηγούσε σε νιρβάνα... Ο ίδιος ο Θεός και ο Διάολος μαζί... Όσο αγγελική έμοιαζε η μορφή της, άλλο τόσο διαβολική γινόνταν όταν την έβγαζες εκτός εαυτού... Τότε ήταν που θα μπορούσε να σε κατασπαράξει με ένα μόνο βλέμμα της...

Όσο για την ερωτική της ζωή... Πού χρόνος για άντρες; Η δουλειά της ήταν τόσο απαιτητική πλυ δεν της άφηνε περιθώρια για σχέσεις... Ένα one night stand που και που και το επόμενο πρωί, ο ένας ξεχούσε το πρόσωπο του άλλου και όλα επέστρεφαν στους κανονικούς τους ρυθμούς...

Έριξε μέσα στο νερό το αγαπημένο της αφρόλουτρο με βανίλια και γάλα καρύδας και έλαιο με μυρωδιά φρέσκου πορτοκαλιού και βυθίστηκε μέσα για ώρα... Έπειτα τυλίχτηκε στο αφράτο μπουρνούζι της, ίσα ίσα για να αποροφηθούν και οι τελευταίες σταγόνες νερού και έπεσε εντελώς γυμνή για ύπνο, αφήνοντας τα μεταξένια σεντόνια να αγκαλιάσουν το σώμα της...